*warning ပေးပါတယ်နော်...
အသက်မပြည့်သေးသူများ မဖတ်ပါနဲ့...*
_________________________________________________________
"အေ့...မင်းတို့ပြန်ကြတော့ bye..."
"မင်းတစ်ယောက်ထဲ အပေါ်တက်လို့ဖြစ်ပါ့မလား..."
"ဖြစ်ပါတယ်ကွာ အေးဆေး...
မင်းတို့သွားကြတော့..."
ကားပေါ်ကနေ ဒယိမ်းဒယိုင်နဲ့ဆင်းလာတဲ့နေလကို အဂ္ဂတို့တွဲထားရသည်..။
"သြော် အကိုလေး အခုမှပြန်လာတာလား...
ဟင် အရက်တွေသောက်လာတာ..."
"ရိုးစေရာ မအိပ်သေးဘူးလား..."
"အင်း အကိုလေးပြန်မလာသေးလို့စောင့်နေတာ..."
"ငါ့ကိုစောင့်နေတာတဲ့ အေ့..."
"အင်း အဲ့တာဆိုလည်း မင်းပဲနေလကိုတွဲပြီး သူ့အခန်းထဲထိလိုက်ပို့ပေးလိုက်ပါ...
ညဉ့်နက်နေလို့ ငါတို့လည်းပြန်တော့မယ်..."
"အင်းအင်း..."
နေလကို ရိုးစေဆီပေးလိုက်ပြီး အဂ္ဂတို့လည်းပြန်သွားလေသည်..။
"ရိုးစေရာ ငါ့ကိုအခန်းထဲလိုက်ပို့ပေးစမ်း..."
"တိုးတိုးပြောပါ အကိုလေးရယ်...
မေမေကြီးတို့အိပ်နေတယ် နိုးသွားပါဦးမယ်..."
ပြောလိုက်တော့ နေလကငြိမ်ပြီး ရိုးစေကိုတွဲကာ အပေါ်ကိုတက်လာလိုက်သည်..။ အခန်းတံခါးကို ဖွင့်လိုက်ကာ ဒယိမ်းဒယိုင်နဲ့ပဲ နေလကိုကုတင်ပေါ်ချပေးလိုက်သည်..။
"အ!...အ!...အကိုလေး ကျွန်တော့်ဆံပင်ကိုမဆွဲထားနဲ့လေ..."
ကုတင်ပေါ်ရောက်နေတဲ့နေလက ရိုးစေရဲ့ဆံပင်ကိုဆွဲထားတာကြောင့် ရိုးစေကနေလရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကိုအုပ်မိုးထားသလိုဖြစ်နေသည်..။ နေလက လက်ဖယ်ပေးလိုက်တဲ့အချိန် ရိုးစေရဲ့ဆံပင်တွေကိုစည်းထားတဲ့ခေါင်းစီးကွင်းဟာလည်း ပျက်သွားလေသည်..။
ရိုးစေရဲ့ဆံပင်က နားဖုံးသည်အထိရှည်တာကြောင့် အိမ်အလုပ်တွေလုပ်ရင်ကျနေသည်မို့ ဘေးနှစ်ဖက်ကိုသိမ်းပြီး စည်းထားခြင်းဖြစ်သည်..။ မျက်နှာကိုလာဖုံးတဲ့ဆံပင်တွေကြောင့် ရိုးစေလှန်တင်ပြီး ကုန်းထလိုက်သည်..။
ကုန်းထလိုက်ပေမယ့် လက်ကိုဆောင့်ဆွဲခြင်းခံလိုက်ရတာကြောင့် ရိုးစေကုတင်ပေါ်ကိုကျသွားလေသည်..။ တဆက်တည်းမှာပင် နေလကရိုးစေရဲ့ကိုယ်ပေါ်ကိုအုပ်မိုးလာသည်..။ ရီဝေဝေမျက်လုံးများဖြင့် ရိုးစေရဲ့တကယ်လုံးကိုလိုက်ကြည့်နေသည်..။
"ရိုးစေရာ မင်းကသိပ်လှတာပဲ..."
"အကိုလေး ကျွန်တော်ပြန်တော့မယ်နော်..."
ပြောပြီး ကုန်းထဖို့ပြင်လိုက်ပေမယ့် နေလက လက်၂ဖက်ကို သူ့လက်တွေကိုချုပ်ကိုင်ထားသည်..။
"အကိုလေး ကျွန်တော့်ကိုလွှတ်ပေးပါ...
