Schijn bedriegt

Hoofdstuk 1.6

Mijn blik schoot door de kamer. Austin zat verveeld voor zich uit te staren en Joey had zijn blik op de televisie gericht terwijl hij op een tandenstoker zat te kauwen. De rooklucht van de joint die in de kamer hing gaf me een benauwend gevoel. Eigenlijk moest ik naar buiten toe om mezelf wat frisse lucht te gunnen. Opeens hoorde ik de jongen naast me wat mompelen terwijl hij de controller naar Austin toegooide, die hem behendig opving. Vervolgens stond de jongen op en beende de kamer uit. Daardoor kon ik gelijk opzij schuiven waardoor Ray’s hand van mijn been gleed. Mijn blik ging weer richting Ben, die nog steeds geconcentreerd naar de televisie zat te kijken. Langzaam stond ik op en manoeuvreerde tussen de jongens en de salontafel door richting de achterdeur van de woonkamer. Nog even keek ik achterom en liep toen naar buiten, waar de frisse lucht me gelijk tegemoet kwam. Dit luchtte behoorlijk op. Snel liep ik weg bij de deur zodat ze me vanuit de woonkamer niet meer konden zien en leunde tegen de muur van het huis.

Ik bekeek de tuin even. Het gras was verdord en de tuinmeubelen waren zo oud dat ze elk moment uit elkaar leken te vallen. Er stond een schutting om de tuin heen om privacy te creëren, maar de gaten in het hout zorgden ervoor dat dat mislukte. Achterin de tuin stond een oude oven die al helemaal verroest was en daarnaast een lag een gootsteen op de grond. Volgens mij lagen die dingen er al maanden, maar deed niemand zijn best om het op te ruimen.

Ik schrok toen ik opeens de deur open hoorde gaan en Ray naar buiten kwam. Gelijk voelde ik de angst weer door mijn lichaam gaan, zeker toen ik de vieze grijns op zijn gezicht zag. Hij was overduidelijk iets van plan en ik kon ook wel raden dat hij mij daarbij wilde gebruiken. Ray kwam langzaam naar me toe lopen en ging naast me staan zodat hij ook tegen de muur kon leunen. Vanuit onze ooghoeken keken we naar elkaar, maar beiden zeiden we geen woord. Eigenlijk zou dit het moment moeten zijn dat ik besloot maar weer naar binnen te gaan, maar mijn lichaam liet het me alweer niet toe. Ik was te bang om ook maar iets te doen nu.

“Hoe is het tussen jou en Ben?” vroeg Ray uiteindelijk en grijnsde weer met zijn griezelige gouden tanden naar mij. “Ik heb gehoord dat het niet helemaal soepel verloopt. Is dat zo?” Wantrouwend keek ik hem aan. Waarom vroeg hij me dit?

“Het gaat wel goed, hoor,” antwoordde ik en volgde met mijn blik zijn hand die hij opeens hief. Ik zag zijn hand richting mijn gezicht gaan en sloot mijn ogen toen ik voelde hoe hij een lok haar iets naar achteren duwde en vervolgens zijn warme hand langs mijn wang liet glijden. “We komen er wel uit.”

Ik vond het nog verbazingwekkend dat ik zo rustig kon reageren terwijl ik van binnen echt volledig aan het freaken was. Mijn hart klopte zo erg snel en hard dat ik bijna wel zeker wist dat het te horen was en door mijn hele lichaam voelde ik een zenuwachtig gevoel trekken. Weer voelde ik Ray’s hand langs mijn wang gaan en ik opende voorzichtig mijn ogen zodat ik kon kijken wat hij allemaal aan het doen was. Zijn gezicht was plotseling een stuk dichter bij dat van mij en ik kon zijn roodgekleurde oogwit duidelijk zien. Uit zijn mond kwam een stinkende adem die me bijna deed kokhalzen. Hij was nog lelijker van dichtbij dan van ver weg.

