Xiao Bai Yang ||Myanmar Translation||

4

[Unicode]

'တူညီသည့်အဆောင်သို့'

သူ နည်းပြအခန်းထဲသို့ ပြေးဝင်သွားပြီး မနေ့တစ်နေ့က အောက်ဆီဂျင်မရလို့ သောင်းကျန်းမိ၍ အိမ်သာထဲပိတ်ခံထားရခြင်းက နည်းပြဆရာအပေါ် ဘယ်လောက်ထိ အထင်အမြင်မကောင်းမှုဖြစ်နေစေသလဲဆိုတာတောင် ဂရုမစိုက်ဘဲ မျက်နှာပြောင်ပြောင်နှင့်မေးလိုက်သည်။ "နည်းပြ၊ ကျွန်တော့်ကို အဆောင်ပြောင်းပေးပါ။"

ဝမ်ရွှန့်ဝေး မျက်ခုံးပင့်သွားသည်။ "ဘာအဓိပ္ပါယ်လဲ။"

ပိုင်ရှင်းယွီမှာ ထငိုမိတော့မတတ်။ "အခြားအဆောင်ပြောင်းပေးလို့!"

ဝမ်ရွှန်းဝေ မျက်နှာတည်ဖြင့်ပြောလိုက်သည်။ "လူသစ်စခန်းရဲ့ နေထိုင်ရေးအခြေအနေတွေက နည်းနည်းတော့ခက်ခဲတယ်ဆိုပေမယ့် အချိန်တစ်ခုကျ အဆင်ပြေသွားမှာပါ။ လေ့ကျင့်ရေးတွေပြီးသွားရင်လည်း မင်းတို့အကုန်လုံးကို အခြေအနေပိုကောင်းတဲ့တပ်ခွဲတွေဆီ ပြောင်းပို့ပေးမှာပဲ။ မင်း အရင်က ဒီ့ထက်ကောင်းတဲ့အခြေအနေတစ်ခုမှာ နေခဲ့ရတာကို ငါသိတယ်။ ဒါပေမယ့် တပ်ထဲရောက်လာတဲ့အချိန် လူတိုင်းက ညီတူညီမျှဆက်ဆံခံရမယ်။ ဘယ်သူကမှ အခွင့်ထူးခံခွင့်ရမှာမဟုတ်ဘူး။ ဆိုတော့ ငါ့မှာ မင်းကို အဆောင်ပြောင်းပေးသင့်တယ်ဆိုတဲ့ အကြောင်းအရင်းမရှိဘူး။"

"နည်းပြ .. ကျွန်တော် တောင်းပန်ပါတယ်။ အခြားအဆောင်တစ်ခု ပြောင်းပေးပါ။ အဆောင်ရဲ့နေထိုင်ရေးအခြေအနေက ဆိုးတယ်လို့ ကျွန်တော်မထင်ပါဘူး။ မဟုတ် .. အခြေအနေက တော်တော်လေးဆိုးတယ်ဆိုပေမယ့် အဲ့အကြောင်းပြချက်က အဓိက မဟုတ်ပါဘူး .."

ဝမ်ရွှန့်ဝေး မျက်မှောင်ကြုတ်ပြီးပြောလိုက်သည်။ "ဒီရဲဘော်လေး မင်း ဘာဖြစ်နေတာလဲ။ ငါ တပ်သားသစ်တွေကို ဦးဆောင်လာတာ နှစ်ချီနေပြီ .. အဆောင်ပြောင်းချင်တဲ့ တပ်သားသစ်ဆိုပြီး တစ်ခါမှမကြားဖူးပါဘူး။"

ပိုင်ရှင်းယွီတစ်ယောက် အဆောင်ပြောင်းနိုင်ဖို့ မျှော်လင့်ချက်မရှိတော့မှန်းတွေ့လိုက်တာနှင့် ရုတ်တရက် ဒီကိုမလာခင် သူ့အမေပြောခဲ့တာများကို အမှတ်ရလာတော့သည်။