TOFUH (BL) [Myanmar Translation]

Chapter(17):ကိုယ့္ကိုယ္ကို ဂ႐ုစိုက္ပါ။-1

Zawgyi

ေက်ာက္က်င့္က ၾကက္ဥကိုစားဖို႔ စီစဥ္ေနလ်က္႐ွိသည္။

သူမနက္တုန္းက နည္းနည္းေလးသာ စားလိုက္ရေပမဲ့ မြန္းတည့္မွာေတာ့ သူက်န္း႐ွန္ရဲ႕ေစာင့္ေ႐ွာက္မႈေအာက္မွာ ဗိုက္ျပည့္ေနၿပီျဖစ္သည္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူမြန္းလြဲပိုင္းတြင္ လံုးဝဗိုက္ျပည့္ေနခဲ့သည္။

ဒါေပမဲ့ သူက အရမ္းလန္းဆန္းတက္ႂကြေနၿပီး အလုပ္ျမန္ျမန္လုပ္ေနေသာ္ျငားလည္း သူ႔စိတ္က အလုပ္အေပၚမွာ႐ွိမေနပဲ တစ္စံုတစ္ခုအေပၚမွာ ႐ွိေနခဲ့သည္။

သူ႔ရဲ႕ဟသၤာျပဒါး႐ိုင္းမွဲ႔ကို တူးထုတ္ၿပီးတဲ့ေနာက္မွာ သူ႔ကိုယ္သူ ေယာက္်ားတစ္ေယာက္အျဖစ္ မွတ္ယူထားခဲ့တာျဖစ္ၿပီးေတာ့ လက္မထပ္ဖို႔ စိတ္ဆံုးျဖတ္ထားခဲ့တာျဖစ္သည္။ သူမၾကာေသးခင္က သူ႔ရဲ႕ဘဝတစ္ေလွ်ာက္လံုးကို က်န္း႐ွန္နဲ႔ကုန္ဆံုးဖို႔ကို စီစဥ္ထားခဲ့ေသာ္လည္း သူကေလးတစ္ေယာက္ ေမြးဖြားေပးမဲ့ကိစၥကို ေမ့ေလ်ာ့ေနခဲ့သည္။ ဒါေပမဲ့ အခုေတာ့ က်န္း႐ွန္က​ေျပာထုတ္လိုက္ၿပီ။

ေက်ာက္က်င့္တစ္ေယာက္ အျပစ္႐ွိသလို ခံစားလိုက္ရသည္။

ေကာတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်ိဳးပြားႏိုင္ျခင္းစံႏႈန္းက သူတို႔ရဲ႕ဟသၤာျပဒါး႐ိုင္းရဲ႕အေရာင္နဲ႔ ဆက္စပ္ေနတာျဖစ္သည္။ ဟသၤျပဒါး႐ိုင္းမွဲ႔ရဲ႕အေရာင္က ေတာက္ပေလေလ ေကာတစ္ေယာက္ရဲ႕ မ်ိဳးပြားႏိုင္ျခင္းစံႏႈန္းကလည္း ျမင့္ေလေလျဖစ္သည္။ ဒါေပမဲ့ သူ႔ရဲ႕ဟသၤာျပဒါး႐ိုင္းမွဲ႔ကေတာ့ သူအဲ့ဒါကို မတူးထုတ္ပစ္ခင္အခ်ိန္အထိကို အေရာင္က မႈန္မိႈင္းေနခဲ့တာျဖစ္သည္။

အစတုန္းကေတာ့ ရြာရဲ႕လူအိုႀကီးက ဒီပံုစံမ်ိဳးနဲ႔ဆိုရင္ သူ႔အတြက္ ကေလးရဖို႔ခက္ခဲလိမ့္မယ္လို႔ ေျပာခဲ့ဖူးသည္။ အဲ့ဒါက သူလက္မထပ္ရျခင္းရဲ႕ အေၾကာင္းျပခ်က္ေတြထဲကတစ္ခုျဖစ္သည္။ က်န္း႐ွန္လည္း ဒီအေၾကာင္းကိုသိမွာပဲ။ သူကသူ႔ကို သူ႔ကိုယ္သူ ဂ႐ုစိုက္ေစခ်င္ေနတာလား? အဲ့ဒါေၾကာင့္ သူကဒီေန႔မွာ ဒီအေၾကာင္းကို အထူးတလည္ ထုတ္ေဖာ္ေျပာလိုက္တာလား?

ငါက႐ုပ္ဆိုးတာမို႔ ငါ့အတြက္ကေလးရႏိုင္ဖို႔က ခက္ခဲတယ္။ အခုခ်ိန္မွာ ငါကအသက္လည္း အရမ္းႀကီးေနၿပီ။ ငါငါ့ကိုယ္ငါဂ႐ုစိုက္ဖို႔ကို အမွန္တကယ္ကို လိုအပ္ေနတယ္။ မဟုတ္ရင္ ေနာင္အနာဂတ္က်ရင္ ငါကေလးရႏိုင္ေတာ့မွာ မဟုတ္ဘူး။