On My Way

on my way(p.18)

همه چی از اول هم مشکوک بود...
اینکه نامجون عوض واقعیت به پدرش گفته بود ( جونگکوک با دوستاش بیرون مشروب خورده و دوباره حالش بد شده که بردنش بیمارستان)
و اینکه مامان به طرز معجزه آسایی کوک رو سوال پیچ نکرده بود
و اینکه نامجون هم چپ و راست تیکه و متلک بارش نمی کرد!

اما الان که داشت با مشت و لگد به در اتاق برادر بزرگترش می کوبید، فهمیده بود که نقشه های بیشتری واسش داشته

- بیا بیرون نامجون!! اگه دستم بهت برسه میکشمت عوضی!

همونطور که بلند بلند فحش میداد با مشت به در می‌کوبید و واسش مهم نبود که پدر و مادرش دارن با داد و هوار از پله ها بالا میان...
در اتاق باز شد و نامجون، عصبی روبروش قرار گرفت

- چرا رَم کردی دوباره؟

حرفش هنوز کامل از دهنش در نیومده بود که جونگکوک یقش رو چسبید

- پات رو از زندگی من بکش بیرون نامجون! بخدا قسم یه کاری میکنم که همتون از دخالت های بیجاتون توی زندگی شخصیم پشیمون بشید... سایه نحست رو از رو زندگیم بردار!!

پدرشون از همون فاصله ی کم توی راهرو فقط نگاهشون میکرد و مادرشون با تعجب خیره مونده بود...
اولین باری بود که پسر بامزه ی خونشون، اینجوری داد و هوار میکرد و آمپر چسبونده بود

- من دخالتی توی زندگی شخصی تو کردم جئون جونگکوک؟

جونگکوک که هنوز یقه نامجون رو توی مشت هاش فشار میداد، کمی هیکلش رو تکون داد

- نکردی آشغال؟ من که میدونم همه این داستان ها از گور تو بلند میشه حرومزاده!

نامجون دستش رو پس زد

- حرومزاده من نیستم... اونیه که عوض ترک دادن یه آدم سیگاری، بهش شیشه میده!

و اولین مشت جونگکوک تو تمام عمرش رو برادر بزرگترش، بلند شد

- حرف دهنت رو بفهم... زیادتر از کوپن کوفتیت داری حرف میزنی! اون قضیه فاکی تموم شدست و اگه یکبار دیگه بشنوم دهن نجست بهش القاب چندشت رو داده خودم میکشمت نامجون!!!

داد زد و به تقلای برادرش برای هضم اتفاقی که افتاد، پوزخند زد

- جونگکوک؟ فکر کنم باید حرف بزنیم!

صدای با صلابت پدرش، باعث شد نگاهش بچرخه

- حرف بزنیم!!

منظورش این بود که من از اینجا تکون نمی خورم
و پدرش هم مشکلی نداشت...

- زمانی که نامجون این پیشنهاد رو داد فکر کردم مسخرست چون تو هنوز هم بچه ایی! اما با رفتاری که دارم ازت میبینم بنظرم بهتره زودتر دست به کار بشیم... تو نیاز داری که معنی مسئولیت رو بفهمی و کمی به خودت بیایی!!