“Misschien verdien je wel iets beters,” zei Ray peinzend terwijl hij met zijn wijsvinger langs mijn kaak naar beneden begon te strijken. Ik voelde hoe zijn vinger de huid van mijn hals verkende en vervolgens zijn weg vervolgde richting mijn sleutelbeen. “Een volwassener persoon die goed voor je kan zorgen.”

Natuurlijk had ik gelijk door dat hij het over zichzelf had en ik wist ook bijna wel zeker dat hij niet goed voor me zou kunnen zorgen. Ik wilde het ook niet eens, ik vond Ray een vreselijke griezel. Opeens kwam zijn gezicht nog dichter bij dat van mij en durfde ik mijn hoofd van hem weg te draaien. Helaas viel dat niet zo goed bij hem en voelde ik zijn hand om mijn kaak klemmen. Met een harde ruk draaide hij mijn hoofd weer terug en hield hij mij vast zodat ik mijn gezicht niet opnieuw weg kon draaien.

“Wil je me niet?” vroeg hij en ik merkte dat zijn toon veranderde. Het klonk ineens een stuk gevaarlijker dan eerst. Hier was ik al bang voor. “Je weet niet wat je misloopt. Ik zou niet weten hoe je zoiets durft te weigeren.” Hij zweeg even en ging nog dichter bij me staan waardoor ik zijn lichaam tegen dat van mij voelde drukken. Volgens mij meende ik zelfs een bobbel tegen mijn been te voelen drukken. Gadverdamme. Hij had zich natuurlijk vreselijk staan opgeilen omdat hij dacht dat ik zo voor hem zou vallen en alles zou doen wat hij maar zou willen. “Wacht maar,” gromde Ray en voor ik ook maar iets kon doen voelde ik zijn lippen op die van mij drukken.

Ze waren helemaal niet zo zacht als die van Ben altijd waren, ze waren juist ruw en uitgedroogd. Ik wilde gillen, maar Ray zorgde ervoor dat het geluid gedempt zou blijven door zijn lippen op die van mij gedrukt te houden. Ik voelde zijn tong met veel geweld tegen mijn lippen drukken, alsof hij niet kon wachten om ons speeksel met elkaar te vermengen. Ik probeerde me los te worstelen en deed mijn best om mijn hoofd zoveel mogelijk te bewegen zodat hij het niet voor elkaar zou krijgen, maar Ray was een stuk sterker dan ik was. Zijn ene hand zat nog steeds om mijn kaak geklemd en hield mijn hoofd zo stil mogelijk, maar zijn andere hand was binnen een rap tempo onder mijn shirt gegaan en begon zijn weg naar boven te vinden. Ik voelde hoe zijn warme, vieze hand over mijn huid ging en de stof van mijn bh raakte. Dit was allemaal binnen een paar seconden gebeurd, zodat ik amper de kans had gekregen om er op te reageren. Zijn tong duwde nog steeds tegen mijn lippen en het leek erop dat hij zou winnen, maar ik deed een nieuwe poging om mezelf uit zijn greep te bevrijden. Deze keer zette ik mijn nagels in zijn wang en duwde tegelijkertijd mijn knie in zijn kruis, wat veel meer effect leek te hebben nu die plek zo overgevoelig was. Het resultaat was dat Ray me los liet en ik gelijk langs hem kon glippen richting de achterdeur. Ik hoorde hem vloeken en vooral ook grove worden mijn kant op spuwen, maar ik durfde niet meer achterom te kijken. Ik rende zo snel mogelijk naar binnen en hapte naar lucht toen de lucht van de joint mijn longen weer binnendrong. Geen van de jongens behalve Ben keek mijn kant op. Hij trok vragend zijn wenkbrauwen op toen hij mijn gezicht zag, waarvan ik wist dat het angstig stond. Ik schudde even mijn hoofd en rende toen zo snel mogelijk door richting de voordeur, die ik met veel geweld opentrok. Ik moest hier zo snel mogelijk weg zien te komen.