Selamm, bu notu çok sonradan eklemeye karar verdim çünkü artık iş tahammül edilemeyecek raddeye geldi benim için. Arkadaşlar lütfen küfür etmeyin, rica ediyorum. Bazılarını görüyorum yaptığı bütün yorumlarda veya çoğusuda küfür var, gerçekten can sıkıcı olmaya başladı bu durum.
Not bu kadardıı. 💘 Saygınız ve anlayışınız için teşekkür ederim...
Bölüm 1: "Yeniden Yaşam"
Hayat çok kısa. Hiçbir şey için üzülmeye değeceğini sanmıyorum.
Kötü şeyler yaşamış olabilirim, korkunç anılar biriktirmiş olabilirim. Fakat her zaman tek başıma ayağa kalkmayı öğrendim.
Küllerimden doğmalıydım.
Evet, beş senedir kendime defalarca tekrar ettiğim cümleler bunlar. Bunları söylediğim gibi kolay hazmedemedim.
En nihayetinde ben de bir insandım ve hatıralardan kurtulmak benim için de hayatın en zor işiydi.
Zaman, insanın en büyük düşmanı olduğu gibi aynı zamanda da ilacıydı. Bu sayede başardım. Artık mutluydum.
Parmağımdaki nişan yüzüğüyle oynadım. “Her şey daha güzel olacak.” Bunu söyleyen benim kurtarıcımdı. Son iki senedir benim bataklığımda, benimle birlikte yaşayan bu adam beni hayata döndürmüştü. Üstelik geçmişte telafisi zor hatalar yapmama rağmen.
“Evet,” dedim. “Seninle her şey çok daha güzel olacak.”
Elimi avucunun içine aldı ve öptü. “Gevşe biraz. Boşuna geriliyorsun,” dediğinde gülümsemek için kendimi zorladım.
“Verdiğim kararın doğru mu yanlış mı olduğuna karar veremiyorum.” Dönüp açık kumral saçlarına, yeşil renk gözlerine baktım.
“Biliyorsun, bunu teklif eden benim ailemdi. Seni çok seviyorlar ve her zaman seninle aynı evde yaşamaktan memnun olacaklarını söylüyorlar.” Beni rahatlatmak için elinden gelen çabayı veriyordu.
“Evet ama,” dedim ve yüzüme düşen birkaç tutam saçımı kulağımın arkasına ittim. “Sonuçta o evde amcanlarla yaşıyorsunuz.”
Bu kez iki elimi ve avuçlarına aldı. “Onlar da mükemmel insanlar,” dediğinde itiraz ettim. “Biliyorum. Bundan şüphem yok.”
Omuz silkerek, “Onlar da senin başka yerlerde göçebe hayat yaşamana razı olmazlar. Hem evimiz senin çalıştığın yayınevine de yakın,” dediğinde güldüm. Yalan söylüyordu, yakın falan değildi.
O da anlamış olacak ki “Tamam, pek yakın olduğu söylenemez ama özel şoförler var,” dedi.
“Hayır,” dedim kafamı kararlılıkla sallayıp. “Böyle bir şeyi kesinlikle istemiyorum.” Gerçekten istemiyordum. Zaten işe başladıktan kısa süre sonra kendime bir araba alırdım.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
VERA İLE VAHA
Romance"Geçmişin bana ait," dedi ve kulağıma yaklaşarak fısıldadı. "İstesen de beni unutamazsın." Geçmiş can yakar. Yıllar sonra karşılaştığında bile. Fakat madalyonun iki yüzü vardır. Her şey çok güzel olabilirdi; onu tekrar görmeseydim. ...
