Schijn bedriegt

Hoofdstuk 6.1

“Ik voel me als herboren.” Ik grinnikte even en draaide mijn hoofd richting Olivia, die languit op het bed lag. Ze had haar armen onder haar hoofd gevouwen en keek met een tevreden glimlach op haar gezicht naar het plafond. “Jij niet?” vroeg ze en keek me kort aan.

Ik haalde mijn schouders op en begon met mijn borstel mijn vochtige haren te kammen. “Ik moet toegeven dat het wel heel erg fijn voelt,” zei ik met een glimlach op mijn gezicht. Ik had het smerige gevoel van me af kunnen spoelen en stonk tenminste niet meer een uur in de wind. Gelukkig waren Olivia en ik het er over eens dat we wel vaker een douche moesten opzoeken, want dagen lang je niet eens kunnen wassen was behoorlijk vies. Ik voelde me een stuk beter nu ik mezelf uitgebreid had kunnen schoonmaken onder de douche.

“Zullen we wat gaan doen?” vroeg Olivia terwijl ze weer rechtop ging zitten. “Ik ben nog lang niet moe. We kunnen wel een café opzoeken? Of een club.” Ze haalde haar schouders op en sprong toen van het bed. “Wat zeg je er van?” Ze haalde een jurkje uit haar weekendtas en keek me vervolgens grijnzend aan.

“Uitgaan?” vroeg ik terwijl ik mijn borstel naast me op het bed neerlegde. Ik was ook nog niet echt moe en het was niet eens zo heel laat, maar ik wist al wel hoe deze avond dan zou verlopen. Ik had mezelf al voorgenomen om nooit meer een herhaling van wat er met die Noorse jongen was gebeurd mee te maken. Daarvoor was het nog te kort geleden uitgegaan met Ben. “Goed, omdat ik anders weet dat je toch wel gaat smeken.”

Olivia stak haar duim op en begon al gelijk haar kleding uit te trekken zodat ze die voor haar jurkje kon verwisselen. Ik grinnikte even en stond op van het bed om richting de badkamer te lopen en daar mijn make-up te gaan doen. Ik kon namelijk niet op deze manier over straat. Even bekeek ik mezelf in de spiegel en zuchtte toen. Ik zag er nogal bleekjes uit, maar mijn make-up zou hopelijk wonderen verrichten.

Een paar minuten later zag mijn gezicht er een stuk beter uit en leek het tenminste niet meer alsof ik dagen niet had geslapen. Mijn zwarte haren golfden lichtjes doordat ze weer begonnen op te drogen en mijn huid had weer tenminste zijn normale kleur terug. Olivia had zich al omgekleed en wat make-up aangebracht zodat ze er ook helemaal klaar voor was. We gingen onze kamer uit en besloten vervolgens maar gewoon te gaan lopen totdat we een club tegen zouden komen die ons leuk genoeg leek. Nashville was een mooie stad. Het was de eerste grote stad waar we waren gekomen sinds we weg waren gegaan uit New Orleans en ik moest eerlijk zeggen dat ik wel blij was dat we hier nu waren. Het stadsleven was toch wel heel anders dan het leven in van die kleine dorpjes, waar je niet echt veel had te zoeken. In Nashville was het juist levendiger dan ooit en waren de straten druk bevolkt door mensen. Het kostte ons daarom ook enige moeite om de juiste club te vinden, omdat voor behoorlijk wat uitgaansgelegenheden rijen stonden waar we op zijn minst een uur bij moesten wachten.

Zo’n half uurtje later, toen we een behoorlijk eind hadden gelopen, kwamen we eindelijk uit bij een club zonder rij. We glipten naar binnen en Olivia ging gelijk door richting de bar, waar ze drank voor ons probeerde te regelen. Ik nam de ruimte vlug in me op. Er was een hoog plafond wat helemaal vol zat met allerlei lichten die op de dansvloer schenen en de muren hadden een donkere kleur. De bar waar Olivia naar toe was gegaan was verlicht aan de onderkant door blauwe neonlichten en die lichten waren ook terug te vinden bij de ingang en een deuropening aan de andere kant van de ruimte. Ik had geen idee waar die naar toe leidde, maar het zou waarschijnlijk wel iets privé zijn. Aan de linker zijde van de club was een enorme dansvloer die ook volstond met mensen die meebewogen met de muziek die te horen was.

“Alsjeblieft!” hoorde ik Olivia opeens zeggen en toen ik mijn hoofd naar haar toe draaide zag ik dat ze met twee cocktails in haar handen stond. Ze gaf me er eentje en tikte naar glas tegen dat van mij. “Het gaat tegenwoordig echt zo gemakkelijk,” zuchtte ze en nipte van haar cocktail. “Beetje verleidelijk kijken, over de bar hangen en je hebt drank. Als je meer wilt moet je het zeggen hoor.” Toen ze klaar was met ratelen greep ze mijn vrije hand beet en begon me mee te sleuren richting de dansvloer.