Meet me in the Afterglow [MMITA]

118: Missing

KRISTEN YSOBELLE SORIANO

"Okay, class dismissed" huling hayag ko at tuluyan ng umalis sa huling klase ko this morning.

"Hey, Krys!" Napalingon ako sa tumawag na 'yon. Annoying Stella.

"Hmm?" I ask.

"Sama ka later?" Stella ask. Napataas lang ang kilay ko pero hindi ko sya sinagot at nagpatuloy sa paglalakad.

"Sumama ka na, tambay lang sa Holy Sanctuary kasama sila France" nagmamakaawang saad nya kaya umiling na lang ako.

"I can't. May pupuntahan kami nila Mama" pagsisinungaling ko. Sorry, Mom.

"Tss. Alright" pagsuko nya kaya napatawa na lang ako. Nauna na akong maglakad sa kanya.

"Saan ka faculty or sa office mo?" she suddenly ask.

"Office" matipid kong sagot. Tumigil ako sa paglalakad dahil pansin ko na tumigil sya. Tinaasan ko lang sya ng kilay.

"Tss, sama ako. May itatanong ako sayo" Stella said. Hindi na lang ako sumagot at nagpatuloy na sa paglalakad.

"So what's up?" bungad ni Stella pagkapasok namin sa office ko. Dumiretso ako sa swivel chair ko, samantalang naupo sya sa chair katapat ng table ko.

"Anong what's up?" naguguluhan kong tanong.

"Are you okay?" Her question caught me off guard.

"I'm totally okay, what's wrong with you?" pabalik kong tanong sa kaniya.

"Oh C'mon Kristen Ysobelle, halos isang dekada na tayong magkaibigan. Are you okay?" she softly ask. Napalunok ako and averted my gaze.

"Mas malamig at tahimik ka pa kaysa kay Tiffany. What happened?" she ask.

As much as I want to talk my feelings to someone ... hindi ko pa kaya. Not now. I understand her concern. Alam kong napapansin na rin nila Ae ang behavior ko these past few days but they choose na si Stella ung mag-open up dahil mas matagal ko na siyang kaibigan.

I smile at her "I'm just stress, really. There's too many paper works" pagdadahilan ko sa kanya.

"If you're having a hard time, you know that we're always here for you, right?" she ask. Napangiti naman ako doon.

"Yes, Mommy Stella" maloko kong sagot, this time, sya naman napairap. Napatawa na lang ako.

I'm glad kasi hindi na nya ako kinulit. Mukha namang she was convince sa pagsisinungaling ko. I'm relieved. I can't talk about it.

"Hindi ka talaga sasama later sa amin sa Holy Sanc?" pag-uulit nya. Umiling ako.

"I'm really sorry, I really can't" bumuntong hininga sya at tumango. She's busy with her phone kaya itinuon ko na lang ang pansin ko sa ginagawa ko.

Napalingon ako nang nagpakawala sya nang isang malalim na buntong hininga. It sounds too serious.

"Why?" I ask.