Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve t...
Bölüme başlamadan önce bir şey diyeceğim. Birkaç yorum gördüm, klasik Mila eskisi gibi değil, yorumuydu. Mila'nın Hazer'e karşı ilk bölümlerdeki gibi olmasını beklemiyordunuz herhalde değil mi? Bunlar karı koca, dünya üzerinde birbirine en yakın insan. Mila elbette eskisi kadar her lafını tartarak konuşmaz, buna gerek duymaz çünkü. Hâlâ çok kibar, benim için bir melek o ama tabii ki her türlü yakınlığı paylaştığı eşine karşı her türlü şımarabilir, konuşabilir, samimi olabilir. Lütfen hiçbir hikâyeden ilk günki gibi kalmasını beklemeyin, hiçbir karakterden de. Siz de o hikâyeye başlarken ki kişi değilsiniz, unutmayın. 🤍
Bu bölüm benim içim duygusal bir bölüm oldu, sanırım önümüzdeki bölümde de bu duygusallık devam edecek. Umarım siz de okurken o duyguları kalbinizde hissedersiniz.
Lütfen yıldıza dokunmayı, oyları çoğaltmayı ve paragraf arasına o yorumlarınızı bırakmayı unutmayın<3
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
Ups! Tento obrázek porušuje naše pokyny k obsahu. Před publikováním ho, prosím, buď odstraň, nebo nahraď jiným.
53. Bölüm: "AİLE."
Hayattaki her adımını, iki dudağının ucundan çıkan kelimelerle atarsın.
Günler, elimden düşüp yerde dağılan bir kolyenin boncukları gibi o kadar hızlı geçip gidiyordu ki, şu aralar tek tasam anı yaşayamamaktan korkmamdı. Anlar... Yalnızca zamanın içindeki küçük anlar, Hazerle yaşanılan o minik anlar kalbimde böyle çırpıntılar oluşturabilirdi. Hiçbir şey yapmadan, yalnızca birbirimize gülümsediğimiz, birbirimize baktığımız, gecenin bir yarısı sıçrayıp uyandığımızda birbirimizi sakinleştirdiğimiz... Mutluluğu aramıyordum, küçücük anları mutluluğa çeviriyordum. Ve bu benim Hazerle bulduğum mutluluk formülümdü.
