"Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın."
Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır.
Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim.
...
Tam bir aydır Vera ile Vaha’nın final olacağının sancısını çektim. Size her ne kadar salt aşk kitabı gibi görünse de benim için öyle değildi. Vera ile Vaha bana çok şey kattı. O zaman anlatmaya başlayayım sırasıyla. Umarım sıkılmazsınız.
Eylül bana ne olursa olsun çabalamayı, hayatta kalmayı, bir şekilde yoluna devam etmeyi ve yıkımlarından kocaman bir bina inşa edebileceğini gösterdi. Büyüdüğü eve ve mahalleye, yaşadıklarına rağmen tek başına hayallerini gerçekleştirdi. Kişiliğinden taviz vermedi. Eylül herkesin sevebileceği bir karakter değil, farkındayım ama ben onu biliyorum ve tüm kalbimle seviyorum. Eylül, bana güç verdiğin için teşekkür ederim.
Atalay benim için olması gereken erkek tiplemesiydi. Kısıtlamadan, kırıp üzmeden, ufacık bir hakaret bile etmeden ne kadar güzel sevilebileceğini gösterdi. Sevdiği kadına karşı tabuları yıkmanın normal olduğunu gösterdi bana. Onun için ağladı, onun için güçlü durdu ve onun için savaştı. Atalay, Eylül’ü her şeyden önce bir birey olarak görüp saygı duyduğun için, sonra da onu koşulsuz sevdiğin için teşekkür ederim.
Özgür hakkında diyeceklerim biraz karışık ama sadece şunu söyleyeyim. Ben Özgür’ü kötü bir karakter yapmadım, dönüp baktığınızda da kimseye zarar vermedi, çok kötü bir karaktere dönüşmedi. Eylül gibi Özgür de ilişkilerinin geleceğinden umudu kestiğinde hata yaptı. Özgür, Vera ile Vaha’nın birleşmesine aracı olduğun için teşekkür ederim.
Kerim… Patavatsız kekim. Yaşanan ne olursa olsun yüreğinin temizliğini korudu. Hiç kimseyi yargılamayan, anlayış gösteren, üç günlük dünyada nefretin gereksiz olduğunu düşünen insanlar vardır ya, Kerim işte onlardandı. Bu kadar iyi kalabildiğin için teşekkür ederim.
Nazlı sana diyecek bir sözüm yok, kadın olarak bir kadına dediklerinden utan.
Ece aslında toplumumuzda her zaman yargılanmaya, yaftalanmaya, ötekileştirilmeye maruz kalmış bir kadındı. Tercihlerinden, yaşam tarzından, giyiminden, sesli bir kadın olmasından ötürü iteklenen güçlü biriydi. İtiraf edelim, bir çoğunuz yaşadıklarına ve insanlığına bakmadı. Bir kadından nefret etmek için araya bir erkeğin girmesi yeterliydi. Belki bir gün onun gibi birini veya tercihlerini yaşayan bir insanı gördüğünüzde onun dışına değil, ruhuna bakarız. Ece, hor görülüp yargılandığın için özür dilerim.
Nevzat, Hanife, Mehmet (Eylül’ün abisi), Emre Allah belanızı verdi çok şükür.
Melis, Güneş, Azra,Mert, diğerleri ve beş sene önce Atalay’la Eylül otele gittiğinde yan odadan gelip kapıyı çalarak uyaran bey amca, hepinize teşekkür ederim.
Gökhan’la Merve’ye de teşekkür edip arka odadaki kitaba alıyorum onları. Kitabın adı Papatyalar Karanlıkta Büyür. Benim sayfama girip bulabilirsiniz. Panomda linki de var.
Vedalaşalım…
Onların ve benim sevgimiz üzerinize olsun. ❤️
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
