Korku Tutkunları | İlk Macera

36. Bölüm: Gazete Haberi

   Gazetedeki Bitmezçember haberini parmağıyla işaretledi. Bu kez herkes merakla gazeteye yumulmuştu. Hiçbirimiz kargacık burgacık yazılmış bu haberi net bir şekilde okuyamıyorduk. Bayrağı devraldım:

   "Ben okurum çocuklar."

   Herkes çıt çıkarmadan yerine konuşlanmış; bir an önce gerçeği öğrenmek istediğimizde nasıl koordine olabileceğimizi bu küçük detayda bile hissetmiştim. Gözümle yeniden haberin olduğu başlığı tararken kırk senelik bu yerel gazetenin günümüz gazetelerinden tamamen farklı olmadığı düşüncesi odağımı değiştiriyordu. Sanki domino taşları birbirine vura vura ilerlemiş gibi... bilinç aynı.

BİTMEZÇEMBER GİZEMİ ÇÖZÜLEMİYOR

Lanetli Kasaba olarak kulaktan kulağa yayılan ve gidenden bir daha haber alınamadığı rivayet edilen Bitmezçember kasabası çürümeye yüz tutuyor.

Sır Dolu Kayboluşlar

Son olarak iki genç delikanlının gün ışığında keşfe çıktığı kasabadan dönüş yapmaması, ilçeyi paniğe sürükledi. Son iki senede on üçüncü kayboluş olduğunu iddia... 

Devamı sayfa 9'da...

   Sağ elimin baş ve işaret parmaklarını ıslatıp gazete sayfalarını çevirdim. Beni sayfanın yarısını kaplayan bir haber karşılamıştı. Kafamda ise tek bir soru vardı: Bizi belki de ipten alan bu haberin Orbey dede tarafından konulup konulmadığı. Adımlarımı dudaklarımı kımıldatarak sürdürdüm:

Son iki senede on üçüncü kayboluş olduğunu iddia eden ilçe sakinlerinden G.Z. şunları söyledi:

"Gözü kara delikanlılar kurallarımızı hiçe saydı. Ardından peşi sıra kaybolanların pek çoğu arkadaşlarını bulmaya çıktı. Giden kimse mi dönemedi? Hayır tabii. Ben de dönenlerdenim. Amma velakin gündüz dönenlerdenim. Gün battığında dönemeyen kim varsa kayboldu. Gün boyu hiçbir şey bulamadılar. Aklı olan bu kasabaya uğramaz. Kaybolan gencecik delikanlıların ardından bağrımıza taş bastık. Neyleyelim?"

Garip Ziyaretçi

İlçenin eski topraklarından Z.H. Bitmezçember kasabası hakkında şunları kaydetti:

"Bu lanet kasabaya en yakın hane bizimkidir. Kasaba kasabalıktan çıkmadan evvel temiz yüzlü, sıhhatli, bolluk bereket içinde bir bey ziyarete geldi. Bu ilçeye de kasabaya da yabancı biri anlayacağınız. Bu bey kasabayı sordu, soruşturdu. Yardımcı olamadık. Zira kasabaya bu ilçeden kimse girmedi, giremezdi. Yanı başımızdaki bu insanlar kimin nesidir; bilemedik, göremedik. O beye yardımcı olamadık. Garipti zaar, teşekkür edip durdu. Yardımcı olduğumuzu söyledi, çıktı gitti. Dört mevsim geçti. Elini kolunu sallaya sallaya kasabaya girdi, bir çocuğu aldı, çıktı gitti. Ne çocuğu gördüm ne de o beyi."

Z.H. sözlerini "Orası senin benim akıl ederek üstesinden geleceğimiz bir yer değil. Daha fazla kayba gitmeden kendi hâline bırakın. Unutulsun gitsin." diye sürdürürken, "Daha siz haberciler gelmeden buraya gavur bir kadın geldi. Türkçesi bizden halliceydi. Kasabayı sordu. Nereden duyuluyor, sahiden bilmiyorum. Buralara uğramayın!" diyerek tamamladı.

Kasabanın Akıbeti

Ne yerel halk ne de yetkililer Bitmezçember'in mistik gizemini çözmeyi başardı. Kaybolanlar ve kasaba hakkında en küçük bir ipucuna rastlanmaması ise kasaba defterinin kapanmasına yol açtı. 

