" Her doğum içimizdeki sancının sesidir. "
" Değerli sağlık çalışanları , Portola Valley kasabasında çalışacak bir ebe aranıyor. Kaliforniya'nın eşsiz manzarası karşısında büyülenerek minicik bedenlerin doğuşuna yeniden şahit olmak ; anne ve bebek a...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Duyduğu sesle yerin dibine geçtiğini hissederek yutkundu.Eski kitabı kitaplığın tozlu raflarına koymak istediğinde kitap, titreyen parmaklarının arasından kayarak ayaklarının dibine düştü. Bahar'ın tuhaf tavırları ve yere dağılan kağıtlar Giselle'nin dikkatinden kaçmadı.Yaşlı kadın, sessizliğin hüküm sürdüğü kulübesinde beklenmedik bir ses duyduğunda hafif olan uykusu bölünmüş ; ayakları onu salonun ortasına kadar getirmişti.
Halının üzerine düşen sararmış kağıtlara kaşlarını çatarak baktı.Bahar, içine yayılan suçluluk duygusu büyüdükçe yaşlı kadınla göz göze gelmemeye çalışarak yerdeki halının desenlerine odaklandı.Doktor Giselle ona kapısını açmıştı o ise yaşlı kadının anılarına bir virüs gibi sızmıştı.Mektupları tesadüfen bulduğu doğruydu ; fakat onları okumak kendi tercihiydi.Kendisini savunmak için bir iki kelime aradı "Bayan Hector ben..."
Giselle, karşısındaki genç kızın söyleyeceklerini umursamadan özensizce katlanmış kağıtları yerden aldı.Boş zarfı çevirip parmaklarını sararmış pulun üstünde defalarca gezdirerek "Herat..." diye mırıldandı.
Aramayı çoktan bıraktığı iki kağıt parçasına bakarken 'Rex' adını gördüğünde zihnine giren anıları yükselen sel suları gibi akmaya başladı.
"Pekala , anlaşılan yapbozun eksik parçaları yerini bulmuş görünüyor."
Sıkıntıyla nefes alarak doğru kelimeleri tekrar bulmaya çalıştı."Bayan Hector ben...Ben gerçekten özür dilerim uyku tutmadı yalnızca kitap okumak istemiştim özel hayatınıza girmek asla istemezdim.Lütfen beni affedin."
Giselle, karşısındaki genç kıza baktı söylediklerinden mektupları okuduğu anlaşılıyordu.Yapacak bir şey yoktu olan olmuş okunan çoktan okunmuştu.Elindeki kağıtları salondaki masaya bırakarak mutfağa yöneldi.
Doktorun çok kızmış olacağını düşünerek bir an için kulübeyi terk etmeyi düşündü.Belli ki kadın onu nezaketen kovmamıştı; fakat o eşyalarını toparlayıp kendisine düşeni yaptı dış kapıya yöneldiğinde Giselle'nin tiz sesi kulaklarında yeniden çınladı.
"Yeşil çay hazırlıyorum.Bana eşlik edersin değil mi?"
Tanrı aşkına, doktorun kendisine karşı öfkeyle dolu olduğunu düşünürken Doktor Giselle'nin böyle bir teklifte bulunması hoşgörüsünün ne denli engel olduğunu gösterirdi.Görmüş geçirmiş kahverengi gözlere baktığında gözlerinden geçen gölgeyi görmezlikten gelerek salona doğru ilerledi.
"Elbette çok memnun olurum Bayan Hector."
1980'lerin ruhunu taşıyan geniş salona tekrar girdiğinde bir süre duvardaki resimleri inceledi.Resimlerin çoğu ara renklerin karıştırılmasıyla oluşturulmuş soyut figürlerdi.Güzel sanatların hiçbir dalından anlamadığını düşünerek masanın kenarındaki sandalyelere odaklandı muazzam sandalyelerin işçiliği, titiz bir ustanın elinden çıkmış olmalı diye düşünerek masanın üzerindeki otantik ahizeli telefona odaklandı telefonun çalışıp çalışmadığını merak ederek Giselle ve Rex'in bu telefon vasıtasıyla kaç defa konuşmuş olabileceklerini düşündü.
