Historia o zwykłym chłopaku... no może nie takim zwykłym. A więc co takiego w nim jest? Jimin posiada nietypowy lęk spowodowany traumatycznymi wydarzeniami z jego dzieciństwa. Nietypowy lęk, a dokładniej androfobię (wytłumaczenie w książce). Pomijaj...
Właśnie kończyły się moje piątkowe zajęcia. Pierwszy tydzień szkoły przeminął i dla mnie był okropny. Na szczęście dzisiaj razem z Taehyungiem kończyliśmy lekcje równocześnie. Tym razem nie przyjechała po mnie ciocia, tylko pojechałem razem z Taehyungiem i mamą Taehyunga do jego domu. Na miejscu chłopak od razu pociągnął mnie do swojego pokoju.
-Brawo Jiminie, przeżyłeś pierwszy tydzień normalnej szkoły!
-Cieszyłbym się, ale odpycha mnie od tego fakt, że w poniedziałek znowu tam muszę iść.
-Pesymista z ciebie. Lepiej pomyśl teraz, że w końcu zaczął się weekend i w końcu mamy wolne.
-I ten weekend pewnie nie będzie chciał przemijać tak długo jak dni szkoły.
-Oh weź się już zamknij. Opowiadaj jak wrażenia po tym tygodniu szkoły.
-O mało się nie zesrałem z tych doznań. - odpowiedziałem sarkastycznie, czym rozbawiłem przyjaciela. - A jeżeli mam mówić poważnie to było okropnie. Co chwile podchodzi do mnie jeden i ten sam chłopak. Gdyby nie Chloe to już dawno pewnie dzwoniłbym do mamy, żeby po mnie przyjechała.
-Jeden i ten sam? Hawoon? Czemu nie mówiłeś wcześniej?
-Nie Hawoon. Hawoon jedyne co robi to patrzy na mnie z nienawiścią, co również mnie przeraża, ale Chloe mnie zajmuje swoimi rozmowami, więc nie skupiam na nim swojej uwagi. Z tym drugim jest gorzej. Jungkook ciągle do mnie podchodzi i nie odpuszcza. Chce rozmawiać czy cokolwiek, a ja staram się go ignorować, ale od samego jego głosu zaczynam się trząść. Chloe każe mu się odpieprzyć, a ten i tak wraca. Nie chce odpuścić i mimo, że mi minęło dopiero 5 dni szkoły to wydaję mi się jakby próbował już od miesiąca.
-Zaprzyjaźniłeś się z Chloe, że ci tak pomaga?
-Jeżeli mam pominąć ciebie, bo chodzisz do innej klasy, to jest moją jedyną przyjaciółką tam. Ufam jej i mniej się boję, bo dzięki niej umiem nie zwracać uwagi na chłopaków.
-Dobra przestań o niej gadać, bo robię się zazdrosny. Jeszcze mi zabierze przyjaciela i co wtedy będzie? - powiedział udając obrażonego i oboje się zaśmialiśmy.
W końcu po tygodniu męczarni mogłem z Taehyungiem od tego odpocząć - od szkoły i Jungkooka. Naprawdę przerażał mnie ten typ. W końcu przy każdej okazji jaką tylko miał podchodził do mnie i próbował otrzymać ode mnie odpowiedź, na jego ciągłe witanie się ze mną. Ale czemu? Dlaczego nie może po prostu odpuścić? A jeżeli to jakiś jego zakład z kumplami? Świetnie. Wtedy zacznę się bać jeszcze bardziej. Chciałem tylko chwilę spokoju. Jak innych irytowało to jak ich ignorowałem, to dla mnie byłoby to zbawienie, gdyby i oni robili to samo w stosunku do mnie, a szczególnie upierdliwy brunet - Jungkook.
W poniedziałek znowu idę do szkoły i znowu będę musiał próbować z nim przetrwać i zniechęcić do siebie, aby dał mi spokój.
Wracając... W końcu z Taehyungiem zmieniliśmy temat rozmowy, a później jeszcze wrzuciłem zdjęcie na instagrama.
•
@parkkjimin
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
taetae Wow, ale przystojni 🤭 >parkkjimin Wow, ale skromny 🤭 lovelygirll_ W końcu zdjęcie z Taehyungiem😍 jungkookk Tak przypadkowo znalazłem twój profil😶Do zobaczenia w poniedziałek w szkole😉 chanye_ol Fajnoo 😂 zobacz więcej komentarzy...
