JUST...don't

hfd 168

Ben ik de enige kneus die nu keihard ergens om kan lachen en dan als je je het de dag daarna herinnert je weer zo hard lacht je bijna in je broek plast ??

I call you honey- sunday sun

Alfie p.o.v

5 maanden... we zijn al 5 hele fucking maanden verder en nog steeds niks. Ondertussen is het al februari !!! De dokter zegt dat dat normaal kan zijn maar ik weet niet of we dat wel moeten geloven. We worden ondertussen allemaal wel een beetje nerveus en willen haar gewoon wakker hebben. We hebben het er al vaker over gehad om het harry te vertellen maar die vinden dat we het niet kunnen als ik het zou gaan zeggen omdat we niet weten of charlie hem zou willen zien. Haar hersenen reageren heel soms wel op prikkels als ze een scan van haar hoofd maken maar soms ook niet. Het lijkt wel alsof ze alleen reageert als ze zin heeft. Wakker worden lukt nog niet maar dat haar hersenen op dingen reageren maakt de kans een heel klein beetje groter dat ze wakker word. Veel is het niet want er zijn er ook genoeg die het alsnog niet halen , maar voor ons was het weer een klein beetje hoop dat alles goed zou komen. Blijven hopen.

Ik zit aan tafel wat te eten terwijl ik op mijn telefoon zit als ik ineens gebonk aan mijn voordeur hoor. Mijn telefoon leg ik op tafel neer voordat ik naar mijn deur loop en gegroet word door rosie met haar drie weken oude baby bij zich. Zara is op 2 februari geboren. We waren bij oliver thuis toen ze ineens begon te gillen en ze weeën kreeg. Meteen zijn we met zijn alle naar het ziekenhuis gereden en voor we het wisten was zara er. Haar ouders kwamen en waren dol gelukkig net als rosie trouwens. We misten natuurlijk een iemand maar rosie is ondertussen al met ella en robyn naar het ziekenhuis geweest en heeft zara meegenomen zodat ze haar toch "gezien" heeft. 'Rosie , waarom sta je om half tien 's avonds nog aan mijn voordeur en waarom heb je zara bij je ??' Vraag ik als ik haar binnen laat. Ze legt zara op de bank neer en kijkt mij dan serieus aan. ' we gaan naar londen' ik dacht eerst dat ze een grapje maakte maar ze lijkt toch serieus te zijn. 'Hoezo nu ineen??' Vraag ik als ik geshockt terug aan tafel ga zitten. 'Dan vertellen we het niet aan harry maar aan een van de andere bandleden. Iemand moet het weten alfie. En jij wil het , ik ook dus we gaan het gewoon doen' zegt ze en haalt twee vliegtickets uit haar tas. ' morgenochtend. We moeten alleen nog bepalen welke jongen we het vertellen ' zegt ze. Ik ben nog een beetje in shock van hoe snel alles nu ineens ging maar ik ben wel blij dat we eindelijk het aan iemand gaan vertellen. ' liam??' Vraag ik en meteen schud ze haar hoofd nee. ' die moet ik nu al iedere maand namens charlie een email sturen omdat hij drijgt te vertellen aan iedereen waar ze is ' zegt rosie en liam valt dus af. ' louis?? ' vraag ik. Ook daarbij schud ze haar hoofd nee. 'Hij is beste vrienden met harry en dan kan hij zijn mond nooit houden' zegt ze en ik knik. ' zayn schijnt ook wat te weten dus dat lijkt me net zoals met liam niet een heel goed idee ' zegt ze dan. ' dan word het dus niall ' zeg ik en ze knikt. 'Kan jij eigenlijk wel een vliegtuig in met rosie en ben je niet nog te zwak voor een lange vliegreis ??' Vraag ik. 'Zara breng ik morgenochtend naar mijn ouders en ik voel me verder prima. Mijn spullen liggen al in mijn auto dus als ik jou was zou ik me spullen gaan pakken ' zegt rosie en duwt me naar boven. Ik pak snel een koffer onder mijn bed vandaan en begin er kleren in te doen en andere spullen die ik nodig heb. 'Gaat de rest niet boos worden ' vraag ik aan rosie als ik terug beneden kom en mijn koffer in de gang heb neer gezet. 'Boeiend alfie , charlie is wel echt wat belangrijker dan hun meningen ' zegt rosie.

De volgende ochtend zitten we al vroeg in de auto onderweg naar rosie haar ouders. Bij haar ouders help ik haar met zara haar spullen en gaan dan snel naar het vliegveld toe. Als we daar aankomen zijn we nog optijd net op tijd om mee te kunnen .

In het vliegtuig ligt rosie met haar hoofd tegen mijn schouder aan terwijl we alle twee wat proberen te rusten. 'Hoe denk je dat hij zal reageren ' vraagt ze dan ineens. 'Waarschijnlijk schrikt hij net zo erg als ons' zeg ik en ze knikt. 'Als hij ons maar niet verlinkt bij de andere' zegt rosie. Ik hoop maar dat hij het niet doet want dan hebben we een domme keuze gemaakt. Misschien als we zeggen dat we hem dingen vertellen als we wat weten dat hij niks tegen de rest zegt. Ik hoop maar dat we hier geen spijt van gaan krijgen.