ကျွန်တော်ကိုယ့်အခန်းကို ကိုယ်ပြန်တော့မယ်..."
"ငြိမ်ငြိမ်နေစမ်းကွာ...
အေ့!...."
လက်၂ဖက်ကိုတင်းတင်းဆုပ်ကိုင်ကာ ရိုးစေရဲ့မျက်နှာကိုစိုက်ကြည့်နေသည်..။ နေလကြည့်နေရင်း ရိုးစေရဲ့နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို နမ်းလိုက်သည်..။ နှုတ်ခမ်းရဲရဲလေးကို စုပ်ယူနေရင်း ရိုးစေရဲ့အင်္ကျီအတွင်းကိုလက်ဝင်ကာ ပွတ်သပ်နေသည်..။
"အကိုလေး မလုပ်ပါနဲ့...အွန်း အွန်း..."
ရိုးစေရုန်းနေပေမယ့်လည်း နေလနဲ့အားချင်းမမျှတာကြောင့် ရုန်းလို့မရပေ..။ နောက်ဆုံးမှာတော့ အင်္ကျီကိုဆုတ်ဖြဲခြင်းခံလိုက်ရသည်..။
"အကိုလေးမလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ်...မလုပ်ပါနဲ့ ဟင့်..."
ရိုးစေတောင်းပန်လို့မဆုံးလိုက်ခင်မှာပဲ ဝတ်ထားတဲ့ပုဆိုးလေးဟာလည်း အဝေးတနေရာကို လွှင့်စင်သွားလေသည်..။ ရိုးစေရဲ့ဗလာကျင်းဖြစ်နေတဲ့ကိုယ်လေးကိုမြင်လိုက်တာနဲ့ နေလရဲ့စိတ်ရိုင်းတွေဟာလည်း ထကြွလာလေသည်..။
"ရိုးစေရာ ငါလိုချင်နေတယ်...
ပေးမယ်မလား..."
"ဟင်....ဟင့်အင်း အကိုလေး...
ကျွန်တော့်တို့မဖြစ်သင့်ပါဘူး..."
"ဘာမဖြစ်သင့်တာလဲ?...
ဘာကိုမဖြစ်သင့်တာလဲ?...
ဖြစ်သင့်သင့် မသင့်သင့်...
ငါလိုချင်တာ မင်းပေးရမယ်..."
"မလုပ်ပါနဲ့ ကျွန်တော်တောင်းပန်ပါတယ် ဟင့်..."
"မရတော့ဘူး...အဟင်း..."
ပြောပြီးတာနဲ့ ရင်ဘက်ကိုစုပ်ယူနေတဲ့နေလကြောင့် ရိုးစေရဲ့ကိုယ်လေးဟာ တွန့်လိမ်နေခဲ့သည်..။ အောက်ပိုင်းတစ်နေရာကတိုးဝင်လာတဲ့အရာကြောင့် ရိုးစေမှာအောက်နှုတ်ခမ်းကိုတင်းတင်းကိုက်ပြီး အိပ်ယာခင်းကိုသာတင်းတင်းစုပ်ကိုင်ထားမိသည်..။
"အာ့!...ဟင့် အကိုလေး...
ကျွန်တော်နာလို့ပါ အာ့!...
တော်ပါတော့ ရပ်ပေးပါတော့ အာ့!...
အကိုလေး!...အာ့!..."
ချွေးပြန်နေကာ ညည်းနေတဲ့ရိုးစေကြောင့် နေလသနားမိသွားသည်..။ ရိုးစေရဲ့ရင်ဘက်မှာလည်း ရစရာမရှိအောင်အနီကွက်တွေနဲ့ပြည့်နှက်နေသည်..။ ရိုးစေရဲ့ပုံစံကိုကြည့်ပြီး.............
"မဟုတ်ဘူး မဟုတ်ဘူး...
မဟုတ်ဘူး...ငါမယုတ်မာဘူး....
ဟူး ဟူး......
ဘယ်လိုအိပ်မက်ကြီးလဲကွာ..."
ချွေးတွေပြန်ကာ နေလတစ်ယောက်အိပ်မက်ကနိုးထလာခဲ့သည်..။ စားပွဲပေါ်က ရေဘူးကိုယူလိုက်ပြီး မော့သောက်လိုက်သည်..။
"ဟူး....မက်ပြန်ပြီကွာ...
