21.Bölüm - ''O benim ailem.''

224 10 0
                                    

Saat 17.00 civarlarıydı. Güneşin batışı, ortalığa kırmızımsı bir ışık saçıyordu. İzlemeye değerdi doğrusu… Ai Lin izliyordu. Camı açmıştı. Çoktan Seul’den çıkmışlardı. Yolda onlardan başka kimse yoktu. Jung Min bir eliyle direksiyonu tutarken, diğer elini dirseğiyle camın dibine yaslamıştı. Yorgunluğu, hüznü en ince ayrıntısına kadar yüzüne yansıyordu. Yola çıktıklarından beri Ai Lin’le tek kelime konuşmamışlardı. Doğrusu neden tanımadığı bir kızla Busan’a gittiğini de bilmiyordu. Her şey gelişigüzel ve ani gelişiyordu. En azından iyi biri olmak adına isteklerini yaptığı kızı tanımak istedi. Alçak ve sakin ses tonuyla konuşmaya başladı. 

‘’Adın ne senin?’’

‘’Adım? Ah tabi… Ai Lin. Chen Ai Lin.’’

‘’Ai Lin mi? Koreli değil misin yani?’’

‘’Babam Koreli. Annem Çinli. Ama ben burada doğdum, burada büyüdüm. Çince bile bilmem doğru düzgün.’’

‘’Ai Lin… Değişik bir isim. İsmini değiştirerek söyleyenler olmaz en azından.’’

‘’Gyuri bana hep Linnie der.’’

‘’Gyuri mi? Ablan mı var?’’

‘’Hayır, arkadaşım. Benden ay farkıyla büyük. O yüzden ona bazen unnie derim. O benim ailem.’’

Jung Min’in de bir ailesi vardı. Hyung Jun ve Jiyeon’dan oluşan, küçük ama mutluluk veren bir aile… Bu kızın da ailesi Gyuri’ydi. İnsanların bazen ailem dediği küçük, sıcak dostlukları olurdu. Ve koca, dalgalı deryada sığınabilecekleri bir limanları… Ai Lin’in hiç limanı olmamıştı.

‘’Ailen… İnsan annesinden babasından umudu kesince başka insanlara koşuyor değil mi?’’

‘’Ama ben annemden umudu kesmedim ki. O her ne kadar ölmüş olsa da… Hala benim ailem. Hala beni seviyor.’’

‘’Keşke senin kadar şanslı olabilseydim.’’

‘’Ben şanslı değilim. Şanslı olsam Tanrı annemi benden koparmazdı.’’

‘’Vardır bir nedeni, sorgulayamazsın.’’

‘’Onunla birlikte ölmüş olmayı isterdim. Ama babam yanına gitmeme izin vermiyor.’’

‘’Seni sevdiği içindir.’’

‘’Babam beni hiç sevmedi. O sadece annemi ve kendisini sevdi. Onun ölümünden dolayı beni suçlayacak kadar âşık ona.’’

‘’Bu yüzden mi sevgilin olmadı?’’

Yalnız Kalpler Sütunu (외로운 마음 열)Donde viven las historias. Descúbrelo ahora