HAYATA DÖNDÜREN AŞK (Tamamlandı) #Wattys2015

36. BÖLÜM

ADELİNA'DAN

Üç yumurtayı kırdım önce

 Portakal dilimledim ince ince

Göz kararı da biraz süt kattım

Kalktım, sana Kek yaptım

Bir yandan şarkıyı dinleyip bir yandan da kek yapmaya çalışırken aklımda sadece Uraz vardı. Kendi evime gelişimin üzerinden yaklaşık iki hafta geçmişti ve ben yeterince düşünmüştüm. Ailemi kaybetmemde Uraz'ın bir suçu yoktu. O da böyle olsun istememişti, biliyorum. Hem zaten o kimsenin kötülüğünü istemezdi ki.

İnsan neler yapar isteyince

Bu bir şey değil düşününce

Ben de tarifi öğrenince, kalktım sana Kek yaptım

Evet, ben de kalkmış Uraz'a kek yapıyordum. İki haftadır sadece telefonla konuşmak artık yetersiz gelmeye başlamıştı. Bu süre zarfında şirkete de gitmediğim için onu hiç görememiştim. Şimdi kek yapacak, şirkete götürecektim. Uraz'a, kocama..

  

 Gözlerin dönmüş kızı görünce

Yerli yersiz bakıp sana gülünce

Ben de tesadüf o gece erken yattım

Bana kelek yaptın

Bana kelek yapan Uraz değil, hayattı. Ailemin ölümü kimsenin suçu değildi, kaderdi. Bazı şeyleri kaderi hızlandırmıştı sadece, o kadar.

İnsan neler yapar isteyince

Bu bir şey değil düşününce

Sen de elektriği hissedince

Kalktın bana kelek yaptın

İnsan isteyince her şeyi yapabilirdi. Başlarda ne kadar imkansız gibi görünse de Uraz'ı affetmek istemiştim ve affetmiştim. Tabi onun henüz bundan haberi yoktu.

Çırptım, çırptım, karıştırdım

Kendimi onunla yarıştırdım

Kimse kimseye benzemez

Kendimi Kekle yatıştırdım

Kimse kimseye benzemiyordu, doğruydu. Uraz herkesten farklıydı. Benim için ağlamıştı. Onu suçlamama bir şey dememiş, bana yalvarmıştı. 'gitme, yalvarırım gitme' derken bitkin çıkan sesi hala kulaklarımdaydı.

 Oturdum ellerimle sana Kek yaptım

Unla sütü karıştırdım iyice

Tereyağı ekledim eriyince

Fırın da oldu yüz seksen derece, attım