"စစ္ ဟိုေရာက္ရင္ၿငိမ္ၿငိမ္ေနေနာ္...
ပါပါးစကားကိုလည္း နားေထာင္ရမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
ဒီေန့ ေဒါက္တာက ေန့လယ္စာအတူစားမယ္ဆိုၿပီးေျပာထားတာေၾကာင့္ စစ္နဲ႔အတူသြားဖို႔ျပင္ေနျခင္းျဖစ္သည္..။ စစ္ကိုအက်ႌၾကယ္ေစ့တပ္ေနရင္း မွာစရာရွိတာကိုမွာေနျခင္းျဖစ္သည္..။
"ပါပါးသားေလး ေခ်ာသြားၿပီ..."
"ဟီးဟီး ပါပါးလည္းေခ်ာရယ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီ...
အဲ့တာဆို သြားရေအာင္ေနာ္...
ဦးဦးေဒါက္တာေစာင့္ေနၿပီထင္တယ္..."
"ဟုတ္..."
ရိုးေစလည္း စစ္ရဲ႕လက္ကိုဆြဲလိုက္ၿပီး အိမ္ျပင္ကိုထြက္လာလိုက္သည္..။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ ထိုင္ေနတဲ့ ေမာင္ခန္႔တို႔၃ေယာက္ကိုေတြ႕ရသည္..။
"လိုက္ခဲ့ဆိုတာကို တစ္ေယာက္မွမလိုက္ခဲ့ၾကဘူး...
ကိုေလး စားပြဲေပၚမွာထမင္းဟင္းပန္းကန္ေတြကိုအုပ္ေစာင္းနဲ႔အုပ္ခဲ့တယ္ေနာ္...
Leoလည္းစားၿပီးမွ ျပန္ေနာ္..."
"ဟုတ္...စစ္ ကိုကိုတို႔ဖို႔မုန္႔ဝယ္ခဲ့ဦးေနာ္..."
"ဟုတ္ မ်ားရီးဝယ္ခဲ့မယ္..."
"မပါလို႔ကေတာ့ စစ္ကိုအေကာင္လိုက္ဝါးစားမွာေနာ္..."
"ပါပါး..."
"ကိုကိုကစတာပါ...
အဲ့တာဆို ကိုေလးတို႔သြားမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္...ေကာင္းေကာင္းဒိတ္ခဲ့ပါ..."
"Leoကေတာ့ေနာ္..."
"စတာ စတာ ဟီးဟီး..."
"သြားၿပီေနာ္..."
"ဟုတ္..."
ရိုးေစလည္း စစ္ကိုလက္ဆြဲၿပီး ၿခံေရွ႕ကိုထြက္လာလိုက္သည္..။
"ပါပါး ဒိတ္တယ္ဆိုတာ ဘာလဲဟင္...-
"ဟင္....
ေၾသာ္ ဒိတ္တယ္ဆိုတာ ပါပါးတို႔အခုလိုေန႔လယ္စာအတူထြက္စားတာကိုေခၚတာေလ..."
"ေၾသာ္...
အဲ့တာဆို ပါပါးက ဦးဦးေဒါက္တာနဲ႔ဒိတ္မို႔ သြားမွာေပါ့ေနာ္..."
"ဟင္...အင္ အင္း..."
"ဟီး ဒိတ္ ဒိတ္..."
ရိုးေစလည္း သားကဘာမွနားမလည္ေသးတာမို႔ ေသခ်ာရွင္းျပမေနေတာ့ဘဲ ၿခံျပင္ကိုထြက္လာလိုက္သည္..။ အျပင္ေရာက္ေတာ့ ေဒါက္တာ့ကားကလည္းေရာက္နွင့္ၿပီးျဖစ္ေလသည္..။
