*warning ေပးပါတယ္ေနာ္...
အသက္မျပည့္ေသးသူမ်ား မဖတ္ပါနဲ႔...*
_________________________________________________________
"ေအ့...မင္းတို႔ျပန္ၾကေတာ့ bye..."
"မင္းတစ္ေယာက္ထဲ အေပၚတက္လို႔ျဖစ္ပါ့မလား..."
"ျဖစ္ပါတယ္ကြာ ေအးေဆး...
မင္းတို႔သြားၾကေတာ့..."
ကားေပၚကေန ဒယိမ္းဒယိုင္နဲ႔ဆင္းလာတဲ့ေနလကို အဂၢတို႔တြဲထားရသည္..။
"ေၾသာ္ အကိုေလး အခုမွျပန္လာတာလား...
ဟင္ အရက္ေတြေသာက္လာတာ..."
"ရိုးေစရာ မအိပ္ေသးဘူးလား..."
"အင္း အကိုေလးျပန္မလာေသးလို႔ေစာင့္ေနတာ..."
"ငါ့ကိုေစာင့္ေနတာတဲ့ ေအ့..."
"အင္း အဲ့တာဆိုလည္း မင္းပဲေနလကိုတြဲၿပီး သူ႔အခန္းထဲထိလိုက္ပို႔ေပးလိုက္ပါ...
ညဥ့္နက္ေနလို႔ ငါတို႔လည္းျပန္ေတာ့မယ္..."
"အင္းအင္း..."
ေနလကို ရိုးေစဆီေပးလိုက္ၿပီး အဂၢတို႔လည္းျပန္သြားေလသည္..။
"ရိုးေစရာ ငါ့ကိုအခန္းထဲလိုက္ပို႔ေပးစမ္း..."
"တုိးတိုးေျပာပါ အကိုေလးရယ္...
ေမေမႀကီးတို႔အိပ္ေနတယ္ နိုးသြားပါဦးမယ္..."
ေျပာလိုက္ေတာ့ ေနလကၿငိမ္ၿပီး ရိုးေစကိုတြဲကာ အေပၚကိုတက္လာလိုက္သည္..။ အခန္းတံခါးကို ဖြင့္လိုက္ကာ ဒယိမ္းဒယုိင္နဲ႔ပဲ ေနလကိုကုတင္ေပၚခ်ေပးလိုက္သည္..။
"အ!...အ!...အကိုေလး ကြၽန္ေတာ့္ဆံပင္ကိုမဆြဲထားနဲ႔ေလ..."
ကုတင္ေပၚေရာက္ေနတဲ့ေနလက ရိုးေစရဲ႕ဆံပင္ကိုဆြဲထားတာေၾကာင့္ ရိုးေစကေနလရဲ႕ကိုယ္ေပၚကိုအုပ္မိုးထားသလိုျဖစ္ေနသည္..။ ေနလက လက္ဖယ္ေပးလိုက္တဲ့အခ်ိန္ ရိုးေစရဲ႕ဆံပင္ေတြကိုစည္းထားတဲ့ေခါင္းစီးကြင္းဟာလည္း ပ်က္သြားေလသည္..။
ရိုးေစရဲ႕ဆံပင္က နားဖံုးသည္အထိရွည္တာေၾကာင့္ အိမ္အလုပ္ေတြလုပ္ရင္က်ေနသည္မို႔ ေဘးနွစ္ဖက္ကိုသိမ္းၿပီး စည္းထားျခင္းျဖစ္သည္..။ မ်က္နွာကိုလာဖံုးတဲ့ဆံပင္ေတြေၾကာင့္ ရိုးေစလွန္တင္ၿပီး ကုန္းထလိုက္သည္..။
ကုန္းထလိုက္ေပမယ့္ လက္ကိုေဆာင့္ဆြဲျခင္းခံလိုက္ရတာေၾကာင့္ ရိုးေစကုတင္ေပၚကိုက်သြားေလသည္..။ တဆက္တည္းမွာပင္ ေနလကရိုးေစရဲ႕ကိုယ္ေပၚကိုအုပ္မိုးလာသည္..။ ရီေဝေဝမ်က္လံုးမ်ားျဖင့္ ရိုးေစရဲ႕တကယ္လံုးကိုလိုက္ၾကည့္ေနသည္..။
"ရိုးေစရာ မင္းကသိပ္လွတာပဲ..."
