Stay Sassy ~ Park Jimin

co go ugryzło

Pov. Riley

Jimin dał mi do roboty jakąś kupkę papierów żaden je posegregowała alfabetycznie, dlatego robię to już od pół godziny bo nie chcę robić coś trudniejszego.

- Jezu Riley, Ile można robić jedną kupkę papierów.- wpadł do pomieszczenia Jimin.

W sensie człowieku zmuszasz mnie do roboty więc nie będę nic więcej robić. Najlepiej to daj mi spokój.

- to ty kazałeś mi to robić,a ja wcale nie chcę.- poinformowałam go.

Nie żeby coś, ale ale skoro i tak Yurim nie będzie przez całe 2 miesiące to ja nie muszę męczyć się z Jiminem.

Po prostu zerwę ten układ i będę miała spokój.

- a co ty chcesz?- zapytał opierając się o ścianę.

- No jak to co, oczywiście że ciebie.- popatrzałam się na niego jak pedofil.

On złapał się za głowę i zaczął się śmiać.

- a ja ciebie nie więc rób co masz robić i dam ci wtedy spokój.- powiedział trochę nie miło.

Co go ugryzło, najpierw jest napalony, aż trzeba uważać a teraz zrobił się oziębły.

Nie podoba mi się ta zmiana.

- może najlepiej będzie jak wyjdę sobie, bo nie będę tolerować twoich głupich humorów.

Taka jest prawda, nie mam ochoty się z nim użerać bo on ma taki kaprys.

Naprawdę wolałabym już nie gadać z Yurim niż męczyć się dzień w dzień z nim.

- nie powiem, komu humor zmienia się co kilka sekund.- zaprotestował.- nie rób z siebie księżniczki Choi.

Wróć bo chyba coś ominęłam. Kiedy ja niby zaczęłam robić z siebie księżniczkę.

Jeszcze sobie chłop dopowiada niestworzone rzeczy. Jak miło wrócić do zrzędy Jimina, no stęskniłam się bardzo.

- słuchaj skoro masz się wyżywać na mnie to ja zabieram swoje rzeczy i zawijam stąd.- podniosłam swój tyłek z niewygodnego krzesła.

Nie mam nic wspólnego z tym zawodem, nawet nie wiem jak się za to zabrać a on jeszcze śmie mnie denerwować.

- w takim razie wali się nasz zakład.- dopowiedział przyglądając się mi.

- słuchaj, przyjaźń działa w dwie strony. Więc jeśli tak naprawdę ona mnie lubi to też będzie się starać.- podniosłam swoją torbę i spakowałam do niej mój telefon.

Chłopak chwilę myślał nad czymś, ale ja wiecznie czekać nie będę.

Mam już dość, nie będę latać jak pies i użerać się z nim.  Koniec tego.

Przeszłam obok, ale już na wyjściu zatrzymał mnie.

- mówisz poważnie?- zapytał patrząc mi w oczy.

A właśnie, co do jego oczu... To dlaczego on ma takie śliczne duże oczy a ja mam małe.

To jest niesprawiedliwe. Gdzie mogę zgłosić zażalenie?

- jak najbardziej.- powiedziałam dobitnie i zostawiłam go samego.

Tak bawić się nie będziemy.

🌻🐤

Dzisiaj nie będzie tak dużo rozdziałów.