ေနလတစ္ေယာက္ရံုးဆင္းၿပီးဆိုတာနဲ႔ ရိုးေစတို႔အိမ္ကို တန္းၿပီးေမာင္းလာလိုက္သည္..။ ရိုးေစတို႔အိမ္ေဘးနားမွာ ကားရပ္ထားၿပီး ၿခံတံခါးကေန ၿခံထဲကိုလွမ္းေခ်ာင္းလိုက္သည္..။ ၿခံထဲမွာကစားေနတဲ့စစ္ကိုသာေတြ႕ရၿပီး က်န္တဲ့သူေတြကိုေတာ့မေတြ႕ရေပ..။
"စစ္ သား ဒီကိုလာပါဦး..."
"ဟင္ ေဖေဖ..."
ေနလရဲ႕အသံကိုၾကားေတာ့ စစ္ကကိုင္ထားတဲ့ေဘာလံုးကိုပစ္ခ်ၿပီး ၿခံတံခါးနားကိုေျပးလာေလသည္..။
"ေဖေဖ ေနေကာင္းသြားၿပီလား..."
"အင္း ေဖေဖ့သားေလးကိုလြမ္းေနတာ..."
"သားေရာ..."
"ဟုတ္ပါၿပီဗ်ာ...
ေဖေဖ့ကိုတံခါးမဖြင့္ေပးေတာ့ဘူးလား..."
ေနလေျပာလိုက္ေတာ့ စစ္က လက္ေသးေသးေလးနဲ႔တံခါးကိုဖြင့္ေပးေနသည္..။
"လာ ေဖေဖ အထဲဝင္..."
"မဝင္ေတာ့ဘူး သားရဲ႕...
လာ ေဖေဖနဲ႔ကားေပၚလိုက္ခဲ့...
မုန္႔ဝယ္ခဲ့တယ္..."
"ဟုတ္..."
ေနလလည္း စစ္ကိုခ်ီလိုက္ၿပီး ကားေပၚကိုေခၚလာလိုက္သည္..။
"စစ္အတြက္ ေရခဲမုန္႔ဝယ္လာတယ္...
ေဖေဖနဲ႔အတူစားမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
ေနလလည္း စစ္ကိုေရခဲမုန္႔ခြန္႔ေကြၽးလိုက္ၿပီး အတူစားေနလိုက္သည္..။
"ဒါနဲ႔ သား အိမ္မွာဘယ္သူမွမရွိလား..."
"ရွိရယ္ေလ...
အိမ္ထဲမွာ ဖိုးဖိုးႀကီးေရာ ဦးခန္႔ေရာ...
ကိုကိုLeoကဒီေန႔မလာဘူး..."
"ေၾသာ္...
သားပါပါးကေရာ..."
"ပါပါးက ဦးဦးေဒါက္တာနဲ႔ပါသြားရယ္..."
"ဘာ!...
sorry sorry သားကိုေျပာတာမဟုတ္ဘူး...
ပါပါးတို႔သြားတာၾကာၿပီလား..."
"အင္ နည္းနည္း..."
"ဘယ္ကိုသြားတာတဲ့လဲ?..."
"အင္..."
စစ္ကအနည္းငယ္စဥ္းစားသလိုျပဳၿပီးမွ ျပန္ေျဖလာသည္..။
"သားတို႔ရုပ္ရုပ္သြားဝယ္တဲ့ေနရာ...
ျပန္လာရင္ ရုပ္ရုပ္ဝယ္လာခဲ့မယ္တဲ့..."
