AYNI KIYIDAN BAKALIM [ TAMAMLANDI ]

49

Multi: İdil Öncü

"Şu kazağımı da al." Dedi İmge dolabında duran bordo kazağı bana uzattığında. Gülerek kazağı kapmamla o da güldü. Dün o mesajlardan sonra bitmek bilmeyen bir enerjiyle dolup taşmış gibi hissediyordum.

Hazar bana iyi ki varsın yazmıştı.

"Dans etmeyi kes artık." Diye homurdandı İmge bana bakarken. Ona olumsuz anlamda kafa sallayıp dans etmeye devam ettim. Uzunca bir süreden sonra Hazar anlamında içimi gerçekten de ısıtacak hatta yakacak bir hadiseyle karşı karşıyaydım.

"Çok tatlı değil miydi?" dedim ve telefonumdan dün bana attığı fotoğrafı açıp İmge'ye gösterdim. "Şu tipe bak ya."

"Az biraz daha bağır da babam da bize eşlik etsin." İmge gözlerini devirirken gülümsemesini bastıramadı.

"Babam zaten kızının düştüğü batağın farkında."

"Fazla heyecanla olur mu?" dedi İmge gülümsemesi saniye saniye solarken. "Tamam, güzel bir şey dedi ama sen dedin. Dengesiz diye..."

"İmge ya." Ofladım. "Bir kerede limon sıkma!"

"Ben sadece uyarıyorum." Dedi iğneleyici bir şekilde. "Dediğim gibi tek derdim üzülmemen."

Dans etmeyi kessem de mutluluğumu gölgelemedim. İyi bir şeyle burun buruna gelmenin keyfini sürdürdüm. Eşyalarımı topladım ve birkaç saat sonra kalkacak uçağıma hazırlandım.

Geri dönüş vaktiydi.

"Yılbaşında geleceksin değil mi?" dedi İmge tekrar sessizliği bozarken. Ona inanamıyormuş gibi baktım.

"Yüksek ihtimal."

"Güzel." Ciddi bir ifadeyle bana baktı. "Bizi satacaksın diye korktum."

"Öyle bir şey yapmam." Ellerimi iki yana kaldırdım. "Mecbur kalmadıkça"

"Aferin." Derken saçlarımı karıştırdı. "En azından hala aklın çalışıyor."

"Hey!" dedim çocuksu bir öfkeyle. İmge güldü ve daha fazla takılmadan işine kaldığı yerden devam etti. Zaten yarım saat geçmeden babam çıkmamız gerektiğini söyleyip kapıya gittiğinde biz de valizimi alıp yanında bittik.

• • •

"Bundan sonra akşamları evde olacaksın. Hazar ile de görüşmeni istemiyorum."

"Baba." Dedim öfkeli bir şekilde. "Şunu yapmayı kes. Çocuğun bana yaptığı bir şey yok."

"Ben uyarıyorum." Dedi ve işaret parmağını bana doğrulttu. "Hüseyin'i aramakta zerre tereddüt etmem. Beni buna zorlama."

"Baba saçmalıyorsun." Diyerek İmge araya girdiğinde minnetle ona baktım. Babamın bir an da bu konuya bu kadar sert çıkışması beni bozguna uğraşmıştı. "Çocuğun bir şey yaptığı yok."

"Ben sadece kızımı koruyorum gerisi umurumda değil."

"Baba beni de korur musun?" diye muhabbete dahil olan İlker'e karşılık İmge'den geldi. Alnının ortasından hafifçe ittirdi. "Geride dur şimdi ufaklık."

"Abla ya..." İlker gülerek tekrar yanımıza geldiğinde babam pür dikkat bana bakıyordu. "Ben ciddiyim İdil."

"Baba hani Hazar'ı sevmiştin."

"Ama seni daha çok seviyorum." Diye payladı beni. "Bu yüzden de ondan uzak durmanı istiyorum."

"Baba böyle yapman hiçbir şeyi değiştirmeyecek." İmge tekrar olaya müdahale ettiğinde yutkunmam gerektiğini fark ettim.

"İmge lütfen."

"Asıl sen lütfen baba." Dedi İmge ciddi bir tavırla. Havalimanın ortasında benim aşk hayatımı tartışmak ancak aileme yakışırdı. "İdil gelmiş on dokuz yirmi yaşına. Gelip de kimi sevip sevmeyeceğine karışamazsın."

"Ben onu korumaya çalışıyorum."

"Bırak kendi öğrensin. Sen her daim onu koruyup kollayamayacaksın."

Babam sessiz kaldı ama bakışlarındaki korkuyla karışık hüznü görebiliyordum. Ona sıkıca sarıldım. Saniyeler içinde karşılık verdi.

"Ben iyiyim." Dememle saçlarımın arasında babamın dudaklarını hissettim.

"Sen iyiysen..." ona daha sıkı sarıldım. Öyle ki gücüm olsa kemiklerini kırmaya çalıştığımı iddia edebilirdim. İmge ve İlker de sarılışımıza ortak olduğunda resmen tamamlanmıştık.

Yüzümüzde buruk bir gülümsemeyle öylece durduk. Anons sesiyle ayrıldığımızda da ben gülümsememi korumaya devam ettim. "Yılbaşında görüşürüz o zaman?"

Üçü de bir şey demedi sadece başını salladı. Bu manzara içimi sızlatsa da dik durmaya çalıştım. Hepsine teker teker sıkıca sarıldım. En sona İmge'yi bıraktım. Karşı karşıya geldiğimizde beni sıkıca sardı ve kulağıma doğru fısıldadı.

"Hazar konusunda kuş uçsa haberim olacak tamam mı? Ve... Herhangi bir şey olduğu takdir de direkt beni ara. Hep bir yolu vardır. Sakın bunu unutma. Ben senin ablanım ve buradayım. Daima..."