"ဟူး.......ေညာင္းလိုက္တာကြာ...
ေဈးကိုအႏွံ႔ေလ်ွာက္သြားလိုက္ရေတာ့ ပင္ပန္းေနၿပီ..."
"ဟုတ္တယ္...သားလည္းေညာင္းေနၿပီ..."
အိမ္ကိုျပန္ေရာက္ၿပီဆိုတာနဲ႔..၂ေယာက္လံုး ဧၫ့္ခန္းထဲက ခံုေပၚမွာထိုင္ၿပီး ညည္းေနၾကေလသည္..။
"ေရာ့...ေရေလးေသာက္လိုက္ၾကပါဦး..."
"ေက်းဇူး ကိုေလး..."
"ေက်းဇူး ပါပါး.."
"ဟာ....စစ္ ဦးခန႔္ေျပာတဲ့အတိုင္းလိုက္မေျပာနဲ႔ေလကြာ..."
"ေျပာပါဝူး...သားဘာသာေျပာတာ..."
"ေအာင္မာ...ဘာကို သားဘာသာေျပာတာလဲ?..
ဦးခန႔္ေျပာတဲ့အတိုင္းလိုက္ေျပာေနၿပီးေတာ့...ဟြန္း..."
"ဟုတ္ပါဝူးဆို..."
"ကဲ ေတာ္ ၂ေယာက္လံုးပစၥည္းေတြသိမ္းမယ္...
စစ္ သားဝယ္လာတဲ့အရုပ္ကို အခန္းထဲသြားထားေတာ့ေလ..."
"ဟုတ္..."
"ေမာင္ခန႔္ကေတာ့ ကိုေလးနဲ႔မီးဖိုေဆာင္ကိုလိုက္ခဲ့...
ရွင္းစရာရိွတာ ရွင္းရေအာင္..."
"ဟုတ္..."
ရိုးေစလည္း ေမာင္ခန႔္ကိုေခၚၿပီး..မီးဖိုေဆာင္ကိုေလ်ွာက္လာလိုက္သည္..။ ထင္သေလာက္လည္း မီးဖိုေဆာင္က ရႈပ္ပြမေနပါ..။
"ကိုေလး...ကိုေလး...ကိုခန႔္..."
"လေရာင္လား...အထဲဝင္ခဲ့ေလ..."
"ဟုတ္..."
"လေရာင္ ဘာျဖစ္လို႔လဲ?..."
"ေၾသာ္...ကိုေလးတို႔နဲ႔ အိမ္လာဝိုင္းရွင္းေပးမလို႔လာတာပါ...
အကိုေလး လႊတ္လိုက္လို႔..."
"ဘာမွလုပ္စရာေတာ့မက်န္ေတာ့ပါဘူး...
မီးဖိုေဆာင္ပဲရွင္းဖို႔က်န္တာ..."
"ကိုေလးတို႔က ကိုယ့္ဘာသာခ်က္စားမွာလား.."
"အင္းေလ...
ဒါနဲ႔ ဒီလ်ွပ္စစ္ပစၥည္းေတြကေကာင္းေသးလား...
မဝယ္လာခဲ့မ်လို႔..."
"ဟုတ္....အဲ့တာအကုန္အေကာင္းေတြ...
ေရခဲေသတၲာလည္း ေကာင္းေသးတယ္..."
"လူမေနတဲ့အိမ္က ပစၥည္းကေကာင္းပါ့မလား..."
"ေကာင္းပါတယ္ ကိုခန႔္ရဲ့...
အကိုေလးက တခါတေလဒီအိမ္မွာလာေနတယ္ေလ...
သူ႔ဘာသာလည္းခ်က္စားတယ္...
အဲ့တာေၾကာင့္မို႔ပါ..."
