" Her doğum içimizdeki sancının sesidir. "
" Değerli sağlık çalışanları , Portola Valley kasabasında çalışacak bir ebe aranıyor. Kaliforniya'nın eşsiz manzarası karşısında büyülenerek minicik bedenlerin doğuşuna yeniden şahit olmak ; anne ve bebek a...
Oops! This image does not follow our content guidelines. To continue publishing, please remove it or upload a different image.
Duyduğum sözlerin yakıcı etkisiyle başımı olumsuz anlamda sallayarak Arnold'dan uzaklaştım.Artık hiçbir şeyin eskisi gibi olamayacağını biliyordum Rosalie'ye Arnold'un söylediklerini söyleyemezdim.O , çoktan kararını vermişti ve beni ilişkilerini kıskanmakla suçlamasına tahammül edemiyordum.Karşımdaki adam bileğimi nazikçe kavrayarak masaya geçene kadar bana eşlik etti.Orkestra yeni bir şarkıya geçme hazırlığı içerisindeyken Arnold'un nefesini şakaklarımda yeniden hissettim.
" Giselle, başlangıçta kendime uygun gördüğüm eş adayı Rosalie idi fakat seni gördüğümde kararımın yanlışlığını geç de olsa idrak edebildim."
Adamın söyledikleri duvarda yankılanmasa da zihnimde yankılanıyordu. Rosalie'nin yanlış anlamamasını umarak delici mavi gözlerine baktım.
"Bay Robert lütfen bu bahsi kapatın.Ben sadece Rosalie'ye uygun olmadığınızdan bahsettim sizden bunları duymayı beklemiyordum."
Arnold Robert olgun bir adam olmasına rağmen hala hayatta olan yaşlı annesi ile kuzenimin ailesi gizli bir anlaşma yaparak evliliğe dair sonradan ortaya çıkabilecek her türlü itirazın da önlemini almışlardı.
"Eğer bana evet dersen bu evlilik sadece kağıt üzerinde kalır.Bir aya kalmaz da boşanırım.Her şey dudaklarının arasından çıkacak bir sözcüğe bağlı."
Fazlasıyla midemi bulandırıyordu biricik kuzenimin duygularını ve kadınlık gururunu hiçe sayan bir adamla evlenecek olması beni kahrediyordu.
"Bay Robert bu söylediğiniz mümkün de-"
Rosalie ve Tim kahkahalar eşliğinde masaya yaklaştıklarında söylemek istediğim kelimeler boğazıma dolarak acıyla yutkunmama neden oldu. Rosalie elindeki bardağı sallayarak "Neden hemen oturdunuz gece daha yeni başlıyor."dedi. Rosalie'nin yüzündeki ifadenin ciddileşmesiyle davranışlarımı tekrar değerlendirmem gerektiğini fark ettim.
Arnold küçümseyen bir tavırla güldü."Asaletini daha iyi izlemek için oturduk hayatım."
Rosalie keyifle kıkırdadı."Ah sevgilim öyle tatlısın ki."
Arnold yapmacık bir ifadeyle Rosalie'nin parmaklarını dudaklarına götürerek bir buse bıraktı.Daha fazlasını izlemek istemiyordum.Masanın kenarlarından destek alarak ayağa kalktım.
"Affedersiniz ben artık gitsem iyi olacak aklım babamda kaldı."diye bir yalan savurdum kuzenim benimle ve pembe yalanımla ilgilenemeyecek kadar meşguldü.
"Daha yemek bile yemedik."diye mızmızlansa da gitmem gerektiğini söyleyerek montuma uzandım. Arnold Robert ve Tim aynı anda ayağa kalkarak beni evime bırakmayı teklif etti nazikçe geri çevirdiğim teklifle topuklarımın üzerinde geri döndüm ve oradan uzaklaştım.
Attığım her adımla rahatladığımı hissediyordum sigara dumanı ve insanların maskelerini arkamda bırakarak kar soğuğunun içime işlemesine izin verdim.Kulübün önünde bekleyen taksilerden birine geçerek başımı arabanın camına yasladım gecenin karanlığında görebildiğim tek şey buğulanan camdaki yansımam oldu.