ဘာလို့ ဒီအိပ်မက်ပဲခဏခဏမက်နေရတာလဲ?..."
ဒီလိုအိပ်မက်မျိုးကို လွန်ခဲ့သော၎နှစ်ကျော်ကတည်းက နေလမက်ခဲ့ခြင်းဖြစ်သည်..။ မှတ်မှတ်ရရဆို ရိုးစေရာတို့အိမ်ကမထွက်သွားခင်အချိန်ကတည်းပင်ဖြစ်သည်..။ ရိုးစေတို့ထွက်သွားပြီးတဲ့နောက်မှာလည်း ဒီလိုအိပ်မက်မျိုးကိုခဏခဏမက်လေသည်..။
တကယ်မဟုတ်လို့သာတော်သေးတာပေါ့...
တကယ်သာဆိုလို့ကတော့ ရိုးစေရာကို ကျွန်တော်....ဟူး.........
"ဆက်မတွေးနဲ့တော့...
နေလဂုဏ်ရောင်ဆက်မတွေးနေနဲ့တော့..."
နေလလည်း ခေါင်းကိုသာနာနာကုတ်လိုက်ပြီး ကုတင်ပေါ်ပြန်လှဲလိုက်သည်..။
အိပ်မက်က အိပ်မက်ပါပဲလေ...
ဆက်မတွေးနေနဲ့တော့.....
____________________________
နေလတစ်ယောက် အရုပ်တစ်ရုပ်ကိုကိုင်ပြီး အိမ်ထဲကိုဝင်လာလိုက်သည်..။ အိမ်ထဲရောက်တော့ ဧည့်ခန်းထဲမှာပုံထိုင်ဆွဲနေတဲ့စစ်ကိုတွေ့ရလေသည်..။ နေလလည်းပြုံးပြီး စစ်ရဲ့အနားကိုလျှောက်လာလိုက်ပြီး စစ်ရဲ့ဘေးမှာဝင်ထိုင်လိုက်သည်..။
နေလလည်းလာထိုင်ရော စစ်ကတစ်ချက်လှည့်ကြည့်ပြီး ဟွန့်ဆိုပြီး မျက်နှာလွှဲကာ ပုံထိုင်ဆွဲနေသည်..။
"စစ်လေးက ဦးဦးကိုစိတ်ဆိုးနေတာလား..."
"ဟွန့်..."
"အဟက်...စစ်လေးစိတ်ဆိုနေတဲ့ပုံစံလေးက ချစ်ဖို့လည်းမကောင်ဘူးကွာ...
ဦးဦးတွေ့ဖူးတဲ့ကလေးလေးတွေဆို စိတ်ဆိုးနေရင်ချစ်ဖို့ကောင်းတယ် စစ်ကတော့ချစ်ဖို့လည်းမကောင်းဘူး..."
"ဦးဦး!..."
မျက်နှာကြီးစူပုတ်ကာ လှမ်းကြည့်လာတဲ့ကောင်လေးကြောင့် နေလလည်းပြုံးပြီး စစ်ကိုပွေ့ချီလိုက်သည်..။
"ချီနဲ့ ချီနဲ့..."
"ဦးဦးကချစ်လို့ချီတာလေ...
ပြီးတော့ စစ်ကိုပေးစရာလည်းရှိလို့..."
"အင်..."
"ဒီမှာ စစ်အတွက်ဝယ်လာတာ...
ဝက်ရုပ်လေးလေ..."
"သားအတွက်..."
"အင်း စစ်အတွက်..."
"အာ့ဆို ပေးလေ..."
"No No...
အလကားမရဘူးလေ...
စစ်က ဦးဦးကိုစိတ်ဆိုးပြေတယ်လို့ပြောမှ ပေးမယ်..."
"ဟွန့်...ပြေရယ် ပြေရယ်..."
"အဟက်...ချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာကွာ ရွှတ် ရွှတ်..."
နေလလည်း ပေါင်ပေါ်ကောင်လေးကိုအသဲယားတာနဲ့ ပါးလေးကိုနမ်းလိုက်သည်..။
"အခုဘာပုံတွေဆွဲနေတာတုန်း...
ဦးဦးကိုပြပါဦး..."
"သားနဲ့ပါပါးပုံ..."
