"ညမေရး ညမေရး ဟီး..."
"ဒါ ကိုကို႔ညမေရး...
Lemonညမေရးဟုတ္ဝူး..."
"ဟုတ္ရယ္ ဟုတ္ရယ္..."
"ဟုတ္ဝူးဆို..."
"သစ္ ညီေလးကိုအဲ့လိုမေျပာရဘူးေလ...
ခ်စ္ေလးက သစ္ရဲ႕ညီမေလးလည္းဟုတ္တယ္ Lemonရဲ႕ညီမေလးလည္းဟုတ္တယ္...
ညီမေလးကိုအတူတူခ်စ္ၾကေနာ္..."
"ဟုတ္..."
"ပါပါးသားငယ္ေလးက လိမၼာလိုက္တာ...
Lemonေလးလည္း ညီမေလးနဲ႔ကစားေနာ္.."
"ဟုတ္ ပါပါး.."
"ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ ႐ႊတ္..."
"နမ္းနဲ႔ နမ္းနဲ႔လို႔..."
ရိုးေစက Lemonေလးကိုနမ္းလိုက္တာကို ခ်စ္ေလးကိုျမဴွေနရင္းက သူ႔ပါပါးနႈတ္ခမ္းကိုလက္နဲ႔တားေလသည္..။
"အဟက္ သစ္ကေတာ့ေလ...
စစ္ သားကစာလုပ္ရဦးမွာမဟုတ္ဘူးလား...
ထ ဟုိမွာကိုကိုလေရာင္ေစာင့္ေနတယ္.."
"ဟုတ္ ပါပါး...
ခ်စ္ေလး ကိုကိုစာသြားလုပ္ဦးမယ္ေနာ္ ႐ႊတ္..."
စစ္လည္း သစ္ဖက္ထားတဲ့ခ်စ္ေလးကိုနမ္းလိုက္ၿပီး ထိုင္ေနရာကေနထသြားသည္..။ ခ်စ္ေလးကို ၃ေယာက္သားျမဴွေနရာကေန သစ္က သူ႔ညီမေလးဆိုၿပီး ဖက္ထားေလသည္..။ စစ္နဲ႔Lemonကေတာ့ ဘာမွမေျပာဘဲ သစ္ဖက္ထားတဲ့ညီမေလးကို ျမဴွေနရသည္..။
၁နွစ္ျပည့္ေတာ့မယ့္ ခ်စ္ေလးကလည္း သစ္ဖက္ထားရင္ ၿငိမ္ေနတတ္သည္..။ စစ္နဲ႔Lemonဖက္ထားရင္ေတာ့ အဖက္မခံေပ..။ အဲ့တာေၾကာင့္ သူ႔ညီမေလးဆိုၿပီး က်န္တဲ့သူဖက္တာမခံေပ..။
Lemonေလးကလည္း တစ္ဦးတည္းေသာသားေလးျဖစ္တာမို႔ စစ္တို႔ေမာင္နွမအေပၚ ေတာ္ေတာ္ခင္တြယ္သည္..။
"ညမေရး စား စား..."
"ညမေရး စားရိုက္ေရ..."
ေျခေထာက္ကိုဆင္းထားတာ သစ္က ခ်စ္ကိုသူ႔ေပါင္ေပၚတင္ထားေလသည္..။
ကေလးက ကေလးကိုခ်ီထားတယ္ဆိုတာ ထိုျမင္ကြင္းမ်ိဳးျဖစ္သည္..။ Lemonေလးကေတာ့ သူ႔အိမ္ကပါလာတဲ့ မုန္႔ေလးေတြကို ခ်စ္ကိုခြန္႔ေကြၽးေနသည္..။
"ကဲ သစ္နဲ႔Lemon ညီမေလးနဲ႔ေဆာ့ေနၾကေနာ္..
ပါပါး သားတို႔ေန႔လယ္စာစားဖို႔သြားျပင္လိုက္ဦးမယ္..."
