Schijn bedriegt

Hoofdstuk 6.6

Ik knipperde een paar keer met mijn ogen en draaide me een kwartslag zodat ik op mijn zij lag. Mijn blik was op de deur van de badkamer gericht, die op een kiertje openstond waardoor een straal licht vanuit de badkamer precies in mijn gezicht scheen. Ik hoorde zacht gerommel in de badkamer en wist gelijk dat Olivia al was opgestaan. Ik duwde mezelf langzaam overeind en wreef even de slaap uit mijn ogen. Voor het eerst had ik echt weer heerlijk geslapen. Als ons doel niet was om naar Californië te gaan en als het hotel niet zoveel geld kostte, dan had ik Olivia gesmeekt om hier nog wat langer te blijven. Ik zat er namelijk nu al weer tegenop om vanavond in de auto te gaan slapen of geen douche vlak bij me in de buurt te hebben.

“Goedemorgen slaapkop,” hoorde ik Olivia opeens zeggen toen ze de badkamer uit kwam lopen. “Je moet opstaan, Zoë, we moeten er alweer vandoor.” Ze was verassend energiek voor haar doen, ik kon me namelijk vaak genoeg herinneren dat Olivia met een vreselijk ochtendhumeur wakker werd.

“Hoe laat is het?” vroeg ik terwijl ik met tegenzin de dekens van me afduwde en daarna uit bed stapte. Het liefst wilde ik gelijk weer onder de dekens kruipen en nog uren slapen, maar ik wist dat we door moesten rijden.

“Tien uur, laat genoeg dus. Als we aan het eind van de middag nog in de volgende stad aan willen komen, moeten we over een uurtje gaan rijden.” Olivia pakte haar borstel uit haar tas en begon haar haren te kammen. “We halen onderweg nog wel ergens ontbijt, oké? Ga je maar even douchen, dan check ik ons zo uit.”

Ik knikte gehoorzaam en pakte mijn zware tas van de grond. Die sleepte ik richting de badkamer, waar ik de deur op slot deed en mezelf even in de spiegel bekeek voor ik mijn slaapkleding uittrok en onder de douche stapte. Ik probeerde zoveel mogelijk te genieten van elk warme waterstraaltje wat op mijn lichaam kwam en maakte mezelf grondig schoon zodat het niet erg was als we morgen niet konden douchen. We moesten het waarschijnlijk dan met de wasbakken in restaurants doen, waar we ons konden opfrissen en onze tanden konden poetsen.

Toen ik klaar was met douchen, pakte ik een zachte handdoek die op het handdoekrek hing en droogde mezelf af. Vervolgens wikkelde ik mijn haar in een andere handdoek en trok schone kleding aan. Ik ging voor de spiegel staan en begon aan mijn make-up. Vandaag besloot ik er maar iets minder moeite voor te nemen, omdat we hoogstwaarschijnlijk de hele dag in de auto zouden zitten en er niemand was waar we een goede indruk op achter moesten laten. Toen ik mijn make-up had gedaan, stopte ik al mijn spullen die in de badkamer rondslingerden in mijn tas en haalde de deur weer van het slot. De slaapkamer was leeg, Olivia was waarschijnlijk al richting de receptie gelopen. Daarom verzamelde ik ook maar haar spullen en stopte die in haar tas. Ik keek een paar keer de kamer rond om er zeker van te zijn dat ik niets vergeten was en tilde toen beide tassen op. Mijn schouders protesteerden zoals altijd, maar ik probeerde er maar aan te denken dat ik ze straks gewoon weer op de achterbank van de auto mocht zetten en we ze een lange tijd niet hoefden te dragen.

Toen ik bij de receptie aan kwam zag ik Olivia daar inderdaad staan. Ze wenkte me en glimlachte even. “De sleutel graag,” zei ze en stak haar hand op zodat ik de sleutel aan haar kon geven. Ik liet de tassen op de grond vallen en trok de sleutel uit mijn zak, zodat ik die aan Olivia kon overhandigen. Olivia draaide zich weer naar de vrouw achter de balie toe en ik besloot alvast maar richting de auto te lopen zodat ik de tassen in kon laden.

Buiten was het behoorlijk warm. We zaten nog steeds redelijk zuidelijk en het weer was dus heel vaak goed hier. De lucht was blauw, zo hier en daar waren wolken te zien en de temperatuur was aangenaam. Het voelde echt alsof we met zijn tweeën op zomervakantie waren, niet dat we waren weggelopen van huis. Bij de auto aangekomen zette ik de tassen weer neer en haalde de auto van het slot zodat ik de tassen op de achterbank kon tillen. Ik hoorde voetstappen mijn kant op komen en toen ik mijn hoofd een beetje draaide zag ik dat Olivia al naast me stond. Ze keek even richting de auto en zuchtte toen.

“Ik rijd wel weer,” mompelde ze en pakte de sleutel uit mijn hand. “Heb je geen bezwaar tegen, toch?” Een overbodige vraag, want Olivia wist zelf ook wel dat ik daar alles behalve bezwaar tegen had. Toch schudde ik even mijn hoofd en stapte vervolgens in. Olivia ging zelf achter het stuur zitten en startte de auto. “Daar gaan we dan,” zei ze en drukte vervolgens het gaspedaal iets in zodat de auto in beweging kwam en we al snel weer richting de snelweg gingen.