sorry dat ik gisteren niet heb geüpload. ik ben ziek en ik viel in slaap voordat ik had geüpdatet.
Pov Sam
vandaag is mijn vader er weer. Ik heb hem echt zo gemist. Toen Lars vroeg of ik bij hun wou wonen vond ik het echt chill. Totdat iemand zei dat hij dat niet wilt. Ik werd boos en toen floepte alles eruit. Ik hoop alleen maar dat Sanne er niets over zegt. De bijna verkrachting, hoe ik met meiden omga en dat ik op het feest haar stalkte.
Als me pa uit de auto is loop ik rustig achter de rest aan. Ik heb het echt verknald. Ze willen niks meer met me te maken hebben. Ik kan ook wel wat beters krijgen dan hun. Ze zijn niet de enigste die mijn vrienden willen zijn. Iedereen doet wat ik zeg. Morgen is het school en dan stap ik wel op een paar groentjes en praat gezellig met ze.
Ik geef me pa een knuffel en dan de moeder van Sanne. We lopen naar binnen. Om te laten zien dat alles goed is ga ik de tafel dekken. Als die gedaan is zetten Lars en Sanne het eten op tafel. Het is eigenlijk best lekker.
Na het eten gaan Sanne en haar moeder naar boven en me pa ook. De jongens en ik doen de afwas en de tafel.
Na dat gedaan te hebben besluiten de jongens om tv te kijken. Ik weet niet wat het is. Ik voel me nu opeens een vreemde in mijn eigen huis. Hun doen wat ze willen en ik doe maar wat hun doen. Ik weet niet eens waar ze naar kijken. Opeens krijgt Lars een bericht en laat het aan de rest zien. 'jij neemt haar mee en wij gaan alles klaar maken.' zegt Lars tegen Steve. Hij knikt en iedereen gaat weg.
Nu zitten hier wij alleen nog. 'wat gaan jullie met haar doen.' hij lijkt te twijfelen of hij het wel wilt zeggen. ' ze komt bij ons wonen.' wow dit had ik niet verwacht. Ze gaat bij hun wonen. Hun willen mij niet eens daar hebben en ik ben of was hun beste vriend. Dit kunnen ze niet maken. Net als ik me klaar maak om hem te gaan slaan komt Sanne naar beneden. Ik hou me in en ik zie dat Steve grijnst. Ze lopen naar buiten en rijden dan weg.
ik ga naar boven en doe daar de tv aan. ik start Netflix op en kijk een of andere film. ik let er niet echt op. ik snap niet waarom het zo moeilijk is om bij Sanne uit de buurt te blijven ik wil haar gewoon. ik ben echt niet goed in mijn hoofd. ze is knap, bescheiden en lief. en dan doe ik dit allemaal haar aan. ik krijg toch geen gevoelens voor haar.
pov Sanne
als ik bij het huis van de jongens ben pakt Steve mijn koffer. we lopen naar binnen en ik ga naar de keuken. ik pak wat te drinken voor mij en Steve en ga naar de woonkamer. de jongens zijn op de playstation een of ander schietspel aan het spelen, alleen ze ik Lars nergens. ik geef het drinken aan Steve en ga erbij zitten.
als de jongens eindelijk klaar zijn met het spel komt Lars binnen. hij heeft een of andere meid mee. dit zag ik de afgelopen weken wel vaker alleen hadden hun een laag make-up op en zijn niet. Lars zegt hoi en ze gaan naar boven. 'waar kan ik slapen?' vraag ik aan niemand speciaal. 'je kan bij mij.' hoor ik iedereen zeggen. ik glimlach naar hun allemaal en bedenk me bij wie.
vroeger lag ik eigenlijk nooit met jongens in bed. alleen af en toe bij Max als we een filmavond hielden, maar verder bij niemand. als je Lars niet mee telt. ik weet niet bij wie. dit is moeilijk. ze zijn allemaal aardig. maar ik ben wel blij als ik een eigen kamer hier heb. dan hoef ik met niemand rekening te houden. nu ook niet maar nu kan ik me niet echt omkleden zonder dat 1 van de jongens misschien binnen loopt. 'ik ga wel bij Steve.' zeg ik dan maar uiteindelijk. de jongens fluiten en ik loop lachend naar zijn kamer met mijn koffer.
als ik op zijn kamer ben pak ik spullen uit de koffer en dan merk ik dat ik een pyjama vergeten ben. ik haal mijn schouders op en loop naar de kast van Steve. ik doe mijn shirt uit en wil net het shirt van hem aan doen als de deur open gaat.