Xiao Bai Yang ||Myanmar Translation||

6

[Unicode]

"5km အပြေးလမ်း"

ပိုင်ရှင်းယွီ ဒယိုင်းဒယိုင်ဖြင့် အရှေ့သို့ လျှောက်သွားလိုက်သည်။ ရွှီချောင်ကလည်း စင်မြင့်ပေါ်မှ ခုန်ဆင်းကာလက်ကို အနောက်ပစ်ပြီး ပိုင်ရှင်းယွီ ရှိရာ နေရာသို့ လျှောက်လာတော့သည်။ ပိုင်ရှင်းယွီအား ပတ်ပတ်လည် လှည့်ပတ်ကြည့်နေပြီး သူ့အကြည့်စူးစူးများက ပိုင်ရှင်းယွီ ခန္ဓာကိုယ်အား အစိတ်စိတ် ပိုင်းဖြတ်နေသလိုပင်။

သူ ပါးစပ်ဟကာ စကားပြောဖို့ လုပ်လိုက်သည်။ အော်မပြောပေမယ့် သူ့အသံက ရှင်းယွီ အရိုးထဲထိ ထိုးဖောက်ဝင်သွားသလို ခံစားလိုက်ရသည်။

"ငါ မင်းတို့အကုန်လုံးကို အရင်ဆုံး ပြောထားမယ်။ ငါ့စစ်တပ်က ကျန်တဲ့ စစ်တပ်တွေနဲ့ မတူဘူး။
ပထမအချက် - ဒါက ကုန်းမြေပြင် အမြင့်မှာ ရှိတယ်။ မင်းတို့တွေ ဒီရာသီဥတု မြေပြင် အခြေအနေကို လက်ခံနိုင်ဖို့ နှစ်ဆ ပိုကြိုးစား အားထုတ်ရလိမ့်မယ်။
ဒုတိယအချက် - မင်းတို့ကို သင်ကြားပေမယ့် နည်းပြ မတူဘူး။ မင်းတို့အကုန် ငါ့ဆီ ရောက်နေတဲ့အချိန် မင်းတို့မိဘတွေ လက်ထဲ ကောင်းကောင်းကြီးပြင်းခဲ့ရတယ်ဆိုတာတွေ မေ့ထား။ ဒီမှာ လျော့တိလျော့ရဲနေပြီး ၃လပြီးတာနဲ့ ဘွဲ့ရလတ်မှတ် တန်းရမယ်လို့ မျှော်လင့် မနေနဲ့။ ငါ့ဆီက စစ်သားတွေဆိုတာ တကယ့် စစ်သား အရည်အချင်းတွေနဲ့ ပြည့်မှီနေရမယ်။
တတိယအချက် - ဒီနေရာက ငါတို့နိုင်ငံရဲ့ နယ်စပ်ဒေသ။ ဒါပေမယ့် မင်းတို့ အကုန်လုံးက နယ်စောင့် တပ်သားတွေမဟုတ်ဘူး။ သေနတ်တစ်လက်ကို ကိုင်ပြီး သတ်နိုင်ဖြတ်နိုင် အရည်အချင်း ရှိတဲ့ စစ်သားတွေ။ ငါတို့နယ်မြေကိုကျူးကျော်လာတဲ့ လူဆိုးတွေ တွေ့ရင် မင်းတို့က သူတို့ကို သတ်ရမယ်!
မင်းတို့ ဘယ်လောက် ငြိမ်းချမ်းတဲ့ နေရာက လာလာ ဒီကို ရောက်လာပြီး ဒီယူနီဖောင်းကို ဝတ်ထားရင်၊ မင်းတို့ခေါင်းတွေ ပြတ်သွားလို့ရတယ်။ မင်းတို့ သွေးသံရဲရဲဖြစ်လို့ရတယ်။ ဒါပေမယ့်!! ဒီစစ်တပ်ကိုတော့ ဘယ်တော့မှ နာမည်ဖျက်လို့ မရဘူး။"

ရွှီချောင် ပြောပြီးနောက် သူ့ အကြည့်များက ပိုင်ရှင်းယွီဆီသို့ ရောက်လာပြီး ပြောလိုက်သည်။