   "Ne? Yabancı kadın mı?" 

   Pınar'ın apar topar doğrulup elimdeki gazeteyi çekmesini kımıldamadan takip ettim. Donuktum; haberin detayları beni heykelden farksız kılıyordu. 

   "O kadın kırk sene önce kasabaya gelmiş." dedi Pınar, "Kendi ellerimle bulup misafir ettiğim bir kadın nasıl tüm hayatımın akışına ortak olabilir? Yağmur, sen ne düşünüyorsun?"

   Yağmur ayaklandı: "O, tüm yaşamını hayaletlere adamış bir kadın değil miydi?"

   Pınar onu başıyla onayladı.

   "O zaman bu kasaba hayaletli olabilir. Ama sır çok daha derin. Farkında mısınız?"

   Serhat'ın yutkunma sesi tüm odanın odağını bozdu. Ah, başlıyoruz...

   "Korkmayın, bozuk saat gibi günde iki kez çalıştığım bir ana tanık olacaksınız çocuklar." dedi Serhat, "Konular iç içe geçmeden en önemli detayları toparlamalıyız."

   "Mesela?" dedi Toprak.

   "Mesela, Korkut amcanın böyle bir kasabadan tek parça halinde çıkması." dedi Serhat, "Beyefendi onunla bizzat ilgilendi. Haberlere göre, kaybolma olaylarından çok önce kasabaya gelmiş. Korkut amcanın bağlantısı her neyse bizim için bir şifre."

   "Hımm, o zaman ben de Pınar, Yağmur ve ikisinin hayatına giren yaşlı kadınları söyleyebilirim."

   "Bir şey bırakmadın ki be, herkes birer tane söyleyecekti ya..."

   "Film mi çeviriyoruz burada, delirdin mi?" diye höykürdü Toprak.

   Melodi kapının köşesine sırtını dayamış, kollarını birbirine kenetlemiş şekilde didişmelerini izliyordu. Ağzındaki baklayı çıkaracağı pek tabiiydi. Nitekim öyle oldu:

   "Haritayı incelemeden önce... bu ekipteki herkesin kasabayla bağı olmadığına emin miyiz?"

   "Ne demek istedin?" dedim. Gözlerim Melodi'ye değil, Pınar'a kilitlenmişti. Pınar bunun sebebini biliyor olmalıydı ki yüzünde şaşkınlıktan eser yoktu.

   "Melodi. Henüz zamanı değil." dedi Pınar.

   "Hislerim doğru mu?" dedim.

   "Doğru, ama fazlasını Bitmezçember gösterecek." Pınar'ın bakışları Serhat ve Toprak'ı süzdükten sonra Melodi'ye yöneldi, "Hazır uykumuz açılmışken haritayı açalım."

   Yağmur haritayı hazırlarken Melodi bana göz kırptı: "Az önceki olayı defterine yazacak mısın?"

   "Eğer kayda değer olaylar yaşanırsa neden olmasın." dedim, "Tabii bu, heyecanlandığım gerçeğini değiştirmez."

   "Ona ne şüphe!" dedi Melodi, "Burada heyecanlanmayan var mı? Yağmur'a bak, her an kanepeden oyuncak bebek fırlayacakmış gibi bakıyor. Haklı da, o neydi be öyle, ıyy..."

   Serhat'ın bir gözü haritadayken Melodi'ye ekledi: "O da başlı başına büyük bir gizem olabilir. Haritada bunların anlamı yoktur ama. Açıkçası şu an haritaya bakmaktansa Ege'nin paranormal görüşlerini dinlemeyi yeğlerim. Değil mi Melodi?"

   "Hı hı, Serhat, hı hı." dedi Melodi sinsi bir gülüşle. Ne oluyor?

   "Sakın..." dedi Pınar, "planladığımız gibi olacak. Duyuyor musunuz?"

   Melodi tüm atikliğiyle haritayı ters çevirdi:

   "Bence asıl gizem, bunca insanın hava karardığında neden evden çıkmadığı. Gazete haberinde de bizi destekleyen bu sırrı çözmeliyiz. Hadi, dışarı çıkalım!"