JUST...don't

hfd 165

Hier de beloofde verjaardags update x

Charlie p.o.v

De volgende ochtend als ik wakker word is het nog vroeg en besluit ik nog even in bed te blijven liggen terwijl ik muziek zachtjes aan heb staan. Ondanks dat de muziek aan staat hoor je duidelijk de regen tegen het glas aan tikken met wel een redelijk hard tempo. Volgensmij gaan we vandaag dus niet naar buiten toe. Als ik zo in mijn bed lig denk ik na over het besluit dat ik heb genomen en dat is om me te gaan veranderen. Altijd heb ik gezegt dat ik nooit voor een ander me aan zal passen , maar dat doe ik nu ook niet. Ik doe dit voor mezelf omdat ik weet dat het beter is. Zo kan ik over harry heen komen en een tweede leven beginnen... een soort van dan. Of het me gaat lukken weet ik niet maar proberen is al een stap in de goede richting.

Als ik beneden kom zit iedereen op de bank al te ontbijten. 'Fijn dat jullie wachten' zeg ik sarcastisch als ik bezig ben. 'Sorry charlie, maar mijn buikje had honger en die had geen zin om op jou te wachten' zegt finley terwijl hij over zijn buik rondjes wrijft. Lachend schud ik met mijn hoofd terwijl ik bezig ben met wat te eten en dan bij de rest ga zitten. 'Jongens , ik wil niet lullig doen maar waarom staat er een progamma aan over trouwjurken uitzoeken' vraag ik als ik de jongens serieus zie kijken. 'We geven onze mening over wat we mooi vinden voor als we later zelf gaan trouwen' zegt benjamin. 'Dan moet er wel eerst iemand zijn die met jullie wil trouwen' zeg ik lachend. Samen met rosie en robyn lachen we om de jongens die bijna niks mooi vinden als ella ineens zuchtend naar beneden komt. 'Wat heb jij??'vraagt alfie als ze naar de keuken loopt en een beker ben & jerry ijs pakt. 'Alfie , leer dit van charlie. Een meisje eet overdag alleen ijs als ze of een gebroken hart heeft , of de maandelijkse periode is weer aangebroken 'zeg ik en de jongens grinniken. 'Is dat even vervelend'zegt oliver lachend. 'Wanneer gaan mannen nou ooit ongesteld worden' zegt ze zuchtend als ze languit over iedereen op de bank gaat liggen en van haar ijs begint te eten. 'Helaas nooit ' zeg ik lachend en kijk dan weer naar de televisie waar de jongens ondertussen vrolijk door gaan met beoordelen.

Ik zit op de bank een boek te lezen met een appel in mijn hand terwijl de rest aan het pokeren is aan tafel. Inplaats van te pokeren waar ik niks van begrijp besloot ik maar een boek te gaan lezen wat ik nog steeds een keer moest lezen van robyn. Eerlijk gezegt snap ik het nog niet helemaal en weet ik tot nu toe alleen dat er een meisje is wat stemmen in haar hoofd hoort en die stem is van iemand die overleden is maar pas kan rusten zodra zijn doods oorzaak ik opgelost. Nu snap ik het niet meer en heb ik eerlijk gezegt niet heel veel zin meer om verder te lezen uit het boek , maar ik ben aan het veranderen dus moet ik soms ook dingen doen ookal wil ik ze niet. 'Charlie kom meedoen' hoor ik dan van finley. 'Hou je mond , ik probeer een boek te lezen wat voor mij echt heel bijzonder is' zeg ik en schuif mijn bril mijn neus op. 'Rosie wil je drinken pakken' hoor ik dan . Rosie staat op en loopt moeilijk naar de keuken. Meteen gooi ik het boek weg en leg ik mijn appel op tafel. 'Zie je , het gaat helemaal niet goed met je'zeg ik terwijl ik haar ondersteun en ik mijn telefoon uit mijn zak haal om een dokter te bellen. 'Sorry charlie'zegt ze als ik haar naar de bank heb geholpen.