"ဟုတ်လား..."
နေလလည်းစစ်ဆွဲတာပုံကိုယူပြီးကြည့်လိုက်တော့ လူပုံစံပုံလေးကိုကြီးကြီးလေးနဲ့သေးသေးဆွဲထားလေသည်..။ လက်လိုပုံစံအချောင်းလေး၂ချောင်းကိုလည်းဆက်ထားလေသည်..။
အဟက်...သူ့ပါပါးက သူ့ကိုလက်ဆွဲထားတယ်ပေါ့...
"စစ်လေးကဆွဲတတ်လိုက်တာကွာ...
ပုံလေးကချစ်ဖို့ကောင်းလိုက်တာ..."
"ဟီး ဟီး..."
"ဒါနဲ့ စစ်ကပါပါးရဲ့ပုံပဲဆွဲထားတယ်ဆိုတော့...
စစ်မှာမေမေမရှိဘူးလား..."
"ဟင့်အင်း ရှိဝူး...
သားမှာ ပါပါးပဲရှိရယ်..."
"စစ်မေမေက ဘယ်သွားလို့လဲ?..."
"သိဝူးလေ...
သားမှာပါပါးတစ်ယောက်ပဲရှိရယ်..."
"ဟုတ်ပါပြီ ပါပါးချစ်သားလေးရယ်...
အဲ့တာဆို စစ်ဒီမှာထိုင်နေနော်...
ဦးဦးရေသွားချိုးဦးမယ်...
ပြီးမှ စစ်နဲ့ပုံတူတူလာဆွဲမယ်နော်..."
"ဟုတ်..."
ဘယ်လိုမေးမေး မဖြေတတ်ဖြစ်နေတဲ့စစ်ကိုဆက်မမေးမနေတော့ဘဲ အခန်းထဲကိုသာဝင်လာလိုက်သည်..။
မီးဖိုဆောင်ကနေချောင်းနေတဲ့ကောင်လေးကလည်း နေလအခန်းထဲဝင်သွားမှသာ သက်ပြင်းချနိုင်တော့သည်..။
"ပါပါးသားလေး အရမ်းတော်တယ်...ဟူး......"
ကိစ္စတစ်ခုကို ကိုယ်ပြောလိုက်မှသိလိုက်ရတာထက် သူ့ဘာသာစုံစမ်းအဖြေရှာပြီးမှ သိလိုက်စေချင်တာဆို ကျွန်တော့်အမှားမဟုတ်လောက်ပါဘူးနော်.......
...................................
"ဟာ ဘာလို့ဗိုက်ကဆာနေရတာလဲ?...
ဘယ်လောက်စားစား ဆာနေတာပဲ...ဟင့်...."
တရေးနိုးကြီး ဗိုက်ကဆာလာတာမို့ Leoအိပ်နေရာကနေထလာလိုက်သည်..။ ဘေးက ကိုကို့ကိုလှမ်းကြည့်လိုက်တော့ အိပ်မောကျနေတာနဲ့ တစ်ယောက်တည်းပဲအောက်ကိုဆင်းလာလိုက်သည်..။
ခေါက်ဆွဲပြုတ်စားမယ်လို့တွေးလိုက်ပြီး ရေနွေးအိုးတည်လိုက်သည်..။ ရေနွေးအိုးကိုထိုင်စောင့်ရင်း အိပ်တောင်ငိုက်လာသည်..။
"ဝါး.....
မင်းကျက်တာကိုစောင့်နေရင်းနဲ့ပဲ ငါတရေးအိပ်လို့ရနေပြီ..."
Leoလည်း ရေနွေးအိုးကိုယူပြီး ခေါက်ဆွဲခြောက်ထည့်ထားတဲ့ပန်းကန်ထဲကိုထည့်လိုက်သည်..။
"အား!...အ!...အ!...
ပူတယ် အ! နာတယ် ဟင့်..."
အိပ်ချင်မူးတူးလောင်းထည့်လိုက်တာ ပန်းကန်ထဲမရောက်ဘဲ ခြေထောက်ပေါ်လောင်းချမိသွားလေသည်..။
"ဘာဖြစ်တာလဲ? Leo..."
"အ! ကိုကို ဟင့်..."
"ဘာဖြစ်လို့လဲ?..."
"ခြေထောက် ခြေထောက်..."
"ဟင် အပူလောင်တာလား..."
