Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve t...
Bu bölümü, en duygusal, bu hikâyeye en çok yakıştırdığınız şarkıyla dinleyin^^
Merhaba parlayanlarım!
Şu an çok gerginim, muhtemelen bölümü okurken siz de böyle olacaksınız. KM için yazdığım en zor bölüm oldu ve umuyorum ki her şey beklediğinize değmiştir. Yani ben bu bölümü hakkıyla vererek yazabilmişsem inanın daha yazamayacağım hiçbir şey yoktur asfshsjdj. Oy ve yorumlarınızı bırakmayı ihmal etmeyin, keyifli okumalar. ♥️
Ayrıca bu bölümle birlikte 3 M okunmaya ulaşıyoruz! Bu gurur ailemizin sjdjd şaka maka iyi ki varsınız, daha güzel günlere.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Bölüme girerken yıldızlarımızı bırakalım. ✨
37. Bölüm: "ÖLÜMCÜL GERÇEKLER VE PARÇALANMIŞ KALPLER."
Herkes dünyayı kalbinden baktığı gibi görür ve işte bu, tüm yaşananların meşru bir sebebidir.
Behram, artık dünyaya kendi kalbinden bakmayı bırakmıştı. Çünkü artık, kalbindeki o saflığı hissetmiyordu. Gazel'i birçok şey için affedebilirdi, onu anlayıp, bazı yalanların vermiş olduğu acıyı kalbine gömebilirdi. Fakat kalbinde onun için daimi bir şüphe taşımasına sebep olduğu için onu asla affetmezdi.
Böyle hayal etmemişti.
Sevgisinin ve güveninin değersizleştirildiğini hissediyordu.
Günler geçmişti, belki de birkaç hafta... Hayatının kontrolünü bir anda kaybetmişti ve hâlâ sağlayabilmiş değildi. Bir değil, iki değil, üç bile değil, dört kişinin kendisini kandırdığını öğrenmek, hayata duyduğu o derin saflığını kaybetmesini sağlamıştı. Hazer, Muazzez, Safir ve karısı... Gazel.
Derin bir nefes vererek gözlerini aynadan kaçırdı ve yüzünden akan soğuk suyu elinin tersiyle silerek havluya uzandı. Erken bir vakitti, az önce camiden dönmüştü ve genelde camiden döndüğünde uyuyor olsa da son zamanlarda kendisini hiç uyku tutmuyordu. Havluyu kenara bıraktı ve saçlarını düzelterek banyonun çıkışına ilerledi. O esnada kapının arkasındaki bornozu gördü, karısınındı. Onunla aynı evi, banyoyu, yeri geldiğinde odayı paylaşmak fakat ondan uzak durmayı istemek... neyin bedelini ödediğini gerçekten merak ediyordu.
Galip'in Gazel'i kaçırmasının üzerinden bir süre geçmişti. Bu sürede Gazelle birlikte yaşamaya başlamışlardı ve henüz buna alışamamıştı. Bir yalanın bir kişiyi bile değil, birçok kişiyi böyle karanlığa sürüklemesine inanamıyordu. Her şey karman çorman olmuştu, mantıklı düşünemiyordu ve henüz sakinleşmemişti. Yalanlar, hayal kırıklıkları yetmiyormuş gibi bir de o şerefsizin Gazel'i alıkoyması Behram'ın kalan sakinliğini de kaybetmesini sağlamıştı.
