Safir Mila Safkan, şu an olduğu yaşından çok daha ufakken, hayatının taşlarını yerinden oynatan bir olay yaşar ve kendini ansızın, yetimhanenin soğuk duvarları arasında kimsesiz bulur. Sahip olduğu şeyler, her ne yaşarsa yaşasın iyi kalan kalbi ve t...
Öncelikle dün yaşanan aksilik için özür dilerim. Wattpad uzun bir süre bildirim göndermeyince bölümü kaldırdım. Lütfen bu tarz durumlarda birbirimizi kırmayalım.♥️
Çok uzun, doyurucu bir bölüm oldu. Bu bölüm benim için mühim, bu yüzden oy ve yorumlardaki canlılığı korumanızı istiyorum. Çünkü tepkilerinizi çok merak ettiğim sahneler var<3 Keyifli okumalar, heppinizi öpüyorum.
Bu arada bir şey eklemek istiyorum, hikâyeyle ilgili bir instagram sayfamız var. Tüm gelişmeleri oradan takip edebilirsiniz, böylelikle bölüm ne zaman gelecek sorularınız azalır belkiskdkd Instagram: kimsesizlermatemiofficalpage
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Hikâyeyi okuyan herkesin yıldızları bırakmasını istiyorum. ✨
21. Bölüm: "ACIYI RESMETMEK."
Anne, ben şimdi kör olsam, sen elimden tutup beni karşıdan karşıya geçirmezsin değil mi?
Babam geçirirdi anne, hem de sırtına alıp geçirirdi.
Bu yüzden babamı hep daha çok sevdim.
Senin abartılı kahkahaların vardı, benim ağlayışlarımı bastıran. Senin rujların vardı, dudaklarına sürüp erkeklere bulaştırdığın. Senin iğnelerin vardı, parmaklarıma batırdığın. Senin kötülüğün vardı, küçücük bir kızın kabusları olan. Şarkıların vardı, evin içinde dolanarak söylediğini hatırladığım. Gözlerimi kapattığımda gözümün önüne bir anı geliyor anne, belli belirsiz. Eteğin vardı, uçlarından tutup etrafında dönüyordum sen şarkı söylerken... O an mutlu olduğumuzu düşünüyordum, çünkü bana gülümsemiştin. Bu bana gülümsediğin birkaç andan birisi. Seni hep öyle hatırlamak isterdim ama... senin iğnelerin vardı.
Anne... tüm her şeyin vardı ama söylesene bana, kalbine ne olmuştu?
Annemin hikâyesini hep merak etmiştim. Aklımı başıma aldığımda, annemin ne olduğunu ve ne olamadığını anladığımda onun hayatını merak ettim. Annesini, babasını, kardeşi olup olmadığını, onu böyle birisi yapan şeyleri... En çok da ona, insanların kalplerini bu kadar kolay kırabileceğini öğreten kişiyi merak ettim.
Tanrım, anneler çocuklarını ölünce sever mi?
Duydum ki, cennette ne istersen o olurmuş. Bunu isteyeceğim.
