HATIRLATMA
"İşlerden dolayı yemeğe falan çıkmadık. Bu gün çıkalım ister misin?" Dedi.
Kabul edip etmeyeceğimi bilmiyordum. Onu hala seviyordum ve cevaplarımdan emin olamıyordum. Kabul edersem Justin daha fazla sinirlenecekti ama benim için önemli olan onun tepkisi değidi (daha sonra pişman olup olmayacağımdı) Cevap vermedim sadece sessizce durdum. Justin ifademi çözmek istermiş gibi bakıyordu, ben de ona baktım. Burun kıvırdı Gideceğimi düşünüyordu.
"Bilmiyorum."
"Evet veya hayır. Sadece bu." dedi Jax.
"Hala akıllanmadın. Gerçekten umrumda değilsin." dedi Justin. Yüzü gayet rahatsız ve iğreniyormuş gibi duruyordu.
Kapı açıldı ve ardından Alabama Reklam ekibi geldi. Ekipten çok ekibin sonunda çıkan kişi beni ilgilendirmişti. İstemsizce elimi Jaxon'ın bacağına koydum, sonra yumruk yaptım. Yüzüm ve gözlerim seğirmişti. Vücudumun her yeri uyuşuyor, can çekişiyordu. Justin onları karşılamak için ayağa kalktığında beni gördü ve elinde ki kamera düştü. Jaxon ise benim yüzümden ayağa kalkmamıştı, korkuyla elimi tutuyordu. Justin ikimize bakarken gözlerimde ki endişeyi gördü ve ekibin üyesine baktı.
O an sadece Ölmek istiyordum...
14.BÖLÜM
Kamera ayaklarının dibinde parçalandığında hiçbir tepki vermiyordu, tıpkı benim gibi. Çıkan ses diğer üyelerin dikkatini çekmiş olacak ki hepsi Jack'e baktı. Justin, şaşkınlıkla bizi süzerken bir şey söyleyecek oldu fakat sustu. Ekibin bir kısmı parçaları temizlerken siyah saçlı bir çocuk Jack'i hayata döndürmeye çalışıyordu.
"Emma!" Dedi Jaxon.
Sesinden irkilip elimi çektim. Emma isimde ki bir kız gelip temizlik görevlisini çağırdı. Görevli etrafı toplarken Jaxon benimle iletişim kurmaya çalışıyordu. Ağlamak istemediğim için ayağa kalktım, sonra alafranga cama doğru ilerledim. Şehri gökdelen gibi binalar kaplıyordu ve trafiği de sıkışıktı. Bazıları iş yerlerine gitmek için koşuştururken, Taksi gibi araçlar yolun açılması için kornaya basıyordu.
"Başlıyoruz" Diye mırıldandı Jack.
Sesi tüylerimi diken diken etmiş, vücuduma ısıltılmayacak kadar soğuk bir dalga yaymıştı. Kafamı sallayıp arkama döndüm. Hepsi bana bakıyordu, zorlanarak sahte bir gülümseme yaptım. Herkes her şeyin yolunda olduğunu mırıldanıp işlerine dönerken Jack arada bana bakıyordu. Justin kaşlarını çatarak bana baktı sonra yanıma geldi. Aramızda ki mesafeyi biraz açtım, Jack'in yanında ona böyle yakın davranmak kötü hissettiriyordu. Ben Justin'e bakarken onu gören Jack'in gözleri o yanımdan ayrılana kadar ikimize sabitlendi.
"Onu tanıyorsun." Dedi Justin fısıltıyla. Bu sırada yüzü garip bir şekil almıştı.
"Tanımak istemiyorum." gözlerimi kaçırıp kollarımı göğsümde birleştirdim.
Uzun süre bekledi sonra koluma dokunmaya çalıştı ama daha milim hareketinde göze batmamaya çalışarak geri çekildim.
Midem acayip bir biçimde bulanıyordu, tıpkı Jaxon'ın odasında ki gerçekleri öğrenmeden önce olduğu gibiydi. Kalbim buz tutmuştu ve kimsenin beni teselli etmesini istemiyordum. Ne yaparsam yapayım yaşadıklarım geçmeyecekti, ben bir savaşçı değildim. Zırh gibi beni koruyan zımbırtılarım yoktu. Ben bir kamu görevlisi gibi işine ait aletlerle savaşan biriydim. Bazen yaralıyordum fakat uzun sürmüyordu (canlanıyorlardı). Ben onları tamamen yok etmek, bir daha bana bulaşamayacak hale getirmek istiyordum. Son yaşananlardan sonra artık silahım da yoktu ve güçsüzdüm, tek tesellim uzak durmaktı.
