အခန်း(၃၂)
တလှုပ်လှုပ်နဲ့သွားနေတဲ့လှည်းကညှို့မှိုင်းအုံ့ဆိုင်းနေသောတောအုပ်လေးတစ်ခုထဲတွင်ရုတ်တရက်ရပ်တန့်သွားလေသည်။လှည်းကိုရပ်လိုက်တာကြောင့်ပတ်ဝန်းကျင်ကိုငေးကာကြည့်နေတဲ့ရဝေကမိုးညိုကိုလှည့်ကြည့်လိုက်၏။
" ကဲ...ရောက်ပြီ..."
" ရောက်ပြီ..."
မျက်လုံးပြူးကာအံ့ဩတကြီးမေးလိုက်မိတော့ကိုမိုးညိုကသူ့ကိုခေါင်းငြိမ့်ပြုံးပြလေသည်။ပြီးနောက်ရပ်ထားတဲ့လှည်းပေါ်ကနေကိုမိုးညိုကပေါ့ပါးသက်သွက်စွာခုန်းဆင်းသွားတော့သည်။သူ့မှာသာမရင်းနှီးတဲ့ပတ်ဝန်းကျင်ကိုဘယ်ပြန်၊ညာပြန်ငေးကြည့်နေတာမလို့လှည်းပေါ်ကဆင်းဖို့မေ့နေ၏။
ဒီနေရာကိုသူတို့ဟန်းနီးမွန်းထွက်လာသည်တဲ့လား...။
ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်လုံးကစိမ်းစိုနေတဲ့အပင်ကြီး၊အပင်ငယ်တွေနဲ့သာပြည့်နှက်နေသည်။ဒါ့အပြင်ပူပြင်းတဲ့နေလုံးကြီးကအုံ့ဆိုင်းနေတဲ့ထိုအပင်တွေကိုကောင်းစွာမထိုးဖောက်နိုင်တဲ့အတွက်နေရောင်တွေကဟိုတစ်ပြောက်၊ဒီတပြောက်နဲ့အလင်းပေါက်နေ၏။အရှေ့ရော၊အနောက်ပါအဆုံးသတ်မမြင်ရတဲ့လမ်းသွယ်သွယ်လေးကလည်းလှည်းတစ်စီးမောင်းရုံသာကျယ်ဝန်းလေသည်။
တစ်ခါတစ်ခါရေစီးသံများကိုရဝေကြားရသည်။ပြီးတော့ဒီနေရာကရွာနဲ့အလှမ်းဝေးသည်ဖြစ်မည်။ပတ်ဝန်းကျင်တစ်ခွင်လုံးကတောကောင်အော်သံ၊အပင်တွေပေါ်မှာခိုနားနေတဲ့ငှက်အော်သံများနဲ့သာဆူညံနေ၏။ဒီနယ်တစ်ကြောမှာဒီလိုလှပပြီးအေးချမ်းတဲ့တောအုပ်လေးရှိသည်တဲ့လား...။
သူအံဩနေမိသည်။အံ့ဩလွန်းလို့ယောက်ျားဖြစ်သူကိုတောင်မေ့တဲ့အထိပင်...။ရဝေတစ်ယောက်ပတ်ဝန်းကျင်ကိုမျက်လုံးလေးပြူးကာအထူးအဆန်းလိုက်ကြည့်နေမိသည်။အခုသူရောက်နေတဲ့နေရာကပုံပြင်တွေထဲမှာသာဖတ်ဖူး၊ကြားဖူးတဲ့အေးချမ်းလှပပြီးတိတ်ဆိတ်တဲ့နေရာမျိုးကိုမဟုတ်လား...။
သူအိမ်မက်မက်နေတာတော့မဟုတ်ပါဘူးနော်...။
" ဝေ..."
YOU ARE READING
အချစ် (သို့မဟုတ်) ကျွန်တော့်ယောက်ျားအမူးသမား (Completed )
Romanceအချစ်ကြောင့်ဒီလူသားကိုအဓမ္မသိမ်းပိုက်ခဲ့မိတယ်။ (မိုးညိုမောင်) မချစ်တတ်တဲ့ကိုယ်ကဒီလူသားရဲ့ဂရုစိုက်ကြင်နာမှုတွေကြောင့်အချစ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုဖွင့်ဆိုတတ်ခဲ့တယ်။ ...
