the fray - how to save a life
harry p.o.v
als ik op het vliegveld ben ren ik naar de balie en vraag . ' het eerst volgende vliegtuig naar amsterdam , maakt me niet uit hoe duur ' zeg ik . de vrouw kijkt op haar computer en zegt ' over tien minuten vertrekt er een . als je snel bent red je het nog ' zegt ze . ik betaal mijn ticket en check in . ik ren naar de gate toe en ben net op tijd . ik zet mijn telefoon uit en ga het vliegtuig in . al snel steigt het vliegtuig op en val ik slaap.
wakker word gaat het vliegtuig bijna landen . snel pak ik vast mijn tas en doe mijn telefoon vast aan. als we geland zijn loop ik snel het vliegtuig uit en loop langs de bagage band naar de poorten die je naar buiten brengen . als ik buiten aankom loop ik naar de auto waar ik hem voor we weg gingen had gezet en rij zo snel mogelijk naar het ziekenhuis toe. als ik bij het ziekenhuis ben parkeer ik de auto en loop dan snel naar binnen. als ik op haar afdeling kom zie ik de verpleegster van charlie . ze komt naar me toelopen en zegt ' ze is een paar minuten wakker geweest en daarna in slaap gevallen . ze zal zo wel weer wakker worden ' zegt ze en loopt dan weer verder . ik loop naar charlie haar kamer en ga naar binnen . ze ziet er nog steeda het zelfde uit alleen is ze iets minder wit. ik ga naast haar .zitten en haal mijn telefoon uit mijn broekzak . als ik op het scherm kijk staat er : 43 gemiste oproepen en 52 nieuwe berichten . ik stuur de jongens en gemma snel een bericht en leg dan mijn telefoon op het kastje neer . ik kijk een tijd naar charlie voor mijn telefoon begint te trillen en louis zijn naam in beeld komt . ik open het bericht en zie staan "managment is onderweg . ze zijn echt boos . succes daar " ik zucht diep en wrijf met mijn handen over mijn gezicht heen . ' harry ' hoor ik zachtjes . ik doe mijn handen weg en zie charlie me aankijken . ' je bent wakker ' zeg ik blij . ' wat is er gebeurt ' vraagt ze duf . ' je hebt een ongeluk gehad ' zeg ik tegen haar . ze knikt en wijst dan naar mijn drinken op haar kastje. ' wil je een slok ' vraag ik . ze knikt voorzichtig en ik help haar met drinken . ' dankje ' zegt ze en gaat weer liggen . ' waar is de rest ' vraagt ze . ' londen . in de zaal waar ik drie uur geleden ook nog was ' zeg ik lachend . ' waarom ben je dan hier ' vraagt ze verbaasd . ' omdat ik er bij wou zijn als je wakker werd ' zeg ik . ' het is dus mijn schuld dat je straks in de problemen komt ' zegt ze zacht. ' he , rustig aan . je bent net wakker na vier dagen ' zeg ik . ' ik ben moe ' zegt ze. ' ga dan slapen ' zeg ik . ze knikt en doet dan haar ogen dicht. al snel ligt slaapt ze weer . de verpleegster komt binnen lopen en stopt voor haar bed .' zo te zien is ze wakker geweest ' zegt de verpleegster blij . ' hoe weet u dat ' vraag ik verbaasd . ' dat vertelt de glimlach op je gezicht ' zegt ze en loopt dan de kamer weer uit . ik ga onderuit zitten en doe mijn ogen dicht . een beetje slaap kan ik ook wel gebruiken . ik doe mijn ogen dicht en val in slaap .
' harry ' hoor ik zacht . iemand knijpt voorzichtig in mijn vinger. als ik mijn ogen open doe is het charlie. ' wat is er ' vraag ik duf aan haar . ' ik heb dorst maar ik kan er niet bij ' zegt ze . ik pak het flesje en stop het rietje erin zodat ze zelf kan drinken . ' harry , je weet dat ik je kon horen . en je had gelijk. ik haat ziekenhuizen ' zegt ze lachend . ' heb je het serieus gehoord ' vraag ik verbaasd . ze knikt en neemt nog een slok . ' ik hoorde wel maar ik kon nergens mee reageren . bewegen lukte niet en wakker worden ook niet ' zegt ze . ' best cool dat je alles gehoord hebt ' zeg ik . ' maar serieus , ik haat ziekenhuizen . hoelang moet ik hier nog blijven ' vraagt ze . ' ik weet het niet . je moet sowieso nog revalideren ' zeg ik tegen haar . ' hoezo dat ' vraagt ze . ' nou je bent op je heup gevallen en je knie had je nogal gesloopt en nu moet je weer langzaam aan doen ' zeg ik . ' ik ben nu dus een gehandicapte ' zegt ze lachend . ' eigenlijk wel ' zeg ik en ze begint te lachen . ' en weet je wat het ergste van dit ziekenhuis is ' zegt ze . ' vertel eens ' zeg ik en draai wat meer naar haar toe . ' deze vreselijke jurk ' zegt ze en wijst naar de ziekenhuisjurk die ze aan heeft . ' het zit niet lekker ' zegt ze . ' dat geloof ik graag . het ziet er ook niet uit ' zeg ik lachend . ' bedankt ' zegt ze sarcastisch. ' heb je misschien een shirt voor me ' vraagt ze . ' jawel , maar hoe trek je dat aan met al die draden ' vraag ik . ze gaat net haar arm naar de draden en draait aan de buisjes . dan komen de buisjes