JUST...don't

hfd 188

Charlie p.o.v

Ik neem het harry niet kwalijk wat hij zei. Hij probeert de stemming ook alleen maar wat luchtiger te maken. En wees eerlijk , wie kan nou boos op hem blijven. Hij neemt me misschien niet helemaal serieus maar dat doe ik bij hem ook niet altijd. Nadat ik hem had weggestuurd is hij later zijn excuus aan komen bieden en heb ik dat geaccepteerd al was het alleen maar omdat we ons zooitje bij elkaar moeten krijgen als we ooit nog uit dit depresieve humeur willen komen en ashlyn weer thuis willen krijgen zonder dat de jongen bang zijn dat we haar wat aan doen. Nou is dat wel gelukt want na een paar dagen stilte in huis mocht ze van hun weer naar huis toe komen. Als je er zo over nadenkt blijft het gestoord hoe we toestemming nodig hadden om onze dochter weer thuis te hebben. Ik klaag niet want ik heb haar echt gemist. In de tijd dat ik hier weer ben , ben ik weer helemaal gehecht aan haar aanwezigheid. Niet dat ze veel uitspookt maar het was altijd wel gezellig als iemand bij me was wanneer je aan het trainen bent. Zonder ging het ook prima hoor , mijn doel is nu alleen maar dat ik zonder harry naar boven toe kan komen. Ashlyn vraagt nog steeds of ik haar naar bed kan brengen en lopend is dat nog net iets te moeilijk. Harry bied wel steeds aan om me te tillen maar ik wil zo graag onafhankelijk zijn van anderen. Voor ashlyn laat ik hem me af en toe naar boven tillen zodat ze in ieder geval af en toe haar zin nog krijgt. Op haar kamer spelen lukt toch ook nog niet. Spelen wilde ze toen ze terug kwam sowieso eerst nog niet echt omdat ze toch nog wel een soort bang voor ons was. Nu na twee weken heeft ze nergens last meer van gelukkig en gaat het met haar bijna net zo goed als mij en harry. Harry heeft een paar dagen leah al haar spullen laten halen en heeft een deel van het huis leeggehaald omdat dat dingen waren die zij uitgekozen had. Hij heeft er nu wel een soort vrede mee ookal vond hij het wel raar om ee baby kamer leeg te halen en wat speelgoed weg te gooien aangezien hij er niet meer aan herinnerd wil worden. Ik heb hem de hele tijd met rust gelaten aangezien ik niet zo goed wist hoe hij ermee omging en of hij me er eigenlijk wel bij wou hebben. 'S avonds als ik dan op de bank lag televisie te kijken kwam hij wel naast me zitten en kroop hij tegen mijn zij aan. Ik heb hem gewoon met rust gelaten en liet hem gewoon liggen. Ookal wou ik naar bed toe of had ik het warm ,zei ik niks omdat ik alleen maar wil dat hij snel de oude is voor ashlyn. Ze heeft het voor iemand van haar leeftijd al veel te zwaar gehad en dat moet niet nog langer gebeuren. Hoe het met mij gaat ?? Het gaat. Zolang ik er niet teveel overna dacht ging het best goed. Tuurlijk is het slikken als je een reclame op televisie ziet met een baby maar het gaat al veel beter als eerst. De jongens hebben gelukkig wel sorry gezegt over het door zeuren en dat ze niks meer zullen vragen tot ik aangeef dat ik ze meer wil vertellen. Ik heb harry wel alles maar verteld zodat in ieder geval iemand ervan af weet. Hij was blij dat hij nu alles weet en ook dat ik heb uitgelegt waarom ik een schuld gevoel heb. Snappen doet hij nog niet want hij is er nog steeds van overtuigt dat het niet mijn schuld was. Die discussie hebben we opgegeven en laten het voorlopig even rusten. Oh , en dan nog mijn ouders... samen met de rest van de familie vielen ze in een keer binnen terwijl ik met harry naar een van de twilight films lag te kijken met eten om ons heen verspreid. Ze waren boos maar vooral geschrokken. Ook waren ze teleurgesteld hoe ik alles aangepakt had na het vreemdgaan van harry. Volgens hun had ik nooit zomaar weg mogen gaan en ashlyn hier in haar eentje achter moeten laten aangezien zij helemaal niks met de hele situatie te maken had. Ondanks de preek waren ze ook bezorgt om het ongeluk. Blijkbaar heeft niall zijn mond voorbij gepraat aab phoebe en heeft die het toen de hele familie verteld. Niall had er alleen niet bij gezet dat ik nu al weer "loop" en dat de rest ook uiteindelijk goed zal komen. Daarom hadden mijn opa en oma praktisch een hartaanval gekregen toen ze hoorde dat mijn benen verlamd waren en verbrijzeld. Gelukkig leven ze nog en hebben ze met eigen ogen kunnen zie dat ik er wel weer redelijk goed aan toe ben en dat het verder prima gaat. Ik heb ze niet verteld van de baby en dat ashlyn daarom een paar dagen weg was want dat is iets tussen ons. Harry zijn moeder weet alleen dat het uit is tussen leah en harry en dat er tussen ons twee iets voorgevallen is waardoor we alle twee niet goed ashlyn zouden kunnen verzorgen. We zullen het later waarschijnlijk nog wel een keer uit moeten leggen naar dat komt nog wel. Harry heeft gezegt dat het niet zomaar iets is en dat we alle twee wel redelijk naar de klote zijn gegaan. Ze respecteert het gelukkig en heeft net als de jongen gezegt dat het later wel komt , wanneer wij er klaar voor zijn. Op dit moment ben ik alleen maar blij dat we weer verder kunnen gaan met ons leven terug op de rails te krijgen. De afgelopen weken zijn wel genoeg chaos geweest en ik ben er wel even klaar mee. Maar goed , dit is one direction , dit is alleen maar chaos ...

