" ဟုတ်ပါရဲ့...ကဲ...လာကြ...လာကြ...အိမ်ရောက်မှစကားအေးဆေးပြောကြမယ်...အငယ်မ...နင့်အစ်ကိုအထုပ်တွေသယ်ခဲ့..."
" ရတယ်...အမေ...သားပဲသယ်ခဲ့လိုက်တော့မယ်...သွား...သွား..အငယ်မ..."
မြို့ကပြန်လာတယ်ဆိုပေမယ့်အထုပ်ကသိပ်မများပေ...။ကျောပိုးအိတ်တစ်လုံးနဲ့အမေတို့အတွက်ဝယ်လာတဲ့လက်ဆောင်ပစ္စည်းများသာပါသည်။
" ကဲ...ကဲ...ထွက်မယ်ဟေ့..."
" ဟေ့...ဖြောင်း...ရွှီး..."
သူတို့သုံးယောက်လုံးလှည်ပေါ်တက်ပြီးတာနဲ့ကိုထင်ပေါ်ကလှည်းကိုမောင်းထွက်လိုက်၏။အခုမှသေချာကြည့်မိသည်။ခုနကဝင်လုဆဲဆဲနေလုံးကြီးကအခုတော့အနောက်အရပ်ကိုဝင်ဖို့တာစူးနေပါရော့လား...။
_______________________________________
" ဟျောင့်...ဖိုးစီ..."
" ဖိုးစီ..."
ဒီခွေးသူတောင်းစားကတော့ခေါ်မကြားအော်မကြားနဲ့...။
" ဟျောင့်...ဖိုးစည်..."
" ဗျို့...ဗျို့....လာပြီ...လာပြီ..."
" အသံကိုနောက်မှာထား...လူအရင်လာခဲ့စမ်း..."
လူကခေါ်နေတာအသက်ထွက်တော့မယ်..။
ဒါတောင်အသံပဲကြားရသေးသည်။လူကအခုထိပေါ်မလာသေးပေ...။
" ဟျောင့် ဖိုးစီ...မင်းသေချင်ပြီလား...လာခဲ့စမ်း..ခပ်မြန်မြန်..."
" ဟောဟဲ...ဟောဟဲ...မောလိုက်တာ ကိုကြီးညိုရာ..."
" မင်းအမေ့လင်...မင်းပထွေးငါခေါ်တာကြာနေပြီ...မင်းဘာသေလုပ်နေတာလဲဟျောင့်...ဟမ်း..."
ပါးစပ်ထဲအရည်မဝင်သေးတော့လူကစိတ်သိပ်မရှည်ချင်ပေ...။ဒါကိုဒီကောင်တွေသိရဲ့သားနဲ့...။သိသိကြီးနဲ့ကိုလုပ်နေတာ...။
ဒီကောင်တွေက...။
" မဟုတ်ပါဘူးဗျာ...ကျွန်တော်ခုနကထန်းပင်ပေါ်ရောက်နေလို့ပါ...ကိုကြီးညိုအသံကြားတာနဲ့ချက်ခြင်းဆင်းလာခဲ့တယ်လေ..."
" တော်...ငါ့ကိုဘာမှလာမပြောနဲ့...သွား..ခုချက်ခြင်းထန်းရည်နဲ့ကြွက်ကင်သွားယူ...သွား..."
YOU ARE READING
အချစ် (သို့မဟုတ်) ကျွန်တော့်ယောက်ျားအမူးသမား (Completed )
Romanceအချစ်ကြောင့်ဒီလူသားကိုအဓမ္မသိမ်းပိုက်ခဲ့မိတယ်။ (မိုးညိုမောင်) မချစ်တတ်တဲ့ကိုယ်ကဒီလူသားရဲ့ဂရုစိုက်ကြင်နာမှုတွေကြောင့်အချစ်ဆိုတဲ့အဓိပ္ပါယ်ကိုဖွင့်ဆိုတတ်ခဲ့တယ်။ ...
အခန်း(၁)
Start from the beginning