eraf en zijn ze los van haar arm . ' zo dus ' zegt ze . ik geef haar een van mijn shirts en ze trekt de jurk over haar hoofd uit . haar hele buik en armen zitten onder de blauwe plekken en wonden . ' staren is gemeen ' zegt charlie en gooit de jurk naar mijn gezicht. ze trekt het shirt aan en doet de buisjes van het infuus terug aan haar arm . ' hoe wist je dat ' vraag ik en wijs naar haar arm . ' als je vader hier heel vaak lag leer je best veel ' zegt ze . ze kijkt naar de klok en zucht dan diep . ' wat is er ' vraag ik. ' de tijd gaat zo langzaam en ik word nu al helemaal gek hier ' zegt ze . ' dat snap ik , alleen valt over een paar minuten geen boos team binnen voor jou ' zeg ik . ' hoezo ' vraagt ze . ' ik ben gewoon weggegaan zonder iets te zeggen weet je nog ' zeg ik. ze knikt en kijkt dan bang naar de deur . als ik daar heen kijk staat daar simon met de baas van managment en paul . ' harry edward styles , ben je gek geworden ' zegt paul boos . 'je had aangevallen kunnen worden ' schreeuwt simon . charlie grijpt naar haar hoofd en bedekt haar oren . ' praat eens zachter ' vraag ik . ' je zit echt in de problemen ' zegt de baas van managment . ' je gaat nu mee terug en dan hebben we het hier later over ' zegt simon . ik knik en ze lopen vast naar de gang . ik haal mijn laptop uit mijn tas en zet hem op haar kastje neer . ' zo kan de rest je straks ook zien ' zeg ik en doe mijn tas weer dicht . ' sorry dat je door mij in de problemen zit ' zegt ze . ' geeft niet , ik ben blij dat ik je een paar uur heb kunnen zien en dat je wakker bent . over twee dagen komen we weer terug hier heen . red je dat ' vraag ik . ze knikt en wijst naar de laptop . ' hier ' zegt ze en doet mijn ketting af . ' hij heeft gewerkt ' zegt ze en laat de ketting in mijn hand vallen . ' succes charlie ' zeg ik en loop naar de deur . ' bedankt harry ' zegt ze . ik ga naar buiten en trek de deur achter me dicht . simon en de rest staan op me te wachten bij de lift . ik neem een diepe zucht en loop dan met hun de lift in . ze zeggen niks en in de auto houden ze ook hun mond dicht . maar zodra we in simon zijn vliegtuig zitten begint hij . ' ben je gek geworden ??!! weglopen tijdens een concert ??!! het eerste concert van je tour ??!!' vanaf daar hoorde ik niks meer . in mijn hoofd gaat er van alles door mijn hoofd heen . over hoe het met taylor verder moet , of charlie mij ook echt leuk vind . en hoelang hou ik het liegen nog vol ?? de jongens en gemma weten het nu . maar mijn moeder en charlie mag ik het niet vertellen . een van de ergste dingen is liegen tegen je ouders . op dit soort momenten zou ik echt alleen willen zijn , en niet samen zijn in een vliegtuig waar iedereen boos op me is . charlie zou hier haar manier op hebben .
flashback
" wat doe jij nou als alles te veel word ' vraag ik aan charlie terwijl we in het gras van de tuin liggen . ' meestal gewoon dit . en vooral als de tuinman is geweest ' zegt ze . ik kijk haar raar aan en ze begint een beetje te lachen . ' als alles te veel word ga ik meestal gewoon hier in het gras liggen en naar de wolken kijken . en dan het liefste met muziek en als het gras gemaaid is . dan ruikt het altijd zo lekker ' zegt ze en tilt het vers gemaaide gras op en gooit het in mijn gezicht . ' en vaak als er dan een vliegtuig voorbij komt vraag ik me altijd af hoe het toch kan dat daar nu mensen in zitten . het ziet er normaal uit maar als je er over na denkt is het best raar . ik bedoel het idee dat er daar nu meer dan 150 mensen in zitten ' zegt ze en wijst naar het vliegtuig wat tussen de wolken door gaat . ' ik vind het raar ' zegt ze . ' ik snap je helemaal ' zeg ik en gooi een hoop gras in haar gezicht . ' OORLOG ' schreeuwt ze en begint gras te gooien .
einde flashback
dat gevecht vergeet ik nooit meer . ik zat helemaal onder en charlie heeft een half uur het gras uit mijn haar staan trekken . maar grappig was het wel . en normaal zou ik het vervelend vinden , maar heel erg vond ik het ook niet . ' harry , is dat duidelijk ' zegt paul . ik kijk hem aan en herpak me snel . ' uhh ja tuurlijk ' zeg ik serieus . ' je hebt niks gehoord he ' zegt simon . ' niet veel nee ' zeg ik lachend . ze zuchten diep en kijken dan de andere kant.op en negeren me . eindelijk houden ze gewoon hun mond dicht . ze kunnen ook gewoon zeggen dat het niet slim was maar dat ze het ook wel weer begrijpen . alsof zij zich druk maken over hoe ik me voel . het enige waar zij om denken is geld en in tijdschriften komen. wanneer gaan ze nou aan ons denken ??!!!
thanks 4 reading , AND voting
x #teamtrouble