Via de telefoon heb ik de dokter gesproken die vanwege het slechte weer niet hierheen kon komen. Waarschijnlijk heeft ze nu haar rug overbelast door het lopen van gister en heeft ze aan wat pijnstillers voor een paar dagen genoeg. Het enige probleem is , is dat ze een bepaald soort nodig heeft wat hier niet is. ' ik ga het wel halen' zegt benjamin. 'Echt niet, jij kan helemaal niet rijden laat staan als het regent. 'Ik doe het wel . Europees kampioen kan wel tegen wat water ' zeg ik en kijk de groep rond. 'Moet er niet gewoon iemand met de auto gaan , dat is een stuk veilliger' zegt robyn. 'Ja dag , ik ga gewoon ' zeg ik en wil de rest niet laten gaan. Zij moeten op rosie letten , dan kan ik snel weg en ben ik binnen een half uur terug. 'Oke , ga maar' zegt alfie. Ik ga naar boven waar ik me omkleed in een skinny jeans , een tshirt van the rolling stones en een paar vans waar rijden het lekkerst mee is. Al was het alleen maar om de rest gerust te stellen trek ik mijn echte motorjas aan en ga dan met mijn helm in mijn handen naar beneden toe. ' jij gaat niet in skinny jeans naar buiten toe' zegt rosie als ze me van de trap af ziet komen. ' jij moet niet bewegen en niet zeuren. Ik weet wat ik doe' zeg ik en doe de veters van mijn schoenen dicht. ' de regen is zo goed als weg maar houd er rekening mee dat het asfalt alsnog heel erg glad is' zegt oliver. Ik knik en doe het geld voor de medicijnen samen met mijn portemonnee en mijn telefoon aan de binnenkant van mijn jas en rits hem dan dicht. 'Charlie , ga nou niet' zegt rosie en probeert omhoog te komen. meteen duwt ella haar voorzichtig terug en zucht ze diep. 'Rosie maak je niet druk. Ik ben wel wat meer gewent' zeg ik en doe mijn helm dan op en maak de riem aan de onderkant vast zodat hij niet af kan vallen. ' ik ben zo terug' zeg ik en loop samen met de jongens naar de gang toe. ' waag het niet om in stukken thuis te komen driver. We doen je wat aan' zegt finley dan. ' kom op , hoe weinig vertrouwen hebben jullie in mij ' zeg ik lachend terwijl ze toch wel wat bezorgt kijken. 'We hebben wel vertrouwen in je maar de meeste mensen gaan na zulk weer niet met een motor de weg op' zegt benjamin. 'Maar ik ben niet iedereen en ik ga nu weg' zeg ik en maak dan de deur open en ga naar buiten toe. Met de mouw van de jas maak ik mijn zadel droog voordat ik ga zitten. Zodra ik zit doe ik de sleutel in het contact en laat ik de motor nog heel even warm draaien voor ik achter me kijk en de rest zie staan. Ik draai me van ze weg en laat dan langzaam het gas opkomen waardoor ik langzaam vooruit kom en het terein afrijd.

Als ik eenmaal op de weg ben voel ik wel dat het wel glad is en ik me hoofd er goed bij moet houden maar dat het verder allemaal wel mee valt. Als dit alles is waar de jongens zich druk omgemaakt hebben dan was het echt onzin. Ik heb het al veel vaker erger meegemaakt dan dit en toen is het ook goed gegaan.

Als ik in het dorpje kom waar ik de medicijnen kan halen is het even zoeken tot ik al snel de aphotheek vind. ' goedemiddag , wat kan ik voor u doen' zegt de vrouw achter de balie. 'Uhm... ik kom medicijnen op halen voor een vriendin van mij , rosie miller. We hadden een dokter gesproken omdat ze nogal last heeft van haar rug en hij zei dat het hier zou liggen' zeg ik tegen de vrouw die ondertussen op haar computer kijkt. ' ja ik heb het hier. Ik zal het even klaarmaken voor je ' zegt ze en begint dan in allemaal laatjes te zoeken naar de medicijnen. In de tussentijd stuur ik een berichtje naar alfie dat ik bij de aphotheek ben en ik zo weer terug ben. Als ik mijn telefoon weg doe zie ik de vrouw aankomen met twee doosjes en wat papieren. 'Dit is de beschrijving van hoe ze het moet gebruiken en de medicijnen voor mevrouw miller' zegt ze en laat het zien. Ik betaal het en stop de twee doosjes in mijn jaszak en vouw de papieren zo dat ze in mijn broekzak passen. ' tot ziens ' zegt ze zodra ik de winkel uitloop. Buiten zet ik vast mijn motor aan zodat hij warm word en zet ik ondertussen mijn helm weer op. Dan ga ik weer zitten en rijd langzaam van het parkeerterein van de aphoteek opweg naar de lange slinger weg terug naar huis. Ik weet niet of je ooit in duitsland ofzo bent geweest of ergens in de bergen waar je van die slinger wegen hebt ?? Zulke wegen. Het is super rustgevend en je merkt het niet eens als er af een toe een auto voorbij rijd. Terwijl ik rustig naar huis rijd zie ik ineens 2 koplampen uit het niks op me afkomen. Vanaf dan gaat alles in slowmotion. Remmen of uitwijken gaat al niet meer en met volle kracht rijd ik op de auto af. Wat er allemaal gebeurt weet ik niet maar zodra ik de grond raak ben ik alles kwijt. De crash heb ik al niet eens meer gegooid en voor ik het weet word ik weggetrokken het donkeren in en verlies ik het bewustzijn.

Bestuurder auto p.o.v

'Tom, je kan niet naar huis rijden als je zo opgefokt bent , straks gebeurt er wat' zegt richard mijn broer als ik in mijn auto stap na een ruzie met mijn vrouw.  'Ik bepaal zelf wel wat ik doe!! ' schreeuw ik in zijn gezicht en rij dan met piepende banden zijn straat uit. De woede die in mij zit zorgt dat ik veel te hard ga rijden en niet meer oplet wat er om me heen gebeurt. Dan ineens word het even zwart voor mijn ogen en verlies ik lichtjes de macht over het stuur. Als het terug is rijd ik ineens op de andere weghelft en hoor ik voor het weet een klap. Een persoon komt tegen de motorkap aan , valt op de grond en schuift dan door de klap naar de vangrail waar de persoon met een klap stil komt te liggen. H-heb ik iemand aangereden?!?! Met trillende handen ga ik de auto uit en loop voorzichtig naar het slachtoffer wat tegen de vangrail ligt en niet echt meer lijkt te ademen. Zo snel mogelijk pak ik mijn telefoon en bel ik 112 terwijl er ondertussen een andere auto bij is gekomen die bij de persoon is. ' 122 ,wat is uw noodgeval ' hoor ik een man zeggen. ' i-ik heb iemand aangereden. V-volgensmij a-ademt de persoon n-niet meer ' zeg ik terwijl ik langzaam heel erg in paniek raak. ' geen zorgen meneer , met spoed zijn er nu hulpdiensten onderweg . Het komt goed ' dan hang ik op en kijk ik naar de persoon die ik geraakt heb. Zo te zien is het een meisje ondanks al het bloed. Doordat ik zo hard reed is de helm uit elkaar geklapt en heeft haar hoofd de grond gehaalt en zit haar gezicht onder het bloed. Haar linker knie is tot op het bot te zien en de rechter kant is ook open en ligt in een nogal rare manier. Ze ademt nog een soort maar het is weinig. In de verte hoor ik sirenes en dan zijn er zo allemaal mensen om mij heen bezig. 'Meneer , u bent aangehouden voor een poging tot doodslag ' zegt een agent en slaat mij dan in de handboeien. 'Maar ik deed het niet express' zeg ik als ik richting een politieauto geleid word. 'Meneer , het slachtoffer is er slecht aan toe en tot we meer weten bent u aangehouden ' zegt de agent en duwt me de auto in. Hij stapt zelf in en start dan de auto. Het laatste wat ik nog zie is hoe ze het meisje reanimeren.

Thanks 4 reading, voting and all the amazing comments x #teamtrouble