"Bembeyazsın. Kim o?"
Kaşlarımı çatarak Justin'e baktım, eğer uzun süre beklersem bana dokumaya çalışacaktı. (Bana Dokanma :D :D Dont taç mi sipaydi .s .s)
"Tanrı aşkına! Röportajla ilgilen."
Aceleyle Justin'in yanından ayrıldım. Sonra tekrar sandalyeme oturdum. Jack dalgın dalgın işiyle ilgileniyordu ve ben de ona bakıyordum, ekibe kablolar konusunda yardım ediyordu. Eski sevgilim, sekreter olduğum iş yerinde kabloları ayarlıyor.
Garip hissetmiştim, ben onunla her zaman eşittim. Benden biraz daha tembeldi ama ruh ikizi gibiydik (Sevdiklerimiz ve sevmediklerimiz birkaç unsur dışında aynıydı) Beraber Jefferson çıkışı kahve dükkanına giderdik, beni Japon yemekleri yapan yerlere götürürdü. Her haftasonu Alabama'daki Büyük Lunapark'a giderdik ve burada o zamanlar kadar eğlendiğimi hatırlamıyordum. Uyuşturucu bağımlısı arkadaşım Qubec'in tedaviye gitmesini teşvik ederken bana fazlasıyla yardım etmişti, ama benim inatçı arkadaşım her seferin de olumsuzdu. Onunla şuan konuşmuyorduk ve içimden Jack'e onun nasıl olduğunu sormak geliyordu. Belki bunu iş bittiğinde yapabilirdim, yani belki...
"Miley, iyi misin? Başlıyoruz." Jaxon iğneleyici bir tavırla konuştuğunda yüzüm kızardı.
Herkese duyurmak zorunda mı?
Jack'e baktığımda yumruğunu sıkmış Jaxon'a bakıyordu. Ortamı dağıtmak için ayağı kalktım ve röportajın yapılacağı alanın yanına gittim. Masa'da oturan bir adam sorular soruyor, tam karşısında oturan Jaxon ve Justin'se cevaplıyordu. İçimden gülme isteği geldi, çünkü ikisinin de duruşları rahatsız ediciydi. Elimle Ağzımı kapatarak gülme isteğimi bastırdım. Ciddi Ol Miley dedi iç sesim. O ana kadar Jack'in bana baktığını fark etmemiştim. Gözlerimi kısarak Jack'e bakış attım. Kaşlarını çatmıştı Ama tatlıydı. Sonra kapıyı gösterdi.
Ne yani? Dışarı mı çıkacağız.
Kafamı inatla olumsuz anlamda salladım. Önüme döndüğümde Justin göz ucuyla bana bakıyordu. Sonunda Röportaj bitti, adam ikisini mantıklı cevapları için tebik etti ve herkes toparlanacağı sırada Justin konuştu.
"Miley'i tebrik edin. Onun sayesinde soruları yanıtladık." Justin gülümseyerek bana baktığında bütün gözler ben de toplandı.
"Pekala, Teşekkürler." Sırıttım. Fazla ilgiden her zaman nefret ederdim.
Justin anlamış olacak ki gülümsemesini yüzünden sildi. Sonra ekibi geçirmek için Jaxon'la beraber odadan çıktı. Jack onlarla gitmek yerin yanıma gelmişti, Üstünde ekibin kıyafetleri vardı. Derin nefes alıp alnında ki ter damlalarını sildi.
"Konuşabilir miyiz?"
Gözlerimi devirdim. Beni Alabama'ya götürmeye çalışacaktı, ben karşı çıkacaktım ve kavga edecektik. Her konuşmamız gibi sonu küslükle bitecekti.
"Kavga etmek istemiyorum."
Çenemi tutup kendine çevirdi. Sadece gülüşünü seviyordum, onun dışında pek yakışıklı sayılmazdı. Ama içi gerçekten temizdi, Dinine bağlıydı ve her ay iki kez Kiliseye giderdi. (İmanlı boy :D)
"Kavga etmeyeceğiz, ben öyle demedim."
"Ah, yeter artık Jake! Alabama'ya geri dön."
Yüzümü hızla ellerinden kurtardım sonra ondan uzaklaştım. Ona karşı sadece NEFRET hissediyordum, o da Jaxon gibiydi, Aslında onlar kardeş olmalı.
"Ben de bundan bahsediyorum. Alabama'ya GİDECEĞİZ."
