JUST...don't

hfd 181

Charlie p.o.v

De volgende ochtend word ik van geschreeuw wakker. Als ik op mijn telefoon kijk zie ik dat het al half tien is. Heel even wil ik nog blijven liggen tot ik bij het geschreeuw mijn naam hoor. Meteen til ik mezelf in mijn rolstoel en ga ik kijken waar het geschreeuw vandaan komt. Als ik door de gangen richting de woonkamer rijd word het steeds harder. Vlak voor de woonkamer stop ik en luister ik vast een stukje over wat het geschreeuw nou precies gaat. 'ZE IS HIER EEN DAG EN METEEN EINDIG JE MET DIE GEHANDICAPTE IN BED ?!?' oke genoeg gehoord. Ik ga de woonkamer in en vind daar harry die op de bank zit , Leah die schreeuwend voor hem staat en ashlyn die bang met haar knuffel achter een kast verschuild. 'OII ' schreeuw ik en krijg van iedereen de aandacht. Ashlyn komt meteen mijn kant op en kruipt op mijn schoot. Haar hoofd verstopt ze in mijn nek terwijl ze haar knuffel goed vasthoud. 'Luister , ik ben geen gehandicapte , harry is niet met me in bed geindigt. Ik kreeg een paniek aanval en van niall moest hij blijven omdat ik zware medicijnen moest en hoe durf je zo hard te schreeuwen waar een klein kind bij is!!' Zo ik heb gesprokken. Als blikken konden doden was ik nu hartstikke dood maar dat maakt me echt geen reet uit. 'Hoe durf je zo tegen mij te praten !! Ik ben zijn vriendin en jij niet meer !! Wees blij dat we je in ons huis hebben genomen ' zegt leah terwijl ze nu zich op mij richt. 'Ons huis ?? Je hebt hier waarschijnlijk geen cent aan mee betaald. Het zal me niks verbazen als je harry zijn geld hebt gebruikt om dit te kopen zonder dat hij dit wou ' zeg ik terwijl het heel stil blijft. 'Dan nog, wie zegt dat we jou hier in huis wilde ' zegt ze en doet haar armen over elkaar heen. 'Blijkbaar wel iemand anders was ik hier nu niet he ' zeg ik. 'Ik wilde mama , jij bent helemaal niet leuk ' zegt ashlyn dan met haar sassy toontje. Leah maakt een zuchtend geluid en draait zich om. 'Ik zal me mond verder tegen jullie alle twee houden want anders ga ik nog voor problemen zorgen. De volgende keer zal ik harry wegsturen als hij wil helpen en zal ik het zelf wel uitzoeken ' zeg ik en ga met ashlyn op mijn schoot naar de keuken toe. 'Heb je al eten gehad ' vraag ik. Ze schud haar hoofd nee en ik zet haar op het aanrecht neer. 'Ik maak wel wat ' zeg ik en begin ontbijt voor ashlyn te zoeken.

Als ik klaar ben gaan we samen aan tafel zitten met onze boterhammen met nutela en wat te drinken als leah binnenkomt lopen. 'Ashlyn wil je misschien gaan vragen of papa ook een broodje wil ' zeg ik terwijl ik leah de hele tijd aan blijf kijken. Ze springt van haar stoel af en loopt de keuken uit. 'Dus... ' zeg ik en wacht tot ze iets gaat zeggen. 'Luister charlie , waag het niet om nog een keer bij harry in de buurt te komen of ik vertel hem over de moord die je gepleegd hebt ' zegt leah. Meteen ben ik helemaal stil en voel ik een paniekaanval opkomen. 'H-hoe ' ' je moet niet zoveel in je slaap praten "ik heb het niet vermoord " ga me niet vertellen dat dat een droom was. En trouwens , je reactie net zei genoeg. Dus als je wilt dat het een geheimpje blijft zou ik maar wegblijven ' zegt ze en loopt dan weg. Met trillende handen blijf ik achter terwijl ashlyn terug de keuken in komt. 'Mama , p- ' 'ashlyn , kan je mama heel even met rust laten ' vraag ik met een trillende stem. Ze loopt met haar bordje terug naar de woonkamer terwijl ik heel snel terug naar mijn kamer ga waar ik me opsluit. Waarom moest ik nou praten in mijn slaap!! Niemand had dit mogen weten!!

Harry p.o.v

'Eerst mama blij ,nu stuurt ze me weg ' zegt ashlyn die met haar nutela naast me komt zitten. 'Hoezo stuurde ze je weg ' vraag ik verbaasd. ' weet nii ' zegt ze terwijl ze verder eet. Dan gaat de voordeur open en komt niall een paar tellen later de woonkamer inlopen. 'Hey , hoe is het met charlie ' zegt niall. 'Ugh waarom heeft iedereen het toch altijd maar over haar ' zegt leah die de trap afkomt. Ze loopt zo langs niall zonder iets te zeggen en negeert mij ook volledig. 'Damm... iemand ongesteld ' zegt niall als hij naast me komt zitten. 'Dat kan toch niet als je zwanger bent' zeg ik hoofd schuddend. Niall haalt zijn schouders op en pakt dan een stukje van ashlyn zijn brood. 'Wel raar dat haar buik nog zo klein is he, ze is 4,5 maand toch ?? ' zegt niall dan. 'Ik weet het niet. Ik heb charlie nooit zwanger gezien. Maar leah zei dat volgens de dokter de baby klein is ' zeg ik. Meteen kijkt niall me raar aan alsof ik iets verkeerds heb gezegt. 'Je bent niet eens meegegaan toen ze een echo kreeg ?!? Dat zijn toch de mooiste momenten uit een bevalling!! ' zegt niall dan heel serieus. 'En jij hebt er wel een gezien wil je zeggen ' zeg ik lachend. 'Ja , die van rosie ' zegt hij heel serieus. Meteen stop ik met lachen en zie ik dat hij het meent. 'Je moet het zelf weten maar ik zou bij de volgende meegaan ' zegt niall en ik knik. 'Waar is charlie ' vraagt hij dan. 'Ze is volgens ashlyn boos en zit op haar kamer ' zeg ik en meteen gaat niall ernaar toe. Even later komt hij terug en heeft hij haar ook niet naarbinnen gelaten.