" Her doğum içimizdeki sancının sesidir. "
" Değerli sağlık çalışanları , Portola Valley kasabasında çalışacak bir ebe aranıyor. Kaliforniya'nın eşsiz manzarası karşısında büyülenerek minicik bedenlerin doğuşuna yeniden şahit olmak ; anne ve bebek a...
Brendan Wilder , Portola Valley polis merkezinin vaka odasında oturmuş dosyalarını incelerken tanıdık bir Grand Cherokee sert bir dönüşle binanın önünde durdu. Deri sandalyede usulca doğrularak sürücünün dışarı çıkarak yolcu kapısını açışını izledi. Elinde beyaz bir kundak taşıyan genç kadın dışarı çıkıp, verandanın merdivenlerinden çıkarak polis merkezine girdiğinde genç adam nefesini tutmuştu.
Genç kadın, görüş alanından çıktığında Calvin koyu gri cipin kaputuna yaslanarak bir sigara yaktı. Brendan civarda kadın ticareti yapıldığını biliyordu. Calvin gecenin bir yarısı arayarak kaderine terk edilmiş yeni doğum yapan bir kadından bahsettiğinde yalnızca 'geliyorum' demekle yetinmişti.
Biri polis merkezini arayarak kadının varlığından bahsetmiş ne var ki kimliğini ele vermeden ortadan kaybolmuştu.Kadının onları ele vermeyeceğinden son derece emin olmalıydı.
Bunda doğru olmayan bir şeyler vardı.Başını iki yana salladı. Arayanın kim olduğuna dair hiçbir fikri olmadığını söylese Calvin'in vereceği tepkiyi biliyordu.Adam içeri girdiğinde elindeki kalemin ucunu parmağına batırarak "Kadının kim olduğunu öğrenebildiniz mi?" diye sordu.
Calvin kısacık kestirdiği kahverengi saçlarına dokundu.Sigarasından son bir nefes aldığında Brendan'ın sorgu dolu bakışlarıyla bir an önce muhatap olması gerektiğini biliyordu.Ne kadar erken o kadar iyi diye düşündü.
"Buralı değil Wilder. Uzun bir süre önce San Fransisco'dan gelmiş ve-"
"Ve fahişelik yapmaya başlamış öyle mi? Tanrı aşkına bu bilgilere ulaşmak çocuk oyuncağı. Kadın yalnızca bir piyon onu buna iten asıl nedenleri bulmalıyız."
Calvin başını iki yana salladı ve ellerini şakaklarına bastırdı.
"Darrow yanında. Kadın kendisi hakkında konuşmuyor.Yeni doğum yapmış ve bebeğin babasının kim olduğunu bilmediğini söyleyip duruyor."
Brendan elindeki beyaz kağıtları masaya fırlatarak kaşlarını çattı. Calvin umursamaz bir tavırla karşısında dikilirken diğer memurların odaya girişini izledi.
Lanet olsun! O, böyle gözlerini yüzünden ayırmadan doğrudan sorular sorduğunda Calvin kendisini suçlu gibi hissediyordu.Genç adam ölümcül bakışlarına bir son vermeliydi.
"Kızı bulduğunda onu gördün mü?"
Kimden bahsettiğini hemen anladı.Gecenin bir yarısı bir telefon kulübesinden arayıp ihbar da bulunan adamı soruyordu.
"Şey..." diye mırıldandı"Karanlıktı.Sadece silahını gördüm. Yüzünü bile görmedim.Kasabanın çıkışında bir yerlerdeydi ben kulübeye vardığımda atına binerek uzaklaştı." Bunu o kadar rahat söylemişti ki Brendan tek kaşını kaldırdı.
