2.Bölüm

8K 550 403
                                    

Umarım yazdığım bölümü beğenirsiniz arkadaşlar, hala çok heyecanlıyım. Vote ve yorum atarsanız acayip mutlu olurum hem sevap point kazanmış olursunuz agsjksskhhd... Bu arada yorumlarınız gerçekten benim için çok önemli diyor ve iyi okumalar diliyorum... :)))

***

"Ne yapıyorsun burada?" - dedi kaşlarını çatmaya devam ederek.

"Şey, ben... Mecbur kaldım, yani istemeyerek..." - diye bir şeyler geveleyerek söylemeye çalışıyordum.

"Hımm yani istemeyerek kapıyı açtın, istemeyerek içeri girdin ve istemeyerek evimde oyalandın. Sanki bir tezatlık mı söz konusu?!" - diyerek bana soru yöneltmişti. Güçlü ve kaslı gözüküyordu, beni dövebilirdi. Resmen dayaktan kaçarken başka bir dayağa toslamış olabilirdim. Ben nasıl bir açıklama yapsam diye düşünüyordum o arada.

"Hala üstümde mi duracaksın?" - dedim bir anda, bunu beklemediğini biliyordum, sadece zaman kazanmaya çalışıyordum. Gözleri birden büyümüştü bu duyduklarıyla.

"Haa evet, pardon." - dedi ve üstümden kalktı. Bende ayağa kalktım ve üstümü başımı düzelttim. Farkettim ki benden uzunmuş.

"Şimdi tekrar soruyorum, burada ne işin var?" - diye sordu gözlerini bana dikerek.

"Şeyy... Amacım kesinlikle hırsızlık değil. Bak açık konuşacağım, başım belada ve saklanmam lazımdı. Üzgünüm ama bunu yapmaya mecburdum, sizin evinize böyle izinsiz girdiğim için çok özür dilerim ama yapacak başka bir şeyim yoktu." - dedim gözlerine bakarak.

"Ne belası? Kimden saklanıyorsun?" - diye sordu şaşkınlık içerisinde.

"Peşimdeki çocuktan sen tanımazsın, aslında bir den fazla çocuktan, yandaşlarıda var da." - dedim ufak bir gülümsemeyle.

"Peki ne yaptında senin peşindeler?" - diye yeniden bir soru yöneltti.

"Şu masum surata bir bakar mısın? Sence ne yapmış olabilirim ki?" - dedim sevimli olmaya çalışarak. Sadece zaman kazanmaya çalışıyordum, çünkü olanları anlatmak istemiyordum.

"Uzatmasak..." - dedi kaşlarını kaldırarak.

"Off tamam anlatacağım ama burada durmasak, çünkü beni görebilirler." - dedim etrafı kolaçan etmeye devam ederek.

"Korkma sana burada kimse bir şey yapamaz. Ama tamam gel içeri girelim." - dedi ve eliyle yolu gösterdi. Kapıdan İçeri girmiştik, o kadar büyük bir salonu vardı ki şaşkınlık içerisinde kalmıştım. Eşyaların hepsi çok pahalı şeylere benziyordu. Ben salonu incelemeye dalmışken birden seslenmesiyle irkildim.

"Şimdi anlat bakalım. Ha bir dakika. Bu arada ben Ali." - dedi ve elini uzattı

"Pardon ya benim de aklıma gelmedi. Meriç ben." - diyerek el sıkışmıştık. Çok hoş bir çocuktu ve iyi birisine benziyordu.

Tam konuya girecektim ki telefona gelen mesajla irkildim birden ve cebimdeki telefonu çıkarıp mesaja baktım.

Gizli numara: İyi saklambaç oynuyorsun ama çok yakında sobeleneceksin...

Bir de numarasını gizlemişti sanki kim olduğunu bilmiyoruz. Durumun hiç bu kadar ciddileşeceğini düşünmemiştim.
Yine düşüncelere dalmıştım istemsizce, omuzumda hissettiğim el ile kendime geldim.

"Kötü bir şey mi oldu?"

"Yok ya bir arkadaş yazmış." - dedim, yalan söylemek zorundaydım daha yeni tanıdığım birisinin başını belaya sokmak istemezdim.

"Bu arkadaş sakın senin peşinde olan arkadaş olmasın?" - dedi şüpheli bir şekilde.

"Hayır canım, bir de mesaj mı yazacak bana aşık gibi hahah." - dedim dalga geçerek.

Entrikalar Prensi | bxbHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin