Entrikalar Prensi | bxb

81.Bölüm

Adım adım Sezon Finaline doğru gidiyoruz...🐍🥂 Oy vermeyi ve bol bol yorum yapmayı unutmayınız, özellikle paragraf arası yorumların beni ne kadar mutlu ettiğini söylemek isterim. İyi okumalar. (:

***

Meriç'i evine alan Çağla oldukça huzursuzdu ve bir o yana bir bu yana geniş salonun içinde dolanıyordu.

"Sessiz sessiz ağlamayı keser misin artık?! Konsantrasyonumu bozuyorsun." dedi sinsi kız koltuka oturan çocuğa çemkirerek.

"Ne yapayım?! Bağıra çağıra mı ağlayayım? Elimden şimdilik bu geliyor." dedi Meriç elindeki peçeteyle burnunu sesli bir şekilde silerek.

Sarışın çocuğun bu hareketinden sonra yüzünü buruşturan Çağla "Nasıl ve kimden öğrenmiş olabilir ki? Bu plandan sadece senin, benim ve Edis'in haberi vardı..." dedi ve bir taraftan kara kara düşünüyordu.

"Bilmiyorum ama ben galiba bu işlerden emekli olacağım. Başıma gelmeyen kalmadı ya... Çetin'e kendimizi nasıl affettireceğiz şimdi?!" Masanın üstü bir sürü peçeteyle dolmuştu ve önü arkası kesilmeden daha çok çoğalıyorlardı.

"Bir çaresini bulucağız elbet. Sen de nasıl sormazsın 'kimden öğrendin, nasıl öğrendin' diye?!"

"Çetin karşımda kükrerken fırsat bulamadım Çağlacığım! Bora'yla da aram bozuldu zaten, evden ayrıldım. Bir de şey var..." dedi Meriç ağlaması kesilip daha sakin konuşarak.

"Dahası da mı var?" diye sordu sinsi kız bıkkınlıkla.

"Kalacak yerim yok..." dedi Meriç başını öne eğerek.

Çağla göz devirdikten ve bıkkın bir nefes verdikten sonra "Tahmin ettiğim şeyi sormayacaksın değil mi?!" diye sordu.

"2-3 günlüğüne burada kalabilir miyim canım ortağım?" diye sordu Meriç gözyaşlarını silip yüzüne geniş bir gülümseme yerleştirerek.

"Prensip olarak kimseye, hele de sana böyle bir iyilik yapmazdım ama sanırım vakit kaybetmeden kafa kafaya verip olayları çözmemiz lazım." dedi Çağla bakışlarını deniz manzaralı penceresine çevirerek.

Meriç ayaklanarak "Yani kalabilir miyim?" diye sordu coşkulu bir şekilde.

"Evet."

Meriç fransız pencerenin önünde duran kıza doğru yaklaşarak ona sevinçle sarıldı ve "Yılansın falan ama arada bir iyilik yapasın tutuyor hah." dedi gülerek.

Çağla ona sarılan ellerden hızla kurtularak "Hiç sevmem böyle gereksiz samimiyeti. Bana borçlandın unutma!" dedi tekli koltuğa doğru gidip her zamanki yerine oturarak.

"Tamam tamam. Yeter ki şu meseleyi çözüp Çetin'le aramız düzelsin."

***

"Ben kalkayım artık..." dedi Çetin ayaklanarak.

Gigi de bir hışımla ayağa kalkarak "Kalsaydın biraz daha?! Zaten çok olmadı geleli." dedi tebessümle.

"Yok sağ ol. Eve gidip dinlensem daha iyi olacak. Meriç'i düşünmeden yapamıyorum ve bu beni delirtiyor." Çetin'in sarfettiği bu sözler renkli saçlı çocuğun hiç mi hiç hoşuna gitmemişti.

"Onu affettin mi yani?" diye sordu Gigi düz ve duygusuz bir ses tonuyla.

Çetin "Henüz değil. Affeder miyim onu bile bilemiyorum... Neyse, hoşçakal." dedi ve kapıya doğru yöneldi.

"Hoşçakal, lütfen kendini fazla üzme." dedi Gigi ve uzun boylu çocuğun evden çıkışını izledi.

***