"အကိုေလး ကြၽန္ေတာ္ျပန္ေတာ့မယ္ေနာ္..."
ေျပာၿပီး ကုန္းထဖို႔ျပင္လိုက္ေပမယ့္ ေနလက လက္၂ဖက္ကို သူ႔လက္ေတြကိုခ်ဳပ္ကိုင္ထားသည္..။
"အကိုေလး ကြၽန္ေတာ့္ကိုလႊတ္ေပးပါ...
ကြၽန္ေတာ္ကိုယ့္အခန္းကို ကိုယ္ျပန္ေတာ့မယ္..."
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေနစမ္းကြာ...
ေအ့!...."
လက္၂ဖက္ကိုတင္းတင္းဆုပ္ကိုင္ကာ ရိုးေစရဲ႕မ်က္နွာကိုစိုက္ၾကည့္ေနသည္..။ ေနလၾကည့္ေနရင္း ရိုးေစရဲ႕နႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကို နမ္းလိုက္သည္..။ နႈတ္ခမ္းရဲရဲေလးကို စုပ္ယူေနရင္း ရိုးေစရဲ႕အက်ႌအတြင္းကိုလက္ဝင္ကာ ပြတ္သပ္ေနသည္..။
"အကိုေလး မလုပ္ပါနဲ႔...အြန္း အြန္း..."
ရိုးေစရုန္းေနေပမယ့္လည္း ေနလနဲ႔အားခ်င္းမမ်ွတာေၾကာင့္ ရုန္းလို႔မရေပ..။ ေနာက္ဆံုးမွာေတာ့ အက်ႌကိုဆုတ္ၿဖဲျခင္းခံလိုက္ရသည္..။
"အကိုေလးမလုပ္ပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္...မလုပ္ပါနဲ႔ ဟင့္..."
ရိုးေစေတာင္းပန္လို႔မဆံုးလိုက္ခင္မွာပဲ ဝတ္ထားတဲ့ပုဆိုးေလးဟာလည္း အေဝးတေနရာကို လႊင့္စင္သြားေလသည္..။ ရိုးေစရဲ႕ဗလာက်င္းျဖစ္ေနတဲ့ကိုယ္ေလးကိုျမင္လိုက္တာနဲ႔ ေနလရဲ႕စိတ္ရိုင္းေတြဟာလည္း ထႂကြလာေလသည္..။
"ရိုးေစရာ ငါလိုခ်င္ေနတယ္...
ေပးမယ္မလား..."
"ဟင္....ဟင့္အင္း အကိုေလး...
ကြၽန္ေတာ့္တို႔မျဖစ္သင့္ပါဘူး..."
"ဘာမျဖစ္သင့္တာလဲ?...
ဘာကိုမျဖစ္သင့္တာလဲ?...
ျဖစ္သင့္သင့္ မသင့္သင့္...
ငါလိုခ်င္တာ မင္းေပးရမယ္..."
"မလုပ္ပါနဲ႔ ကြၽန္ေတာ္ေတာင္းပန္ပါတယ္ ဟင့္..."
"မရေတာ့ဘူး...အဟင္း..."
