TOFUH (BL) [Myanmar Translation]

Chapter(5):ငါ့ကိုစိတ္အေႏွာင့္အယွက္ လာမေပးနဲ႔။-2

Zawgyi

"သူမကအရမ္းဇီဇာေၾကာင္တာပဲ။ သူမအတြက္ၾကက္ဥေမႊေၾကာ္လုပ္ေပးဖို႔ ဆီေတြအမ်ားႀကီးကို ငါဘယ္နားကေနရမွာလဲ?" က်န္းေလာင္ထိုက္ကစိတ္တိုလြန္းလို႔
တတြတ္တြတ္ေရရြတ္ေနမိသည္။ စားဖို႔အတြက္ဥေတြ႐ွိတာကကို လံုေလာက္ေအာင္ေကာင္းမြန္ေနၿပီျဖစ္သည္။
ၾကက္ဥေမႊေၾကာ္ေတြအတြက္ ဆီဘယ္ေလာင္ေတာင္လိုအပ္လိုက္သလဲ? ၾကက္ဥေတြကကို အေကာင္းဆံုးအစားအစာျဖစ္ၿပီးေနၿပီ!

"မိသားစုထဲမွာသူမကိုနည္းနည္းအလိုလိုက္ဖို႔က
အဆင္ေျပတယ္မလား?" က်န္းခ်န္႐ွန္းကျပံဳးၿပီးေျပာလိုက္သည္။ "အကိုႀကီးလည္း႐ွိေသးတယ္။ အေမ သူ႔ကိုအျမဲတမ္းလိုက္ဖမ္းၿပီးေတာ့ အခ်ိန္တိုင္းဆူမေနပါနဲ႔။ အဲ့ဒါကအရမ္းၾကည့္ရဆိုးတယ္။ မေန႔ညကအိပ္ခန္းထဲကေန ကြၽန္ေတာ္တို႔အေမဆူေနတာကို ၾကားေနရတယ္။
႐ွဳဖန္းကဘာမွမေျပာေပမဲ့လည္း ကြၽန္ေတာ္ကေတာ့
အရမ္း႐ွက္တယ္။ သူမမိဘေတြစကားမ်ားရင္လည္း
အမ်ားအားျဖင့္ စာေၾကာင္းေတြတိုႏိုင္သေလာက္တိုတို
ေျပာၾကတာမ်ားတယ္။"

"ဘာလဲ?" က်န္းေလာင္ထိုက္က မ်က္ေမွာင္ၾကဳပ္လိုက္မိသည္။ "သူမကငါ့ကိုတမင္အဖက္မလုပ္တာလား?"

က်န္းေလာင္ထိုက္ကသူမသားဆီကေန အျပစ္တင္ခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ သူမစိတ္တုန္လႈပ္သြားမိၿပီးေတာ့ က်ဴး႐ွဳဖန္းနဲ႔ပတ္သက္ၿပီး သူမမေပ်ာ္ရႊင္ေတာ့ဘူး။
ဒါေပမဲ့သူမကဆရာ႐ွဳခိုင္ရဲ႕သမီးဆိုတာကို ေတြးမိလိုက္သည္။ အဲ့ဒါေၾကာင့္သူမမ်က္ႏွာသာေပးဖို႔လိုအပ္သည္။ သူမ၏သားအႀကီးဆံုးကို ျပႆနာသြား႐ွာခ်င္ေပမဲ့ သူမ၏​ေခြၽးမအေၾကာင္းကို စဥ္းစားလိုက္မိေတာ့အဆံုးမွာ သူမအဲ့လိုမလုပ္ဖို႔ဆံုးျဖတ္လိုက္သည္။ သူမယြမ့္ဝမ္းအတြက္ရည္ရြယ္ၿပီး ခ်န္ထားခဲ့တဲ့ ၾကက္ေျခေထာက္ႏွစ္ခုအေၾကာင္းကိုပဲ ဆက္လက္ေလပန္းေနလိုက္သည္။

သို႔ေသာ္လည္းယြမ့္ဝမ္းက ၾကက္ေျခေထာက္ေတြကိုမစားလိုက္ရတာကို စဥ္းစားမိလိုက္ၿပီး က်န္းေလာင္ထိုက္က
ခ်က္ျပဳတ္ေနရင္း ၾကံဳေတာင့္ၾကံဳခဲသေဘာထားႀကီးမားစြာ ၾကက္ဥေျခာက္လံုးလံုးကို အသက္တစ္ခါ႐ွဳခ်ိန္ေလးအတြင္းမွာတင္ တစ္ခါတည္းျပဳတ္ပစ္လိုက္သည္။