Kaşlarımı çatarak ona döndüm. Sinirli duruyordu, Jaxon ve Justin odaya geri döndüğünde derin nefes aldım.
"Hayır! sen gideceksin."
Jaxon hemen şimdi Jack'i şirketten çıkartabilirdi ve bu Alabama Reklam'la olan anlaşmanın son bulması demekti.
"Uzatma artık." dedim fısıltıyla.
"Nasıl uzatmayayım?! 2 yıl oldu ve sen 1 günde sildin!" dedi sakin olmaya çalışarak.
Zaten bunu her zaman başarmıştı. Kavga ettiğimizde hemen sinir küpüne binmiyordu, bir kenara oturup sessizce saçlarını çekiştiriyordu. Ve bu da benim için iyiydi, çünkü sabırsızdım ve kızdığım zaman sakinleşmem çok uzun zaman alıyordu.
"İki yıl oldu, ama bir yıldır oyun devam ediyordu!" dedim bağırarak.
Artık o da kızgındı, Bu sefer saçlarını çekiştirecek gibi durmuyordu. Kendince haklı olduğunu düşünüyordu, tıpkı benim gibi. Jaxon'ın araya girmesiyle bu reklamın zar zor gerçekleşeceği aklıma dank etti. Gözlerimi kapattım ve yumruğumu sıktım, sadece yerde tepinmek istiyordum.
"Yanlış anladın sen. Sana dışarda konuşalım dedim!" Jaxon'ın ellerinden silkelenerek kurtuldu ve bana doğru gelmeye başladı fakat Justin araya girmişti.
"Mil, bir yere gitmiyor. Sen de Cehenneme gitmek istemiyorsan defol!" dedi tıslayarak.
Justin ardından kolumdan tutup beni Jack'ten uzaklaştırdı.
"Van nasıl?" dedim Justin'in ardından.
"Hala bağımlı, sürekli swni soruyor ve beni suçluyor. Maine'ye gelmeye kalktı ama engelledim." sesi sakinleşmişti.
"Şimdi geri dön. Bitti zaten artık uğraşma." dedim.
Jack derin nefes alarak odayı terk etti. Ya gitmezse, seni takip edip kapına dayanırsa. İç sesim korkuyla haykırırken istemsizce küfür ettim. Jaxon ikimize bakıyordu, Justin kolumdan çekip beni tam önüne getirdi. Yüzü korkutucuydu.
"Bana açıklamak zorundasın, Miley. Hemen." Dedi tıslayarak.
- - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - - -
BÖLÜM SONU :')
Sanırım heyecanlı bir yerde bitirdim :D Miley'nin Ekipte dikkatini çeken kişi Jack'ti, hatırlamayanlar varsa "I Welcome Maine" Bölümüne bakabilirler. Justin fena kızdı, böyle yüz ifadesini hayal edince ben bile korktum. Jaxon sanki bu sıralar biraz daha durgun gibi. Neyse, artık sizin görüşlerinize bakacağım. 10K olduğumuzda hikaye ile ilgili sorularınızı yayınlamak için farklı bir bölüm açacağım, burada; Sorularınızı, Hikayede beğendiniz kısımları filan yazacaksınız. Her zamanki gibi yanıtlayacağım :)
Önceki bölümde beni mutlu ettiniz, hem yorum olarak hem de sınırı çabucak doldurmanızdan :D Bu bölüm sadece tek sahnede geçtiği için sıkıcı olmuş olabilir, ama kesinlikle hikayenin ana hattını oluşturuyor. Bundan sonra hikayeye gizem ve macera eklenecek :D Bakalım neler yaratacağım asdasdasd :D
Hepinizi çok seviyorum :D Ve yakında size "okuyucu" yerine bir isim bulacağım sadasdasdf takipte kalın :D
Hikayenin kurgusu ve benim anlatım şeklimi yorumlarsanız sevinirim. Çünkü, bu alanda eksikliklerimi gidermek çok isterim :)
ÇOK ÖNEMLİ: "Bad Surprises" Bölümünde ki @FreeGirll'ün yorumunu ve cavabımı okuyun. Çünkü çoğu kişinin hikayede anlamadığı kısımlar değinilmiş :)
SINIR;
+14 OY
+6 YORUM
Teşekkürler;
@FreeGirllll (Yeni okuyucu, yorumun fazlasıyla mutlu etti. Kurgu hakkında yardımcı oldu)
@Belieberlovebieber6 (Sonunda geldi
@belictionergirl13 (Fazlasıyla değerli
@FUNNYBIEBES
@Smilerxox (Yanılıp yanılmadığını merak ediyorum