Love at Second Sight (FINISHED!!!)

Chapter 39

“Prinsesa.”

Biglang napalingon si Princess sa pinagmulan ng pagtawag na ‘yon. Para lang mapabuntong-hininga ng malamang sa tv nagmula ‘yon. Nanonood ng Flame of Recca ang kapatid na babae ni Cath.

Ilang beses na niyang napanood ‘yon dahil mahilig siyang manood ng anime. ‘Prinsesa’ ang tawag ng main character na si Recca sa love interest nito na si Anna.

Sinarado niya ang laptop niya. Mukhang hindi din siya makakapagsulat dito. Nandito siya sa bahay ni Cath. Pumunta siya dito kanina at baka sakaling may maisulat siya pero wala din. Nilingon niya ang kapatid ni Cath. “Anika.”

“Yes, ate?” hindi lumilingong sagot nito.

“Pakisabi sa ate mo umuwi na ko. Mukhang binili niya na ang buong palengke sa tagal niya.” Nagpaalam kanina si Cath na pupunta lang daw ito ng palengke. Hanggang ngayon, wala pa din.

“Sige, ate.”

Tumayo na siya at humakbang palabas ng bahay. Hindi pa siya tuluyang nakakalabas ng may marinig siya.

“Prinsesa.”

Napapikit siya ng mariin at mabilis na lumabas. Malapit lang naman ang bahay ni Cath sa bahay niya kaya ilang saglit lang ay nasa tapat na siya ng bahay niya. Binuksan niya ang gate. Sinalubong siya ng alaga niyang pusa.

“Hello, Miming!” Sumunod ito sa kaniya hanggang sa makapasok siya ng bahay. Nilapag niya sa center table ang laptop niya at pasalampak na umupo sa sofa. Tumabi sa kaniya si Miming.

“Hayyy...” Napatingin siya sa calendar na nakasabit dingding.

Ilang araw na ba ang lumipas?

One week.

Oo nga. One week na simula ng umuwi siya galing Romblon.

One week na din pero hindi pa din niya nakakausap si James. Pagdating niya from Romblon, kasabay ng pag-on ng phone niya, naka-receive siya ng message from him na pupunta ito ng Hongkong for a business trip tapos dedereto pa daw ito ng Korea. All in all. Halos one week daw itong mawawala.

Napatingin siya sa laptop niya.

One week na din pero wala pa din siyang nauumpisahang nobela. Katatawag lang ng editor niya kagabi, sinabi lang niyang on-going na yung story pero ang totoo, wala pa talaga siyang nauumpisahan. First page pa lang ang nagagawa niya, hindi na niya madugtungan pa.

Sinandal niya ang ulo niya sa sofa. Nang bigla na lang pumasok sa isip niya ang mukha ni Aeroll. Pumikit siya at dumilat. Umupo siya ng maayos at binuksan ang laptop niya. Kaya lang, mukha ni Aeroll yung nakikita niya sa screen ng laptop niya.

“Ano ba! Tigilan mo ko!” Sumandal siya sa sofa. Ilang araw na din siyang ganito. Laging ginugulo ni Aeroll ang isip niya. Hindi kasi niya ito maintindihan. Mas lalong hindi niya maintindihan ang sarili niya dahil para siyang aning sa kakaisip kay Aeroll.

“Ang gulo naman kasi niya!” Hindi sumabay si Aeroll sa kanila ng umuwi sila. Hindi niya alam kung bakit. Hindi na niya inalam pa.

“Nakakainis siya!” Frustrated na sinabunutan niya ang buhok niyang nakatali. Wala siyang pakialam kung magmukhang bruhilda na siya.

“Makakain na nga lang.” Binuhat niya si Miming at pumunta ng kusina. Para lang mapakamot sa ulo ng marealize niyang hindi pa siya nakakapagluto. Kumalam ang sikmura niya.