Historia o zwykłym chłopaku... no może nie takim zwykłym. A więc co takiego w nim jest? Jimin posiada nietypowy lęk spowodowany traumatycznymi wydarzeniami z jego dzieciństwa. Nietypowy lęk, a dokładniej androfobię (wytłumaczenie w książce). Pomijaj...
Dni szybko mijały, a dzień mojego pójścia do szkoły zbliżał się wielkimi krokami. Dzięki Taehyungowi mogłem przez pewien czas o tym zapomnieć. Było mi z tym dobrze dopóki nie nadeszła niedziela. Jak zwykle siedziałem sam w domu. Mama pracowała w dzień i w nocy, żeby móc nas utrzymać, a pomimo tego i tak jej wypłata nie była duża. Przyzwyczaiłem się do samotności. Już gdy byłem mały musiałem siedzieć sam w domu, bo mama pracowała. Nikt mnie nie pilnował, bo rodziny ze strony mamy nie było, nie ma i nie będzie. A tata? No właśnie... On tu jest największym problemem...
Wracając... Niedziela - dzień, w którym niestety musiałem już sobie przypomnieć o szkole, do której jutro miałem pójść. Był u mnie Taehyung. Cały tydzień spędził u mnie. Nie siedział ze mną tylko w tedy, gdy był w szkole i gdy szedł do domu spać. Razem z nim była jego mama, która rozmawiała z moją. Zawsze gdy moja mama ma wolny dzień od pracy, przychodzi ciocia Kim - mama Taehyunga. Aktualnie leżałem na łóżku, a przez stres ciągle przeczesywałem moje włosy rękoma co chwile je pociągając. Taehyung natomiast siedział na krześle przy moim biurku i bacznie mi się przyglądał. Wiedział, że jestem zmieszany. Rozumiał co czuję. Trwaliśmy tak w ciszy, dopóki nie przerwałem jej moim głośnym westchnięciem.
-Tae, co ja teraz zrobię? Dlaczego ten tydzień minął tak szybko? Nie poradzę tam sobie.
Po tych słowach mój przyjaciel wstał z krzesła, podszedł do mnie i mnie przytulił.
-Będzie ciężko, ale dasz radę. Jestem na 100% pewny. Albo nie.. Na 200%! Wystarczy, że będziesz unikał chłopaków. Nie patrz na nich, nie gadaj z nimi, ignoruj ich. Żyj tak jakby ich nie było.
-Łatwo ci mówić Taehyung.
-Będziesz w 2b?
-Tak. Dlaczego nie mogli dać nas razem do klasy? Jaka różnica by była gdyby dali mnie do a? Chociaż trochę by mi to ułatwiło życie.
-Mamy klasy obok siebie. Będę do ciebie przychodził, albo ty będziesz do mnie. Serio Chim, dasz radę.
-A jak będę musiał siedzieć w ławce z chłopakiem?! Tae, co ja zrobię?! - zacząłem trochę panikować.
-Jimin, uspokój się trochę. Nie będziesz siedział z żadnym chłopakiem. Przecież nauczyciele będą wiedzieć o twojej fobii. Przydzielą cię z dziewczyną, albo co najwyżej będziesz siedział sam. Jak ktoś coś ci zrobi to po prostu do mnie przyjdź.
-Hmm, czyli teraz jesteś moim ochroniarzem? - lekko się zaśmiałem.
-Jak ktoś cię skrzywdzi, to oczywiście, że tak! Dobije gnojka! No chyba, że to będzie jakiś wielki bydlak to tylko pójdę jak konfident poskarżyć się nauczycielom. - powiedział pół żartem na co się zaśmiałem.
-Dzięki Taehyung.
-Za co? - spytał zdziwiony.
-Za to, że zawsze umiesz, albo chociaż próbujesz poprawić mi humor. I za to, że przy mnie jesteś.
-Weź nie mów czułych słówek, bo sobie rzygnę tą miłością. - znowu mnie rozśmieszył -Tak serio, to nie masz za co dziękować, od tego są przyjaciele. - dodał po chwili. -A teraz chodź, bo musze coś na instagrama wstawić zanim mi umrze!
-Twoi fani 5 minut bez ciebie wytrzymają nałogowcu.
-Nie wątpię, ale 2 dni już nie wytrzymają, a właśnie tyle przez ciebie nie wrzucałem, bo się pochłonąłem czasem spędzonym z tobą.
-Ojej, przepraszam gwiazdo internetu. - odpowiedziałem z sarkazmem śmiejąc się z przyjaciela.
•
@taetae
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Nie było mnie parę dni, bo spędzałem czas z Chimem 🐥 @parkkjimin 🐥 Little boy potrzebował wsparcia🙈 183526 polubienia 4634 komentarze
parkkjimin Jaki „little boy"?! 🤡 >taetae nic nic ❤️ namjoonn_ Już myślałem, że jakieś święto i Taehyung ogarnął swój nałóg (ig) 👽 >taetae Namjoon idź się zajmij Seokjinem, a nie mi tu posty komentujesz, stfu ❤️🤡 lovelyy_heart Martwiłam się, że coś się stało, dobrze, że znowu jesteś. minnigni Ale słodziaki 😍😍 zobacz więcej komentarzy...