ေျပာၿပီးတာနဲ႔ ရင္ဘက္ကိုစုပ္ယူေနတဲ့ေနလေၾကာင့္ ရိုးေစရဲ႕ကိုယ္ေလးဟာ တြန္႔လိမ္ေနခဲ့သည္..။ ေအာက္ပိုင္းတစ္ေနရာကတိုးဝင္လာတဲ့အရာေၾကာင့္ ရိုးေစမွာေအာက္နႈတ္ခမ္းကိုတင္းတင္းကိုက္ၿပီး အိပ္ယာခင္းကိုသာတင္းတင္းစုပ္ကုိင္ထားမိသည္..။
"အာ့!...ဟင့္ အကိုေလး...
ကြၽန္ေတာ္နာလို႔ပါ အာ့!...
ေတာ္ပါေတာ့ ရပ္ေပးပါေတာ့ အာ့!...
အကိုေလး!...အာ့!..."
ေခြၽးျပန္ေနကာ ညည္းေနတဲ့ရိုးေစေၾကာင့္ ေနလသနားမိသြားသည္..။ ရိုးေစရဲ႕ရင္ဘက္မွာလည္း ရစရာမရွိေအာင္အနီကြက္ေတြနဲ႔ျပည့္နွက္ေနသည္..။ ရိုးေစရဲ႕ပံုစံကိုၾကည့္ၿပီး.............
"မဟုတ္ဘူး မဟုတ္ဘူး...
မဟုတ္ဘူး...ငါမယုတ္မာဘူး....
ဟူး ဟူး......
ဘယ္လိုအိပ္မက္ႀကီးလဲကြာ..."
ေခြၽးေတြျပန္ကာ ေနလတစ္ေယာက္အိပ္မက္ကနိုးထလာခဲ့သည္..။ စားပြဲေပၚက ေရဘူးကိုယူလိုက္ၿပီး ေမာ့ေသာက္လိုက္သည္..။
"ဟူး....မက္ျပန္ၿပီကြာ...
ဘာလို႔ ဒီအိပ္မက္ပဲခဏခဏမက္ေနရတာလဲ?..."
ဒီလိုအိပ္မက္မ်ိဳးကို လြန္ခဲ့ေသာ၄နွစ္ေက်ာ္ကတည္းက ေနလမက္ခဲ့ျခင္းျဖစ္သည္..။ မွတ္မွတ္ရရဆို ရိုးေစရာတို႔အိမ္ကမထြက္သြားခင္အခ်ိန္ကတည္းပင္ျဖစ္သည္..။ ရိုးေစတို႔ထြက္သြားၿပီးတဲ့ေနာက္မွာလည္း ဒီလိုအိပ္မက္မ်ိဳးကိုခဏခဏမက္ေလသည္..။
တကယ္မဟုတ္လို႔သာေတာ္ေသးတာေပါ့...
တကယ္သာဆိုလို႔ကေတာ့ ရိုးေစရာကို ကြၽန္ေတာ္....ဟူး.........
"ဆက္မေတြးနဲ႔ေတာ့...
ေနလဂုဏ္ေရာင္ဆက္မေတြးေနနဲ႔ေတာ့..."
ေနလလည္း ေခါင္းကိုသာနာနာကုတ္လိုက္ၿပီး ကုတင္ေပၚျပန္လွဲလိုက္သည္..။
အိပ္မက္က အိပ္မက္ပါပဲေလ...
ဆက္မေတြးေနနဲ႔ေတာ့.....
____________________________
ေနလတစ္ေယာက္ အရုပ္တစ္ရုပ္ကိုကိုင္ၿပီး အိမ္ထဲကိုဝင္လာလိုက္သည္..။ အိမ္ထဲေရာက္ေတာ့ ဧည့္ခန္းထဲမွာပံုထိုင္ဆြဲေနတဲ့စစ္ကိုေတြ႕ရေလသည္..။ ေနလလည္းၿပံဳးၿပီး စစ္ရဲ႕အနားကိုေလ်ွာက္လာလိုက္ၿပီး စစ္ရဲ႕ေဘးမွာဝင္ထိုင္လိုက္သည္..။
ေနလလည္းလာထိုင္ေရာ စစ္ကတစ္ခ်က္လွည့္ၾကည့္ၿပီး ဟြန္႔ဆိုၿပီး မ်က္နွာလႊဲကာ ပံုထိုင္ဆြဲေနသည္..။
"စစ္ေလးက ဦးဦးကိုစိတ္ဆိုးေနတာလား..."
"ဟြန္႔..."
"အဟက္...စစ္ေလးစိတ္ဆိုေနတဲ့ပံုစံေလးက ခ်စ္ဖုိ႔လည္းမေကာင္ဘူးကြာ...
ဦးဦးေတြ႕ဖူးတဲ့ကေလးေလးေတြဆို စိတ္ဆိုးေနရင္ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းတယ္ စစ္ကေတာ့ခ်စ္ဖို႔လည္းမေကာင္းဘူး..."
"ဦးဦး!..."
မ်က္နွာႀကီးစူပုတ္ကာ လွမ္းၾကည့္လာတဲ့ေကာင္ေလးေၾကာင့္ ေနလလည္းၿပံဳးၿပီး စစ္ကိုေပြ႕ခ်ီလိုက္သည္..။
"ခ်ီနဲ႔ ခ်ီနဲ႔..."
"ဦးဦးကခ်စ္လို႔ခ်ီတာေလ...
ၿပီးေတာ့ စစ္ကိုေပးစရာလည္းရွိလို႔..."
"အင္..."
"ဒီမွာ စစ္အတြက္ဝယ္လာတာ...
ဝက္ရုပ္ေလးေလ..."
"သားအတြက္..."
"အင္း စစ္အတြက္..."
"အာ့ဆို ေပးေလ..."
"No No...
အလကားမရဘူးေလ...
စစ္က ဦးဦးကိုစိတ္ဆိုးေျပတယ္လို႔ေျပာမွ ေပးမယ္..."
"ဟြန္႔...ေျပရယ္ ေျပရယ္..."
"အဟက္...ခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာကြာ ႐ႊတ္ ႐ႊတ္..."
ေနလလည္း ေပါင္ေပၚေကာင္ေလးကိုအသဲယားတာနဲ႔ ပါးေလးကိုနမ္းလိုက္သည္..။
"အခုဘာပံုေတြဆြဲေနတာတုန္း...
ဦးဦးကိုျပပါဦး..."
"သားနဲ႔ပါပါးပံု..."
"ဟုတ္လား..."
ေနလလည္းစစ္ဆြဲတာပံုကိုယူၿပီးၾကည့္လိုက္ေတာ့ လူပံုစံပံုေလးကိုႀကီးႀကီးေလးနဲ႔ေသးေသးဆြဲထားေလသည္..။ လက္လိုပံုစံအေခ်ာင္းေလး၂ေခ်ာင္းကိုလည္းဆက္ထားေလသည္..။
အဟက္...သူ႔ပါပါးက သူ႔ကိုလက္ဆြဲထားတယ္ေပါ့...
"စစ္ေလးကဆြဲတတ္လိုက္တာကြာ...
ပံုေလးကခ်စ္ဖို႔ေကာင္းလိုက္တာ..."
"ဟီး ဟီး..."
"ဒါနဲ႔ စစ္ကပါပါးရဲ႕ပံုပဲဆြဲထားတယ္ဆိုေတာ့...
စစ္မွာေမေမမရွိဘူးလား..."
"ဟင့္အင္း ရွိဝူး...
သားမွာ ပါပါးပဲရွိရယ္..."
"စစ္ေမေမက ဘယ္သြားလို႔လဲ?..."
"သိဝူးေလ...
သားမွာပါပါးတစ္ေယာက္ပဲရွိရယ္..."
"ဟုတ္ပါၿပီ ပါပါးခ်စ္သားေလးရယ္...
အဲ့တာဆို စစ္ဒီမွာထိုင္ေနေနာ္...