Harry p.o.v

Ik ben blij dat we die maanden vrij hebben gekregen want ik heb geen idee hoe ik de afgelopen weken had overleeft als ik ook nog eens moest optreden met de jongens. Het is me toch iets zwaarder gevallen dan ik had gedacht. Tuurlijk dacht ik er wel eens overna hoe het zou zijn als ik het met leah uit zou maken maar dat was dan omdat er geen klik meer tussen was. Dit komt doordat ze gelogen heeft over de baby. Hoe kom je er op om je zwangerschap te gaan faken !! Ik had de jongens meteen moeten geloven dat ze op mijn geld uit was. Ze leek serieus oprecht geïntereseerd in mij en mijn leven te zijn toen ik haar leerde kennen. Nu heb ik haar voor veel te veel geld spullen gegeven die ze nu allemaal heeft meegenomen naar haar vriend waar ze de hele tijd achter mijn rug mee omging en verloofd mee is. Ze heeft het alleen maar gedaan om geld aan me te verdienen , wat me echt een idioot laat voelen. Want als ik toen wist wat voor een kreng het was dan was ik nu getrouwd geweest. Ik zeg dit niet tegen charlie want die zal anders meteen zeggen "dan was je nu wel echt vader geweest". Stiekem heb ik hoop dat het ooit nog goed komt maar ik heb er weinig vertrouwen in. Tuurlijk is er nog wel iets en dat ziet iedereen maar ik denk niet dat ze me ooit weer volledig zal kunnen vertrouwen. Dat klinkt misschien stom maar iedere eerste break up is iets wat je nooit vergeet. De eerste keer dat je echt verliefd bent en dan gaat de ander vreemd. Bij normale mensen ben je daar al maanden depresief van , laat staan als je charlie bent. Ze deed er wel heel groot over maar in het begin van haar boek wat ik een jaar geleden heb gelezen staat dat ze nooit wist wat houden van echt is. Blijkbaar was ik de eerste persoon waar ze echt van hield en dan begrijp ik dat ze daardoor haar vertrouwen in me kwijt is. Niet dat ik binnen nu en een week haar terug zou willen hebben maar ik hoop het toch wel ooit. Ik ga het nu sowieso niet vragen aangezien het thuis eindelijk een soort van tot rust is gekomen. Ashlyn heeft weer een soort vertrouwen in ons en dat is denk ik nu het belangrijkste. En natuurlijk dat charlie verder kan gaan met revalideren aangezien ze het echt zat begint te worden. Ashlyn wil zo graag met charlie spelen en charlie ook met haar maar dat lukt haar nog niet. Door haar knieen gaan gaat sowieso nog niet en trap lopen kan ze ook nog wel even vergeten. Ze lijkt al wat beter te gaan lopen en is zo eigenwijs dat ze zelfs stukken al zonder krukken probeert. Haar linker been is weer zo goed als gezond alleen werkt rechts nog niet altijd mee. Het gevoel begint langzaam terug te komen maar ze is er niet. Laatst zei ze dat ze pas gelukkig is wanneer ze weer normaal ashlyn haar moeder kan zijn en net als vroeger nergens meer hulp voor nodig heeft. Het maakt me helemaal niet uit als ik haar moet helpen met iets maar ze vraagt gewoon geen hulp. Nou is dat wel typisch charlie en daarom laat ik haar ook maar. Als ze nou niet zo koppig was en me haar gewoon liet helpen dan was het allemaal een stuk makkelijker geweest. Nu lijkt ze me juist met rust te laten vanwege het hele leah gebeuren maar het gaat wel... een soort. Zolang ik er niet overna denk gaat het serieus prima. Het is al beter dan het eerst wat en ik ben al veel vrolijker dan eerst. Nu moet ik ook wel omdat ashlyn zich aanpast aan ons humeur. Als ik en charlie stil zijn is zij dat ook en is ze de hele tijd afgezonderd van ons en hoor je haar amper. Misschien merkt zij ook wel dat het nog steeds niet helemaal goed zit tussen mij en charlie. Ze vraagt nog steeds minstens een keer per weer of we elkaar nog lief vinden en lief genoeg. Hiermee bedoelt ze of we samen zijn , maar iedere keer moet ik nee zeggen. Ze gaat daarna dan naar charlie om te vragen waarom niet maar houd er daarna gelukkig over op. Misschien vraagt ze het nu weer zoveel aangezien ze eindelijk naar de kleuterschool mag en ze daar alle kinderen met alle twee hun ouders ziet. Ik vind het jammer dat ze het zo vervelend vind maar ik ga charlie ook niet pushen. Ik hou nog van haar , dat weet ik zeker. Of het wederzijds is weet ik niet  en dat ga ik voorlopig ook nog niet vragen. Misschien over een tijdje als alles weggezakt is kan ik eens na gaan denken over hoe ik het verder aan ga pakken. Wie weet zegt ze gewoon keihard nee en is ze al lang verder en onze relatie vergeten. Ik mag het toch echt niet hopen. Ik wil dat ze weer mijn vriendin word , uiteindelijk mijn vrouw en er moet een broertje of zusje voor ashlyn komen. De enige met wie ik dat wil is charlie en dat had ik veel eerder moeten inzien.