Karanlık bir dünyaya hüküm süren Natsu Dragneel, en iyiler için düzenlenen bir baloda Lucy Heartfilia ile tanışır.
Bu kızda onu çeken şey, yoğun derecede burnunu aşındıran kan kokusudur, öyle bir koku ki onu her an yanında isteyecek kadar.
Lucy, bab...
Aah, adamım bu çok yorucu, bu fazla yorucu. Yorulmuş gibi davranmak fazla yorucu ama aksi takdirde onu fazla hızlı yenmiş olurum ve Garam'ın benden korkmasını istemiyorum doğrusu.
Hakkını gerçekten yiyemem adam Byakuran'ın özel birliğinden olmanın hakkını veriyor, her tarafından güç fışkırıyor resmen, kaç defa Garam'ı korumaya çalıştırken ucuz yırtığımı düşünürsek artık yavaştan ciddileşmeye başlamam gerek sanırım.
Adamın ilgisini daha fazla çekmek için "Hey, sen." dedim. "Seninle oynamaktan fazla sıkıldım." Kaşlarını çattı. "Bu işi tek seferde halledelim, bana tam gücünle gel."
"Beni küçümsüyor gibisin, Urek Mazino." Sesi sakindi. "Benimle tüm gücünle dövüşmediğini biliyorum ama ben de yalnızca ısınıyordum. "
Bu beni kocaman gülümsetince "Ohoo." demiştim memnun bir şekilde. "İşte şimdi ilgimi çektin." Omuz silkip "O zaman bana eğlenceli bir şeyler göster olur mu?" dedim. "İlgimi kaybetmeden önce çabuk olsan iyi olur, bebeğim."
"Henüz sana tanrının gerçek gücünü göstermedim!" Dişlerini sıkmıştı. "Bu kadar büyük konuşmayı bıraksan iyi edersin."
Ona aldırmadan etrafa bakmaya başlayıp "İlgimi kaybetmeye başlıyorum ama." derken yüzüme umursamaz bir ifade hakimdi.
Bunun üzerine o "Bizi hafife almayı ödeyeceksin!" tarzı saçma bir bağırışla etrafına enerji sızdırmaya başladığında Garam'ı korumaya almıştım bir süre daha, ona baktığımdaysa saçma sapan kırmızı bir yaratığa dönüştüğünü gördüm.
"Beni böyle aşağılayabileceğini mi sandın?!" Bana dönüp "Kaybol." dedi. "Beni daha fazla sarsarsan seni buna pişman ederim."
Güldüm. "Kulağa ilginç geliyor."
Öfkeyle "Sen olduğun sürece ucubeler var olmaya devam edecek o yüzden ortadan kaldırılması gereken bir numaralı kişisin!" diye bağırmıştı. "O yüzden bizi sinirlendirmeyi kes de kaybol! Urek Mazino!"
Uu, gerçekten fena değildi. Ortaya çıkardığı enerji bir hortum gibi tüm bölgeyi etkilemişti, öyle ki Garam'ın korumasını arttırmak zorunda kalmıştım ve bir adım da yana kaymam gerekmişti, çok iyiydi, hem de çok iyi. Ama...
Ama "Bekle." dedim hala yeterli olmadığını düşünüp onu bileğinden tutarak durdururken. "Sahip olduğunun hepsi bu mu?"
Hafif bir tebessümle "Kulağa oldukça çetin ceviz bir adammışsın gibi gelmişti ama..." dedim. "Anlaşılan tanrının gücü öyle aman aman bir şey değilmiş."
Şaşkınlığa düştüğünü görünce açıklamak için "O tür bir saldırıyla üzerimde bir çizik dahi bırakamadın." dedim.
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Yaratık adam korkuyla titrerken bu işi çok fazla uzatmamam gerektiğinde karar kıldım çünkü daha fazla oyanalacak vaktim yoktu.
"Üzgünüm, bebeğim." Dedim sakince. "Sanırım sana ayrılan sürenin sonuna geldik, kaybol!"
