16. BÖLÜM

120K 3.4K 278
                                    

ADELİNA'DAN



Bugün yepyeni bir gündü. Elif'i kendime bir abla, bir kardeş ilan ettiğim ilk gündü. Yıllar sonra birini hayatıma kattığım ilk gündü. Ege'den sonra birinin mutluluğu için uğraşacağım ilk gündü. Uraz'ın evinden ayrılsa bile gidebileceği bir ev her zaman olacaktı bundan sonra, benim evim. İster ev arkadaşı olurdu bana ister çalışan. Kendini nasıl rahat hissederse öyle olurdu. Kimsenin ona zarar vermemesi için uğraşacaktım. O da kimsesizdi ben de. Ama bundan sonra ikimiz birdik. Hem Elif'i aşkıyla hayata döndürecek biri vardı emindim buna. O bizim hikayemezin en masum kişisiydi. Mutlu olmayı fazlasıyla hak ediyordu. Annesiyle babasına öfke doluydum. Elif'in söylediği bir şey aklımdan çıkmıyordu hiç.

"Annemin kim olduğunu bile bilmiyorum. Belki tecavüzcüsünden hamile kalan biri belki de fahişe. Belki de bir piçim. En çok da bu koyuyor."

Bana da koymuştu. Elif bana kalbini açmıştı, ben de seve seve kalbime kabul etmiştim onu.

Uraz vardı bir de.. Bundan sonraki limanım, sığınacağım kollar, tutacağım eller... Ne iyi biriydi. Hiç anlatılanlar gibi değildi. Neredeydi o şirketteki despot adam, neredeydi magazin sayfalarının yıldızı playboy, neredeydi bana yardım eden Uraz? Çok farklı biriydi. Havalı davranmıyordu, çapkın gibi de değildi. En azından bana hiç göstermemişti o yönlerini. Hem Ege çapkın değildi de ne olmuştu? Beni nefret ettiğim kadınla aldatmamış mıydı? Ah Ege.. Severken nasıl yapmıştı? Belki de hiç sevmemişti? Ah hayır sevdiğini biliyordum, sevdiğini biliyordum da niye böyle yaptığını bilmiyordum. Aslında umrumda da değildi. Beni aldattığında, beni dövdüğünde kalbimden düşmüştü Ege. Geçmişimde kalmıştı, geleceğim de ona yer yoktu. Artık önüme bakacaktım, yeniden sevecektim. Sevecek, aldatılmayacaktım..

Uraz da birini sevecek miydi acaba? Onu da benim gibi koruyacak mıydı? Ona da sahip çıkacak mıydı? Benimle görüşmesini istemezdi belki kadın. Haklıydı da kim sevdiği adamın eski karısıyla görüşmesini isterdi ki? Peki Uraz ne yapacaktı? Silecek miydi beni? Tamamen çıkaracak mıydı hayatından? Beni kim koruyacaktı o zaman? Bana kim sahip çıkacaktı? Peki ben neden rahatsız oluyordum onun birini sevme fikrinden? Ben neden istemiyordum birini sevmesini? Benden uzak olmasını neden istemiyordum? Kafamda cevaplanmamış o kadar çok soru vardı ki..

Kahvaltıdan sonra Urazlar işe gitmişlerdi. Biz bugün evdeydik, yarın Uraz'ın babaannesi geliyordu, onun için hazırlık yapılacaktı konakta. Gelini görmeye gelecekmiş babaanne. Duyduğuma göre Zehra Hanım ile hiç arası yokmuş. Ama Zehra Hanım dışında herkes seviyordu babaanneyi.

Zehra Hanım bana laf sokamadı ya dün onun hırsını illa alacaktı.

"Gelin, oğlumun sevdiği yemekleri yap bugün. Bakalım yemek yapmayı biliyor musun?"

Ben Uraz'ın ne sevdiğini bilmediğimden kara kara düşünüyordum. Ta ki Elif Melih'e soralım diyene kadar. İnsan sevgilisinin ne sevdiğini bilmez mi diye düşünüyor olabilirlerdi ama bana yardım da ediyorlardı.

Uraz kuru biber dolması, içli köfte, peynirli börek, garnitürlü makarna, patates salatasını çok seviyormuş. Mantı da   seviyormuş ama onu yapamazdım. Elif'le birlikte mutfağa girmiş her şeyi yapmıştık. Profiterol de yapmıştım Uraz'a. Onu da çok severmiş. Masayı da güzelce hazırlamış banyoya girmiştim. Malum terlemiştim. Taytla tişört giymiş saçlarımı da ev topuzu yapmıştım, çok yorulmuştum rahat olmak istiyordum.

Avluya çıktığımda kapı açılmış, Urazlar gelmişti. Zehra Hanım'a inat gidip Uraz'ı karşıladım.

"Hoşgeldin canım." dedim ceketini de aldım.

"Hoşbuldum bitanem." diyip yanağımı öptü.

"Ellerini yıka üzerini değiştir gel acıkmışsındır."

HAYATA DÖNDÜREN AŞK (Tamamlandı) #Wattys2015Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin