Love at Second Sight (FINISHED!!!)

Chapter 67

Three days after.

Nakatanggap ng tawag si Princess mula kay James ng hapong ‘yon. Gusto nitong makipagkita  sa kaniya. Pumayag siya.

Matapos magbihis ay bumaba siya. Nilapitan niya si Aeroll na mahimbing na natutulog sa sofa. Naglinis sila ng bahay niya kanina kaya nakatulog ito sa pagod. Ito kasi ang taga-buhat niya.

Halos dito na nga ito mag-stay sa bahay niya. Dumadating ito ng tanghali, umuuwi ito kapag nakatulog na siya sa gabi. Kahit hindi nito sabihin, alam niyang nag-aalala ito tungkol sa undercover agent na si Ash.

Hindi na niya ito ginising. Nag-iwan na lang siya ng note na sumaglit siya sa mall at nakipagkita kay James. Na kailangan nilang mag-usap nito.

Kinuha niya ang susi ng kotse nito sa center table. “Pahiram saglit ng kotse mo, ah.” Pinaayos pa kasi niya ang kotse niya. Hinalikan niya ito sa pisngi nito. “Bayad ko sa panghihiram.”

Lumabas na siya ng bahay at sumakay ng kotse nito. Para madali siyang makarating ng mall at makauwi. Baka mamaya, sundan pa siya ni Aeroll sa mall.

* * * * * * * *

“Tito Eric.” Hindi niya alam na kasama ito ni James. Magkatabi ang dalawa. Umupo siya sa harap ng mga ito.

Tumayo si James. “Kayo na muna ni dad ang mag-usap.”

Nang makalayo si James ay saka lang siya nagsalita. “Tito, I’m sorry.” Hindi na kasi siya bumalik sa loob ng mansiyon matapos ng nangyari sa kanila ni Aeroll ng gabing ‘yon.

“You don’t have to, Princess. I’m the one who should say sorry.”

Napatingin siya dito. “Pero...”

“Sinabi na sakin ni James ang lahat. Na hiwalay na kayo bago pa man ako ma-confine sa ospital.”

“Wala pong kasalanan si James. It’s my fault. Ako po ang nakipag-break sa kaniya.”

“Dahil na-inlove ka sa iba.”

Napayuko siya. “I’m sorry.”

“Alam mo bang bago ko pa man makilala si Angela, my girlfriend na ko ng mga panahong ‘yon.”

Napatingin siya dito. “Tito...”

“Kaya wag kang mag-sorry dahil na-inlove ka sa iba while you’re still in a relationship with my son. Hindi kasalanan ang magmahal. Magiging mali lang kung magpapanggap kang mahal mo pa rin ang anak ko kahit iba na ang laman ng puso mo. Naiintindihan kita, iha. Sadyang hindi lang ang anak ko ang nakatakda para sa’yo.”

“Tito...” Naramdaman niyang nangingilid ang luha niya.

“Minsan hindi talaga natin maiiwasang makasakit ng iba para sa sarili nating kasiyahan.” Hinawakan nito ang kamay niyang nasa mesa. “At alam kong hindi ikaw ang taong sasadyaing makapanakit ng damdamain ng iba para lang sumaya ka.”

Pumatak ang luha niya.

“At sana, kahit hiwalay na kayo ng anak ko. Hindi lalayo ang loob mo sakin. Ikaw pa rin ang prinsesa ko.”

Pinunasan niya ang luha niya. “Opo, Tito. Salamat po sa lahat. Thanks for being like a father to me. Thanks for understanding me. Salamat po talaga.”

Tinapik nito ang kamay niya. “Salamat din dahil hinayaan mo kong maranasan kung paano magkaro’n ng anak na babae. Masakit pala sa ulo.”

“Tito.” natatawang sabi niya.

Tumawa ito ng mahina. “I’m just kidding, iha. So paano, maiwan na muna kita dito. Kailangan ninyo pang mag-usap ng anak ko.”