" Her doğum içimizdeki sancının sesidir. "
" Değerli sağlık çalışanları , Portola Valley kasabasında çalışacak bir ebe aranıyor. Kaliforniya'nın eşsiz manzarası karşısında büyülenerek minicik bedenlerin doğuşuna yeniden şahit olmak ; anne ve bebek a...
Rất tiếc! Hình ảnh này không tuân theo hướng dẫn nội dung. Để tiếp tục đăng tải, vui lòng xóa hoặc tải lên một hình ảnh khác.
Sonum ve başlangıcımsın sen benim.Kaybettiğimde bile kazandığımsın. Artık biliyorum ; her bir yanım aşık göğsündeki her bir damlaya...
Rosalie uyandığında sırtüstü yatıyordu.Yüzünde açık mavi bir çarşaf vardı.Tuhaf. Afganistan geceleri serin olduğu halde Rosalie bazı insanlar gibi kafasını örtülerin altına gömerek nefesini bastırmaz çoğu zaman örtülerin duymayı güçleştirdiğinden yakınırdı ; fakat şimdi çarşaflar ardına saklanmak istediğini biliyordum.Saklanmak ve yok olmak.
Bay Burkley, beni hastahanedeki görevimden muaf tuttuğundan beri Rosalie ile ilgilenebilme fırsatı bulmuştum.Barakada kalıp ona eşlik ediyor olsam da varlığımın onun için pek bir anlam ifade etmediğini biliyordum.
Zihnimdeki düşünceleri rafa kaldırarak yatağının ucuna oturdum"Dergilere bakmaya ne dersin?" Moda dergileri eski tarihliydi fakat işe yarayabilirdi.
"Hayır, istemiyorum." dedi Rosalie çarşafı yüzünden hızla çekerek.
Ahraz'ın getirdiği yemekleri yemiyor , Casey'in ziyaretlerini umursamıyor bizimle konuşmak yerine çarşafların ardına saklanmayı tercih ediyordu.
Soğuktan çatlayan dudaklarımı ıslatarak "Tatlım," diye mırıldandım "Yaşadıklarının kolay olmadığını biliyorum fakat zor da olsa hayatına kaldığın yerden devam etmelisin.Behram da böyle olmasını isterdi."
Çarşafın altındaki bacaklarını hareket ettirip beton zemine doğru savurarak "Umurumda değil !" diye çıkıştı gözlerindeki huzursuzluk gözümden kaçmamıştı.
Art arda derin soluklar aldı düşünceli bir halde parmaklarıyla oynarken yeşil gözlerindeki bakışı bir an yakaladım.Gözlerinin akı ay gibi beyazdı ama o ay bugün alev alev yanıyordu.
Ellerine uzanarak "Hepsi geçecek unutacaksın" dedim.Zihnimdeki kara pençe bunun aslında mümkün olmadığını haykırıp duruyordu.Onu duymazdan geldim.
Arkasını dönüp "Asla"dedi gözyaşlarını tuttuğunu hissediyordum "Onu unutamam eğer unutursam, aşkına ihanet etmiş olurum." ağlamaya başladı sarsıcı hıçkırıkları birbiri ardına duvarlarda yankılanıyordu.
Gözlerim doldu acısını iliklerime kadar hissettiğim bir anda terleyen ellerini ellerimden çekerek "Sen..." dedi güçlükle "Sen ilişkiler hakkında ne bilirsin ki? Beğenilmeyen kız olduğun günleri unutmuşa benziyorsun."
Derinden gelen , zor anlaşılır sesi kulaklarıma ulaştığında omzumda ağlamasını bekleyen vücudum kaskatı kesildi, Dünya birden yavaşladı.Onun sözlerinin beni neden darmadağın ettiğini bilmiyordum ama ediyordu işte.Elektrik akımını andıran tiz bir ağrı kolumdan yukarı çıkarak zihnimi uyuşturmaya başladığında geçmiş günlerin hatırına güçlü durmaya çalışarak zar zor yutkundum.