ဦးဦးေရသြားခ်ိဳးဦးမယ္...
ၿပီးမွ စစ္နဲ႔ပံုတူတူလာဆြဲမယ္ေနာ္..."
"ဟုတ္..."
ဘယ္လိုေမးေမး မေျဖတတ္ျဖစ္ေနတဲ့စစ္ကိုဆက္မေမးမေနေတာ့ဘဲ အခန္းထဲကိုသာဝင္လာလိုက္သည္..။
မီးဖိုေဆာင္ကေနေခ်ာင္းေနတဲ့ေကာင္ေလးကလည္း ေနလအခန္းထဲဝင္သြားမွသာ သက္ျပင္းခ်နိုင္ေတာ့သည္..။
"ပါပါးသားေလး အရမ္းေတာ္တယ္...ဟူး......"
ကိစၥတစ္ခုကို ကိုယ္ေျပာလိုက္မွသိလိုက္ရတာထက္ သူ႔ဘာသာစံုစမ္းအေျဖရွာၿပီးမွ သိလိုက္ေစခ်င္တာဆို ကြၽန္ေတာ့္အမွားမဟုတ္ေလာက္ပါဘူးေနာ္.......
...................................
"ဟာ ဘာလို႔ဗိုက္ကဆာေနရတာလဲ?...
ဘယ္ေလာက္စားစား ဆာေနတာပဲ...ဟင့္...."
တေရးနိုးႀကီး ဗိုက္ကဆာလာတာမို႔ Leoအိပ္ေနရာကေနထလာလိုက္သည္..။ ေဘးက ကိုကို႔ကိုလွမ္းၾကည့္လိုက္ေတာ့ အိပ္ေမာက်ေနတာနဲ႔ တစ္ေယာက္တည္းပဲေအာက္ကိုဆင္းလာလိုက္သည္..။
ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားမယ္လို႔ေတြးလိုက္ၿပီး ေရေႏြးအိုးတည္လိုက္သည္..။ ေရေႏြးအိုးကိုထိုင္ေစာင့္ရင္း အိပ္ေတာင္ငိုက္လာသည္..။
"ဝါး.....
မင္းက်က္တာကိုေစာင့္ေနရင္းနဲ႔ပဲ ငါတေရးအိပ္လို႔ရေနၿပီ..."
Leoလည္း ေရေႏြးအိုးကိုယူၿပီး ေခါက္ဆြဲေျခာက္ထည့္ထားတဲ့ပန္းကန္ထဲကိုထည့္လိုက္သည္..။
"အား!...အ!...အ!...
ပူတယ္ အ! နာတယ္ ဟင့္..."
အိပ္ခ်င္မူးတူးေလာင္းထည့္လိုက္တာ ပန္းကန္ထဲမေရာက္ဘဲ ေျခေထာက္ေပၚေလာင္းခ်မိသြားေလသည္..။
"ဘာျဖစ္တာလဲ? Leo..."
"အ! ကိုကို ဟင့္..."
"ဘာျဖစ္လို႔လဲ?..."
"ေျခေထာက္ ေျခေထာက္..."
"ဟင္ အပူေလာင္တာလား..."
"အဟင့္ ဟင့္ ဟုတ္တယ္...
နာလို႔ လႈပ္လို႔ေတာင္မရဘူး..."
"နည္းနည္းပါးပါး ကိုကို႔ကိုနိုးပါလား....
က်စ္ လုပ္တတ္တာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔..."
ေျပာလည္းေျပာ အဂၢကLeoကေပြ႕ခီ်လိုက္ၿပီး ဧည့္ခန္းထဲကိုေခၚလာလိုက္သည္..။
"ေျဖးေျဖး...ေျဖးေျဖး..."
