"ေဟ့ေကာင္ေလး ေဟ့ေကာင္ေလး...
ထစမ္း ေဟ့ေကာင္ေလး...
ရိုးေစရာ ထစမ္းလို႔..."
"အ!...အ!..."
နား႐ြက္ကုိလိမ္ဆြဲလာသူေၾကာင့္ ရိုးေစနိုးလာခဲ့သည္..။ ျမင္လိုက္ရတဲ့သူေၾကာင့္ ခ်က္ခ်င္းငုတ္တုတ္ထထိုင္မိသည္..။
"အ!..ေမေမႀကီး..."
"အသံမထြက္ဘဲ အခုခ်က္ခ်င္းအခန္းထဲကထြက္လာခဲ့..."
"ဗ်ာ..."
"နင့္ကိုအခုခ်က္ခ်င္းထြက္လာလို႔ေျပာေနတာ...
ငါ့သားကိုမနိုးေစနဲ႔ေနာ္...
နိုးလို႔ကေတာ့ နင္မလြယ္ဘူးမွတ္..."
"ဟုတ္..."
ရိုးေစလည္း အကိုေလးကိုတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ေဘးမွာက်ေနတဲ့ အက်ႌနဲ႔ပုဆိုးကိုေကာက္ဝတ္လိုက္သည္..။ အိပ္ေပ်ာ္ေနတဲ့အကိုေလးကေတာ့ ဘာမွသိမယ္မထင္..။
ရိုးေစလည္း ေျဖးေျဖးခ်င္းထလိုက္ၿပီး ေမေမႀကီးရဲ႕အေနာက္ကေနလိုက္လာခဲ့လိုက္သည္..။
"ကဲ ေျပာ...ဒါဘယ္လိုျဖစ္တာလဲ?..."
"ညက အကိုေလးမူးလာလို႔ပါ..."
"အဲ့တာနဲ႔ပဲ မင္းကငါ့သားကိုအပိုင္ႀကံလိုက္တယ္ေပါ့ေလ..."
"မဟုတ္ပါဘူး..မဟုတ္ပါဘူး ေမေမႀကီး...
အကိုေလးကသာ..."
"ေတာ္...
ငါ့သားက မင္းလိုေကာင္မ်ိဳးကိုဒီလိုလုပ္မွာမဟုတ္ဘူး...
မင္းဘက္ကအပိုင္ႀကံလိုက္တာမဟုတ္လား..."
"မဟုတ္ပါဘူး ေမေမႀကီး..."
"ေတာ္ၿပီ မၾကားခ်င္ဘူး...
ဒီကိစၥကို ငါ့သားမသိေစနဲ႔...
သိလို႔ကေတာ့ မင္းတို႔သားဖ၂ေယာက္လံုး အထုတ္ျပင္ၿပီး ငါ့အိမ္ကထြက္သြားလိုက္ေတာ့..."
"မေျပာပါဘူး..ကြၽန္ေတာ္အကိုေလးကိုျပန္မေျပာပါဘူး ေမေမႀကီး...
ကြၽန္ေတာ္တို႔ကိုဒီအိမ္ကေနေတာ့မနွင္ထုတ္ပါနဲ႔..."
"မင္းကတိနဲ႔မင္းတည္ပါေစေနာ္...
သြားေတာ့...
အိမ္ထဲမွာ ဘယ္သူမွမနိုးေသးခင္ မင္းျပန္လိုက္ေတာ့...
ဒီကိစၥကိုဘယ္သူ႔မွေလ်ွာက္မေျပာနဲ႔ေနာ္...
ေျပာလို႔ကေတာ့ မလြယ္ဘူးမွတ္..."
"ဟုတ္ကဲ့ပါ ေမေမႀကီး..."
"မင္းသြားလုိ႔ရၿပီ..."
