အခန်း(၂၄)
" ဆွမ်းတော်ဗျို့...ဆွမ်းတော်ဗျို့..."
" ဟော့ဒီကပဲပြုတ်...."
မနက်ခင်းရောင်နီဦးကပြတင်းပေါက်ကနေတစ်ဆင့်အခန်းထဲကိုတိုက်ရိုက်ဖြာကျနေသည်။မပူပြင်းတဲ့နေခြည်နုနုလေးဖြစ်တာကြောင့်လေးလံနေတဲ့မျက်ခွံကိုအတင်းကြိုးစားပြီးဖွင့်မနေတော့ပဲရင်ခွင်ထဲကလူသားလေးကိုဖက်ကာမိုးညိုဆက်အိပ်နေလိုက်၏။သို့သော်ခြံရှေ့လမ်းမပေါ်ကထွက်လာတဲ့ပဲပြုတ်သည်ဒေါ်ကုလားမရဲ့အသံနဲ့ဘုန်းကြီးကျောင်းသားလေးရဲ့အသံတို့ကနားထဲကိုစူးစူးရှရှဝင်ရောက်လာလေတဲ့အခါခေါင်းကိုတဗျင်းဗျင်းကုတ်ရင်းမိုးညိုထထိုင်လိုက်မိတော့သည်။
" ကျစ်..."
ညကသောက်တာများသွားတဲ့အပြင်အိပ်ရေးပါပျက်ထားတဲ့အတွက်မိုးညိုရဲ့မျက်နှာကမှုန်ကုပ်ကုပ်ဖြစ်နေသည်။ဆက်အိပ်လို့လည်းမရတော့မယ့်အတူတူမျက်နှာသစ်ပြီးထန်းတောကိုသွားဖို့သူစဥ်းစားလိုက်၏။သို့နှင့်ခြုံထားတဲ့စောင်ကိုဆွဲဖယ်ပြီးထဖို့ပြင်လိုက်စဥ်ဘာအဝတ်အစားမှမရှိပဲကိုယ်ဗလာဖြစ်နေတဲ့သူ့ရဲ့ခန္ဓာကိုယ်ကိုသတိထားလိုက်မိတော့သည်။
" ဟင်..."
အောက်ပိုင်းဗလာဖြစ်နေတဲ့အတွက်ဘေးနားကစောင်ကိုဆွဲယူပြီးကိုယ်ပေါ်ကိုပြန်ခြုံလိုက်ရသည်။ပြီးနောက်မျက်လုံးကိုအခန်းတစ်ပတ်ဟိုဟိုဒီဒီတစ်ချက်ဝေ့ကာမိုးညိုကြည့်လိုက်၏။
သူ့ကိုယ်ကဘာဖြစ်လို့အဝတ်အစားမရှိရတာလဲ...။
ညကငကျော်တို့၊ငဌေးတို့အရက်အတင်းတိုက်တဲ့အတွက်သူသောက်လိုက်မိသည်။ပြီးတော့အရက်မူးပြီးလမ်းမလျှောက်နိုင်တော့လို့ငကျော်ကသူ့ကိုတွဲကာအိမ်ပြန်ပို့ပေး၏။
အဲဒီနောက်မှာတော့...။
စဥ်းစားရင်း၊တွေးရင်းနဲ့သူ့မျက်လုံးကဘေးနားမှာအိပ်မောကျနေတဲ့လူသားလေးဆီကိုရောက်သွားလေသည်။ဘေးတစ်စောင်းအိပ်ပျော်နေတဲ့လူသားလေးကသူ့လိုပဲကိုယ်ခန္ဓာဗလာကျင်းလို့နေ၏။
" ဝေ..."
သူ့ကိုကျောခိုင်းပြီးအိပ်နေတဲ့ ဝေ...။
YOU ARE READING
အချစ် (သို့မဟုတ်) ကျွန်တော့်ယောက်ျားအမူးသမား (Completed )
Romanceအချစ်ကြောင့်ဒီလူသားကိုအဓမ္မသိမ်းပိုက်ခဲ့မိတယ်။ (မိုးညိုမောင်) မချစ်တတ်တဲ့ကိုယ်ကဒီလူသားရဲ့ဂရုစိုက်ကြင်နာမှုတွေကြောင့်အချစ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုဖွင့်ဆိုတတ်ခဲ့တယ်။ ...
