အခန်း(၃၇)
" ဗျို့...ကိုကြီးညို..."
နွားစာစဥ်းနေတဲ့ကျွဲကြီးကပခုံးပေါ်မှာထမင်းတောင်းကြီးကိုထမ်းကာရေးကြီးသုတ်ပြာသွားနေတဲ့မိုးညိုကိုလှမ်းမြင်လိုက်တာကြောင့်အော်ခေါ်လိုက်၏။ကိုကြီးညိုကိုကြည့်ရတာအရမ်းကိုအရေးကြီးနေပုံရသည်။ခြေလှမ်းတွေကလိုတာထက်ကိုပိုမြန်လို့နေ၏။
" ဟေ..."
" ထုံးစံအတိုင်းပဲလား..."
" အေး...ထုံးစံအတိုင်းပဲပေါ့ကျွဲကြီးရာ..."
" ဟား...ဟား..."
ကျွဲကြီးရဲ့အမေးကိုဖြေပြီးတာနဲ့တန့်သွားတဲ့ခြေလှမ်းတွေကိုခပ်သွက်သွက်လေးမိုးညိုအရှိန်ပြန်တင်လိုက်၏။သူ့အကြောင်းကိုသိတဲ့ကျွဲကြီးကတော့အနောက်မှာတဟားဟားနဲ့အော်ရယ်ရင်းကျန်နေခဲ့လေသည်။
မလှမ်းလို့လည်းမရ...။
ဝေလေးရဲ့နေ့လယ်ခင်းကျောင်းဆင်းတဲ့အချိန်ကနီးနေပြီဖြစ်သည်။ဒါကြောင့်သူ့ခြေလှမ်းတွေကပုံမှန်ထက်ကိုသွက်နေတာဖြစ်၏။အခုဆိုဝေလေးရဲ့ကိုယ်ဝန်က(၄)လကျော်(၅)လထဲကိုရောက်လာပြီမို့အချိန်တိုင်းစိတ်ပူနေရတဲ့အပြင်ဒီခလေးရဲ့စားချိန်၊အိပ်ချိန်၊ဆေးသောက်ချိန်မှန်အောင်လည်းသူအမြဲဂရုစိုက်ပေးနေရသည်။
သူ့သဘောအတိုင်းဆိုရင်တော့ကျောင်းကိုမသွားစေချင်တော့ပေ...။ကိုယ့်မှာလည်းမပေါ့မပါးကြီးနဲ့မဟုတ်လား...။ဒါပေမယ့်ဒီခလေးကအရမ်းကိုခေါင်းမာလွန်းသည်။
" မွေးခါနီးနှစ်လအလိုလောက်မှခွင့်ယူမယ် " တဲ့လေ...။
အဲ့ဒီကိစ္စနဲ့ပတ်သတ်ပြီးဝေလေးနဲ့သူအကြီးအကျယ်စကားများရသေးသည်။သို့သော်လည်းနောက်ဆုံးမှာသူ့သဘောအတိုင်းကိုယ်ကပဲအလျှော့ပေးလိုက်ရ၏။အဲ့ဒီနောက်မှာတော့သူလည်းလယ်ကိုဟိုနှစ်ကောင်ရဲ့လက်ထဲထိုးထည့်ပြီးဝေလေးသွားလေရာနောက်ကိုတကောက်ကောက်လိုက်ရတော့သည်။
ကျောင်းဖွင့်တဲ့ရက်တွေဆိုဝေလေးရောသူပါကျောင်းမှာတစ်နေကုန်ရှိနေတတ်သည်။ဝေလေးစာသင်နေတဲ့အချိန်ဆိုကိုယ်ကသူ့ဘေးနားမှာထိုင်ပြီးစောင့်ကြည့်နေရ၏။တစ်ခါတစ်လေဒီခလေးကဗိုက်ကိုမေ့ပြီးလုပ်ချင်ရာကိုလုပ်နေတဲ့အတွက်သူမှာအမြဲစိတ်ပူနေရသည်။
YOU ARE READING
အချစ် (သို့မဟုတ်) ကျွန်တော့်ယောက်ျားအမူးသမား (Completed )
Romanceအချစ်ကြောင့်ဒီလူသားကိုအဓမ္မသိမ်းပိုက်ခဲ့မိတယ်။ (မိုးညိုမောင်) မချစ်တတ်တဲ့ကိုယ်ကဒီလူသားရဲ့ဂရုစိုက်ကြင်နာမှုတွေကြောင့်အချစ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုဖွင့်ဆိုတတ်ခဲ့တယ်။ ...