"အဟင့် ဟင့် ဟုတ်တယ်...
နာလို့ လှုပ်လို့တောင်မရဘူး..."
"နည်းနည်းပါးပါး ကိုကို့ကိုနိုးပါလား....
ကျစ် လုပ်တတ်တာလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့..."
ပြောလည်းပြော အဂ္ဂကLeoကပွေ့ချီလိုက်ပြီး ဧည့်ခန်းထဲကိုခေါ်လာလိုက်သည်..။
"ဖြေးဖြေး...ဖြေးဖြေး..."
အဂ္ဂလည်း Leoကိုဖြေးဖြေးချပေးလိုက်ပြီး ဆေးဘူးကိုသွားယူလိုက်သည်..။ ဆေးဘူးကိုကိုင်ကာ Leoရှေ့မှာထိုင်ချလိုက်ပြီး ခြေဖျားလေးကိုဆေးလိမ်းပေးလိုက်သည်..။
"အ! ကိုကို့ ကျွန်တော့်ဘာသာကျွန်တော်လုပ်ပါ့မယ်..."
"ငြိမ်ငြိမ်နေ လုပ်တတ်တာလည်းမဟုတ်ဘဲနဲ့..."
ပြောလိုက်တော့ Leoလည်းငြိမ်သွားသည်..။
"ပြောပါဦး ဘာဆင်းလုပ်တာလဲ?..."
"ဗိုက်ဆာတာနဲ့ ခေါက်ဆွဲပြုတ်စားမယ်ဆိုပြီးဆင်းလာတာ..."
"အဲ့တာ ကိုကို့ကိုနှိုးပါလား...
ဘာလို့တစ်ယောက်တည်းဆင်းလာတာလဲ?...
ကိုကိုသာမနိုးလာရင် ဘယ်လိုလုပ်မလဲ?..."
"ကိုကိုက အိပ်မောကျနေတာလေ...
ကိုကိုကောင်းကောင်းအိပ်ပါစေဆိုပြီး မနှိုးတာပါ..."
"ဟင်း....
ပြောလိုက်ရင်အဲ့လိုပဲ...
နောက်တစ်ခါ ကိုကို့ကိုနှိုး ကြားလား..."
"ဟုတ်..."
"ခေါက်ဆွဲပြုတ် ကိုကိုပြုတ်ပေးမယ်...
ဒီမှာစောင့်နေ..."
"ကျွန်တော်လည်းလိုက်မယ်...
အဲ့မှာပဲထိုင်စောင့်နေမယ်လေ..."
"ပြီးရောလေ...
လျှောက်နိုင်လား...
ကိုကိုချီသွားရမလား..."
"ရတယ် လျှောက်နိုင်တယ်...
ကိုကိုတွဲပေး..."
"အင်း..."
အဂ္ဂလည်း Leoကိုတွဲလိုက်ပြီး စားပွဲဝိုင်းမှာထိုင်စေလိုက်သည်..။ ပြီးတာနဲ့ အဂ္ဂလည်း Leoအတွက် ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပေးလိုက်သည်..။
"မွှေးနေတာပဲ...
ကျွန်တော်စားချင်နေပြီ ကိုကို..."
"ရပါပြီ...စားပေတော့..."
"ဟုတ်..."
Leoလည်း ချပေးလာတဲ့ခေါက်ဆွဲပြုတ်ပန်းကန်ကို ခေါင်းမဖော်တမ်းစားလိုက်သည်..။
"ဖြေးဖြေးစားလေ...
လျှာကျက်မယ်.."
"ဟုတ်...
ကျွန်တော့်ကြောင့် ကိုကိုအိပ်ရေးပျက်သွားရပြီ..."
"ရပါတယ်...
ကိုကို့အတွက်Leoကသာအရေးကြီးဆုံး..."
"ဟီး အဲ့တာကြောင့် ကိုကို့ကိုချစ်နေရတာ..."
"အဟက်...."
ကိုကိုမမြင်နိုင်တဲ့တစ်နေရာကစကားတွေကိုသာ ကိုကိုကြားနိုင်မယ်ဆို......
******************************************************
31.12.2020
💙Chel💙
2020ရဲ့နောက်ဆုံးရက်လေးမှာ ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နဲ့ဖြတ်သန်းနိုင်ကြပါစေနော် 🤗🌸
Love you all😘