အဂၢလည္း Leoကိုေျဖးေျဖးခ်ေပးလိုက္ၿပီး ေဆးဘူးကိုသြားယူလိုက္သည္..။ ေဆးဘူးကိုကိုင္ကာ Leoေရွ႕မွာထိုင္ခ်လိုက္ၿပီး ေျခဖ်ားေလးကိုေဆးလိမ္းေပးလိုက္သည္..။
"အ! ကိုကို႔ ကြၽန္ေတာ့္ဘာသာကြၽန္ေတာ္လုပ္ပါ့မယ္..."
"ၿငိမ္ၿငိမ္ေန လုပ္တတ္တာလည္းမဟုတ္ဘဲနဲ႔..."
ေျပာလိုက္ေတာ့ Leoလည္းၿငိမ္သြားသည္..။
"ေျပာပါဦး ဘာဆင္းလုပ္တာလဲ?..."
"ဗိုက္ဆာတာနဲ႔ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္စားမယ္ဆိုၿပီးဆင္းလာတာ..."
"အဲ့တာ ကိုကို႔ကိုနႈိးပါလား...
ဘာလို႔တစ္ေယာက္တည္းဆင္းလာတာလဲ?...
ကိုကိုသာမႏုိးလာရင္ ဘယ္လိုလုပ္မလဲ?..."
"ကိုကိုက အိပ္ေမာက်ေနတာေလ...
ကိုကိုေကာင္းေကာင္းအိပ္ပါေစဆိုၿပီး မနိႈးတာပါ..."
"ဟင္း....
ေျပာလိုက္ရင္အဲ့လိုပဲ...
ေနာက္တစ္ခါ ကိုကို႔ကိုနႈိး ၾကားလား..."
"ဟုတ္..."
"ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ ကိုကိုျပဳတ္ေပးမယ္...
ဒီမွာေစာင့္ေန..."
"ကြၽန္ေတာ္လည္းလိုက္မယ္...
အဲ့မွာပဲထိုင္ေစာင့္ေနမယ္ေလ..."
"ၿပီးေရာေလ...
ေလ်ွာက္နိုင္လား...
ကိုကိုခ်ီသြားရမလား..."
"ရတယ္ ေလ်ွာက္နိုင္တယ္...
ကိုကိုတြဲေပး..."
"အင္း..."
အဂၢလည္း Leoကိုတြဲလိုက္ၿပီး စားပြဲဝိုင္းမွာထိုင္ေစလိုက္သည္..။ ၿပီးတာနဲ႔ အဂၢလည္း Leoအတြက္ ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ေပးလိုက္သည္..။
"ေမႊးေနတာပဲ...
ကြၽန္ေတာ္စားခ်င္ေနၿပီ ကိုကို..."
"ရပါၿပီ...စားေပေတာ့..."
"ဟုတ္..."
Leoလည္း ခ်ေပးလာတဲ့ေခါက္ဆြဲျပဳတ္ပန္းကန္ကို ေခါင္းမေဖာ္တမ္းစားလိုက္သည္..။
"ေျဖးေျဖးစားေလ...
လ်ွာက်က္မယ္.."
"ဟုတ္...
ကြၽန္ေတာ့္ေၾကာင့္ ကိုကိုအိပ္ေရးပ်က္သြားရၿပီ..."
"ရပါတယ္...
ကိုကို႔အတြက္Leoကသာအေရးႀကီးဆံုး..."
"ဟီး အဲ့တာေၾကာင့္ ကိုကို႔ကိုခ်စ္ေနရတာ..."
"အဟက္...."
ကိုကိုမျမင္နိုင္တဲ့တစ္ေနရာကစကားေတြကိုသာ ကိုကိုၾကားနိုင္မယ္ဆို......
******************************************************
31.12.2020
💙Chel💙
2020ရဲ႕ေနာက္ဆံုးရက္ေလးမွာ ေပ်ာ္ေပ်ာ္႐ႊင္႐ႊင္နဲ႔ျဖတ္သန္းနိုင္ၾကပါေစေနာ္ 🤗🌸
Love you all😘