❣Giriş❣

877 30 7
                                    

  İşte karşımda duruyor. Siyah takım elbisesiyle. Gizlice ona bakıyorum. Bayağı özenerek hazırlandığı belli. Ayakkabılarını parlatmış. Neredeyse ayna gibi olmuş ayakkabıları. Sağ eli yine cebinde. Sol koluna taktığı siyah saati kontrol ediyor. Anlaşılan bayağı sabırsız.

  Farkında olmadan akıttığım birkaç damla gözyaşımı çaktırmadan siliyorum. Bir anlığına hiçbir şeyi görmeden etrafıma bakıyorum. Sonra yine ona. Saçları taranmış bir şekilde etrafa göz atıyor. Beni görmüyor ama. Zaten görmesini istemiyorum. Bir şeyler anımsayıp gülümsüyorum ve giydiğim beyaz elbisemi düzeltiyorum. Arkadaşlarıyla birkaç kelime sohbet edip gülüşüyor.

  Ve işte o büyük an. Gelinin gelme zamanı. Kendime bir kez daha çeki düzen veriyorum. Saçımı düzeltip gülümsüyorum. Herkes kapıya yüzünü dönüyor. İşte. Gelin içeri giriyor. Damat ile gülümseyerek bakışıyorlar ve elleri birleşiyor. O esnada yavaş ve duygulu bir müzik ağır ağır çalmaya başlıyor. Ortamı daha da duygusallaşıyor.

  Hayır. Gelin ben değilim. Ben sadece bir davetliyim. Hem de öylesine, ister gel ister gelme dercesine verilmiş bir davetiyeyle çağırıldım. Gözümden yaşlar süzülüyor. Onları silip gülümsemeye çalışıyorum. Neden buradayım bende bilmiyorum. Sanki kendime eziyet etmekten zevk alıyormuş gibi davranıyorum resmen. Onu başkasıyla bu kadar mutlu görmeye neden geldiğimi bilmiyorum.

  Annesi mutlu ve gururlu bir gülümsemeyle oğluna bakıyor. Ne derece mutlu göründüklerini görüp daha da mutlu oluyor. Şimdi fark ediyorum da, bu şarkı bizim şarkımız değil miydi? Özellikle mi seçmişti bu şarkıyı? Buraya geleceğimi biliyor muydu? Bana ima mı yapıyor?

  Bunları sessizce düşünüyorum. Onları evlendirecek adam ağır adımlar ve gülücükler saçan bir ifadeyle yanlarına geliyor. Birbirlerini kabul ettikleri an başlamak üzere. Farkında olmadan kolumu yine kaşımaya başlamışım. Her gergin veya sinirli olduğumda yaptığım gibi. Gelin onu kabul ediyor. Sıra onda. O tam ağzını açınca silah sesi susturuyor ortalığı. Sonra da gürültüye boğuluyor salon. Yere yığılan et sesi sonrası çığlıklar her yerde.

*Arkadaşlar bu bölüm hikayenin başlangıcı değil. Diğer bölüm birkaç ay öncesinden, yani hikayenin başından başlayacak. Paylaştığım ilk hikayem olduğunu da belirtmek isterim. İkinci hikayem Mevkuf'a da bakmanız dileğimle! Umarım beğenirsiniz! Birkaç arkadaşınıza tavsiye ederseniz sevinirim!*

Eksik KaranlıkHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin